Ez bala xo dana ci, Dîyarbekir de propogandaya sîyasî, kulturî, sosyalî welahasil pêro reklam û propogandaya nuştekî bi ziwanê tirkî û bi kurmanckî nusîyenê.
Lewha û bîlboardan de pîrozkerdişê rojan reyna bi kurmanckî û bi tirkî nusîyenê. Newroze zî tede, heme roşanî û mîtîngî reyna bi nê her di ziwanan pîroz benê. Heme mîtîngan de qiseykerdoxî bi kurmanckî û tirkî qisey kenê. Heme sloganî reyna bi nê her di ziwanan benê. Yew hewêk zî nê çalekîyan de qasî misqalêk dimilkî nêkewena ci!
Ma yew newroza muhteşeme pîroz kerde, ziwan reyna sere ra hetanî bin bi kurmanckî û tirkî bî, tede dimilkî çinê bî! Ma yew weçînayîş vîyarna, şima zî bi çimanê xo dî eke weçînayîş sere ra hetanî peynî afîşî bî, mitîngî bî û qal û qiseyî bî, reyna ma rastê dimilkî nêamey!
Ge-ge korfeleqî bo zî tayê cayan de ma rastê dimilkî yenê, la çi heyf ke nê çîyê qîjkekî zî zaf rey xelet nusîyenê. Halbukî Dîyarbekir de kesê ke nê warî de, warê dimilkî de eşkenê nê çîyan rast binusê, hûmara înan tay nîya.
Halbukî nê kesê ke xîtabê înan beno, en tay hîrê ra yew tera dimilî yê. Bajar û qezayê ke şarê ma tede ciwîyeno, reyna tede dimliî bol ê. Labelê her çi hîkmetî ra bo kes bi dimilkî qisey nêkeno, kes bi dimilkî çîyêk nêvano!
Nê çîyê pêro zî yan hetê beledîyayanê ma ra yan zî hetê partîyanê ma ra amade benê. Ti ewnîyenê lewha, afîş û bîlboardan ra, reklamê pîrozkerdişê rojan pêro yê beledîyaya ma yê. Ti ewnîyenê reklam û propogandaya sîyasîyan ra, reyna yê partîya ma yê! Welhasilî kelam nê çîyê pêro zî yê ma yê, la çi heyf ke tede dimilkî çinî ya.
Nuştoxan çend rey no derheq de meqaleyî nuştê û nuşteyanê xo de berpirsîyaran heşar kerdî! La nê berpirsîyaran ra tu kesî zî goş nêda nê îqaz û pêşnîyazan. Nê kesê ke nê propoganda û reklaman ra berpirsîyarê sim-simayîl ê, reyna sey xo kerdî û reyna bi tirkî û bi kurmanckîya xo dewam kerdî.
Nika ez ke nê kêmanayan nusena, gelo seba mi çi vanê ez nêzana. Belkî zî mi ra vanê, şowenê dimilkî, belkî mi ra vanê cîyakerdox ûsn. Gelo ez çira hende serê na rewşe de vindena, ez wazena aye zî vaja:
“Nika şima zî zanî dimilkîya nuştekî goreyê kurmanckî ra hîna zaf tepay de menda. Yê nuştekî tena ney, yê fekkî zî reyna tepa ya. Pira ma nê warî de tesbîtê UNESCOyî va, ziwanê ma de telî vejîyayê. Dimilkî tena derdê dimilîyan nîya. Verê, derd û kulê ma kurdan a. Dima zî yê dinya ya. Ganî ma dimilkî na rewşe ra bixelesnê. Ez reyna vaja, no gureyê xelisnayîşî wezîfeyê ma dimilîyan tena nîyo, yê ma hemin o.”
Gelo çira nê sazîyê ma yê hukumdarî hende sist ewnîyenê na mesela ra? Çira dimilkî xo rê nêkenê derd? Ez bi xo sere de beledîyayanê ma ra vana: “Nika ra pey heme propoganda û reklaman de qasî ke tirkî û kurmanckî nusîyenê, hende zî nuştişê dimilkî wazena.”
Dima sazîyanê xo yê sîyasî û komeleyan ra vana : ”Şima heme bîlboardan de çendêk tirkî û kurmanckî nusenê, ganî şima hende zî dimilkî binusê. Şima heme mîtînganê xo de çendêk tirkî û kurmanckî qisey kenê, ez wazena şima hende zî heq bidê dimilkî û şima bi dimilkî qisey bikerê.”
No zî verê wezîfeyê beledîyanê ma yê. Nuşteyêkê xo yê bînî de çira wezîfeyê înan ê, ezê fikrê xo binusa.
Mehmûd Nêşite
