Xerîbîye feqîran rê bêkesî ya, teynabîyen a, hêsîrî ya, belengazî û bindestî ya… Xerîbîye zê derdê bêdermanî ya. Xerîbîye dilopa hêsîra çimanê dayîkan a. Waxto ke va xerîbîye, mezgê mi ra zê duyê cixareyî duman darîyêne we. Royê mi can dêne. To va belkî dinya rîcîyêne mi ser. A saete de çimî sareyê mi de bîyêne tarî û per û baskî re mi şikîyêne. Hîş û aqil nêmendêne, bîyêne zê kerr û gêjan. Zon fekê mi de, lingî binê mi de nicêrêne. A saete de ne qudim ne kî teqate mendêne.
Hînî rehete nêbîye şîyene û ameyena xerîbîye. Şîyena xo bîye, pey de ameyene kî Xizirê Kalî ser o mendbî. Xatir waştene rê kezebe lazim bîye, cîgere lazim bîye… Ma ke Gimgim ra vecîyêne kewtêne raya Mûşî ser, ma zanit ke êndî raya xerîbîye naca ra dest kena ci. Ebe vileçewtîye reyê çimê xo ko û tuman ra çarnenê. Koyê Hazir Babayî û Goşkar Babayî zê tasa qilayîkerdîye çimanê ma ver asêne. Kelê xo re ci birnêne, kewtê re ray û dirban. Santîm be santîm, metre be metre, game be game… Gimgimî ra kewtêne dûrî. Gimgim êndî werteyê rindekîya kewetîya vîyalan û qawaxan de mendêne.
Her juyê ma nîşt re cayê, zê gilanê daran ma pijikitîme. Kerdîme lete-lete, hurdî-hurdî, ewlad may û pîyî ra, cîran cîranî ra fîştî dûrî. Tayê ma zulm û zorbazîya dewleta Tirkîye ver, tayêne ma feqîrî û hêsîrîye ver şî, tayêne ma kî welat ra surgun kerdbî.
Xerîbîye zê çemê bêvengî ya. Mordemî fîna ro xo ver bêveng şuna, bena. Ti ajnî bizanê kî raxelesîyena to na çemê bêvengî de çin a. Miletê ma rê xerîbîye tenyabîyene bîye, welat ra gelê dûrî şîbî. Rojhelat ra kewt bî rayan şî bî rojawan seba risqê zav-zêçê xo, ko û deştî eştî ra peyê xo şî. Rayî derg û nêamêne xelesnayene, welatî eştî ra peyê xo şî kamaxa xerîbîye. Înan nêwaştêne welat ra şorêne xerîbîye, destê xo welat ra nêbîyêne, destê xo cîranan ra nêbîyêne. Qet nêwaştêne welat ra şorêne xerîbîye, ê feqîrîye û hêsîriya xo ver, zulm û zorbazîya dişmenî ver û nonê xo dime şî.
Zengîn û zulmkaran xo mîyan de mal û milkê na dinya pare kerdbî. Çi heyf ke para ma feqîr-fiqareyî rê xerîbîye kewtbî. No semed ra kî feqîr-fiqareyî xerîbîya kamaxe xo rê zê çêberê omidî zanitêne. Omidê xo nê cayan de cêrayî. Seba ke muhtacê mixenetî mebê, kewtî kar û roca xo eşte şewe ser, şew û roc xebetîyayî. Rind-xirab roce be roce cuya xo ramite. Ê êndî wayîrê letikê nonê xo bî. Risqê zav û zêçê xo be araqê çareyê xo qezenc kerdêne. Înan êndî Xizirê Kalî ra dot kesî ra minete nêkerdêne. Omidê înan Xiziro Kal bî. Heto bîn ra kî hesret û bîrîya welatî emanîye re ci berdîbî. Demî vêrdîbî ra, serrî verdîbî ra, hesret û bîrîya welatî roce be roce can û cîgeranê înan de zê bîrîna bêdermane jan û hukm kerdêne.
La ewro kî welat ra dûrî kewtîme. Bîyîme xerîbê welatê xo. Ax û waxa welatî zê kermê qota dare zereyê ma werd. Kamaxa xerîbîye de bîyîme wayîrê derd û qotikan. Ma kamaxa xerîbîyê xo rê qeder zanit…
Çimê mayanê zerrîveşeyan hertim rayan de bî. Cara leweyê mayanê zerrîveşeyan de ne qalê xerîban ne kî qalê xerîbîyê bikerê! Çike hêsîra mayanê zerrîveşeyan hertim mana ser ro wa. Hem lornenê, hem berbenê. Çimanê dayîkan de hêsîran mecal nêdêne jubînî, zê dilopanê cemedî, cor de dilope be dilope palakîyêne. Kam çi zano? Belkî sebebê merdene û nêweşîya mayanê ma na kamaxa xerîbî ya. Zaf mayî û pîyî na hesreta xerîbîye ver şî.
Xerîbîye zê nêweşîya bêderman a. Ne dermanê xo ne kî çareyê xo esto.
Not: No nuşteyê mi naye ra çend serrî aver tayê keyepelan de vejîyabî, na rey kî seba DêrsimÎnfoyî newe ra redakte kerd.
