Ez hema şeş-hewt aşmî bîya, babîyê mi rehmet keno. Badê ke babîyê mi rehmet keno, dadîya mi mi şit ra nêkena. Yeno mi vîr, ez çar-panc serrî bîya zî, mi çijê dadîya xo antêne. Bêxîlafe hema zî tehmê şitê dadîya mi hayo ziwanê mi ser!  

Mergê babîyê mi ra dima ma çar tutî sêwir mendê û ma kewtê milê dadîya xo. La dayîka mi seba ke ma weye bikero, nêva na şew a no roj o, xebitîya, xebitîya û xebitîya!

Roj şîne kar û gureyê şarî kerdêne. O wext şarî verê çeman de, serê hênîyan de kincê xo şutêne. Şarê Farqînî hîna zaf zî şîyêne Çemê Hesen Begî de yan zî serê Kanîya Derge de dere kerdêne, kincê xo şutêne. Dadîya mi roj nê cayan de derê şarî kerdêne, kincê şarî şutêne. Hênîyanê mehleyan ra şarî rê awe antêne. Şewe zî şîyêne arêyê şarî de çeltîko kuwaye moxil kerdêne, birinc û kapekî yewbînan ra cêra kerdêne. Hetanî mîyanê şewe ancax ameyêne keye. Seba weyekerdişê ma, roj kar û gureyê keyeyan de bî, şewe zî arêyan de bî!

Şewanê winasî de seba ke ez çijê aye biancî, hetanî ke ameyêne, mi a pawitêne. Mi mîyanê cila xo de û binê lehêfî de xo nata-weta qelebnêne. Zaf reyî waya mi hewna şîne, la ez nêkewtêne ra. Mi pira bêrî şitê aye kerdêne, mi bawer nêkerdêne ke a bêro û ez çijê aye bikî xo fek û şitê aye biancî. A şewa tarî de çimê mi tim berî ser, goşê mi zî vengê linganê aye ser bi. La gama ke aye ameyne, keyfan ra a şewa tarî mi rê bîyêne roşnê rojî. Wexto ke mi teq û reqîya ameyîşê aye şinawitêne, mi vatêne qey dinya pêro bîya yê min! Keyfan ra ez cade weriştêne û mi lihêf xo ser o eştêne û ez doşekî ser de roniştêne. Hetanî nika zî mi keyfweşîyêka winasî hema hîs nêkerdo. Helbet nika zî çîyê ke ez tira zaf keyf û zewq bigêrî, estê. La o keyf û zewqo ke mi ameyîşê aye ra girewtêne, mi hema keyf û zewqêko winasî nêdîyo.

Aye ke kewtêne zere, hetanî ke kincê xo yê kapekinî vetêne, çimê mi aye ra nêvisîyêne. Mi sebir nêkerdêne ke aye bêro bikewo binê cila ma û çijo ke monêne kuwareyê hingimênî, biko mîyonê lewanê mi û o şito tehmijin qirrika mi ra şêro war. Aye bîyêne mîlçik, ez zî bîyêne leyîrê ci. Dest û lingê mi sey leyîro ke maya ci ci rê werd bîyaro, yê mi zî o tewir dest û lingê mi kewtêne têmîyan. Wexto ke lihêfî daritêne we û kewtêne binê ci, êdî o ca mi rê bîyêne cenet, mi rê bîyêne halînê mîlçikan.

Aye kurmê mi zanêne. Senî ke kewtêne binê cile, ez verare kerdêne û huşkahuşk ez xo wa piştêne. Mi zî her dî destanê xo dergê pistinê aye kerdêne û o çije yo ke monêne kuwarê hingimênî, mi kerdêne mîyanê destanê xo û mi şidênêne, şidênêne. Pira mi şidênêne, pencikê mi çijê aye ra şîyêne. Wexto ke mi çije antêne, fekê mi bîyêne pirr û mi qirrika xo ya barî ra qurt-qurt kerdêne war. Vengê ê qurt-qurtî hema zî hayo goşê mi de.

Tayê şewan mi rê lorî kerdêne. Vengê aye zî sey aye weşik û rindek bi. Ge-ge lorîyan tadayêne deyîran ser. Mi o wext deyîranê aye ra fehm nêkerdêne, la mi hesirê çimanê aye ra fehm kerdêne ke aye deyîranê hêsirî, feqîrî û belengazîya xo vatêne. Aye hem vatêne hem zî bermayêne. La mi xemê bermayîş û hesiranê aye nêkerdêne. Derd û xemê mi şit bi, şitê aye bi.

Şewa ke o tewir bermayêne, tehmê şitê aye vurîyêne, bîyêne solin! Çunke hesirê çimanê aye lêrî bîyêne û alişka mi ra şîyêne kewtêne mîyanê lewanê min. A game şitê aye û hesirê aye kewtêne têmîyan û qirika mi ra hetanî pîzê mi şîyêne. Hetanî ke ez xo ra şîyêne, mi qurt-qurt o şito solin qurtnayêne. Ez nêzana gelo tehmê ê şitî çira hende weş bi! Mabên ra hewtay serrî ra vêşêr wext zî şîyo, hema tehmê yê şitê solinî fekê mi ra nêşîyo!        

Ewro zî gama ke behsê dayîkan beno, şitê maya min o solin yeno çimanê mi ver. Belkî tay kesê bînî zî qasî mi şitê dadîya xo werdo, la ez texmîn nêkena ke tu kes qasî mi ê şitî ra hes kerdo!

Badê ke ez fehmberê xo bîya, mi bê tehmê yê şitî efsûnêkê bînî yê şitê dayîke kifş kerd. Şitê dayîke tena pîzê însanan mird nêkeno. Şitê dayîkan de sêhrê miletê xo esto. Ruhê yew miletî bi wasitaya şitê dayîke neqlê neslê neweyî beno. Ewro gonîya ke damaranê însanan ra herikîyena û gandarî dana însanan, hêzê xo şitê dayika xo ra gêna! No şit tena hêzê gandarî nêdano gonîya ma, eynî wext de a gonîya ke însanî bi miletê ey wa girêdana, zî hêzê xo şitê dayîkan ra gêna.

Şitê dayîkanê ma kurdan, xorînîya tarîxê miletê ma ra yeno! Tede tehmê welatê ma, tehmê kulturê ma, tehmê ziwanê ma esto. Şitê dayîkanê ma kurdan de rence esta, zehmetî esta! Şitê dayîkanê ma de amênê mewcûdîyetê miletê ma, amênê mewcûdîyetê însanetîya ma esto! Şitê dayîkanê ma de şan, şeref û namûsê miletê ma esto! Şitê dayîkanê ma de amênê ziwanê ma esto…

Eke ma layîqê nê şitî nêbê û eke ma şan, şeref û namûsê miletê xo muhafeze nêkerê û eke ma bi ziwanê dayîka xo qisey nêkerê, no şit, şitê dayîkanê ma beno xenîmê ma!

Roja heme dayîkanê kurdan pîroz bo.

Nuşteyo peyênZiwanê xo kirmanckî vileçewt meverdê!
Nuşteyo verênQayûmî Sêrt de kitabxaneyê Celadet Bedirxanî rizna
Mehmud Nêşite
Mehmud Nêşite 1945 de dewa Xosorî, qezaya Licê, bajarê Dîyarbekirî de ameyo dinya. 1963 de bî mamoste. Hîris serrî tayê bajaranê Tirkîya û Kurdîstanî de mamostayîye kerde. 1994 de teqawut bî. Serra 1980 de surgun bî, dima reyna Dîyarbekir de ciwîya. Bi kirmanckî hîkaye, kitab û meqaleyan nuşt û endamê Grûba Xebate ya Vateyî bî. Mehmud Nêşite 2022 de şî heqîya xo.

CEWAB BIDE

Keremê xo ra şîroveyê xo binuse
Keremê xo ra nameyê xo binuse