Kombîyayîşê Grûba VATE yî yê 23. roja yewê nîsana 2013, Dîyarbekir de salona Parqa Sumerî (Sumer Park) de sey heme kombîyayîşan bi hecanêko gird dest pêkerd. Kombîyayîşê min ê yewine ra dima kombîyayîşêko ez tewr bîya heyecanin no kombîyayiş bi.
Serekê kombîyayîşanê ma birêz Munzur Çem seba ke xanima ey nêweşe bî nêeşkabi bêro nê kombîyayîşî. Herinda ey de birêz M.Selîm Uzunî nê wazîfeyî girewt xo ser û dest bi îdareyê kombîyayîşî kerd.
Heme kombîyayîşan de ma roja ewilî senî kom benê verê rojevaya kombîyayîşî amade kenî. Ma no kombîyayîş de zî reyna winî kerd û ma rojeve amade kerde. Rojeve de 8 babetî bibî ke ma do ser o munaqeşe bikerî.”Derheqê kar û gureyî de haydarîye, tayê çîyê muhîmî, nameyê heywanan, termê peymawatişî…
Amade kerdişê rojeve ra dima Birêz Malmîsanijî va:” Badê nêmrojî saete 13.30 de qasî vîst wendekarê Unîversîteya Artuklî yî yê beşa Kirmanckî/Zazakî do bibê meymanê ma”.
Xora no kombîyayîş de seba ke nê wendekarî benê meymanê ma ez zaf heyacanin bîya. Nê meymanê ma yê cîwanî do ala kirmanckî ma ra bigêrê û siba roje na ala ma do destanê xo de hewanê. Mi rê hîsêk wînasî virazîya bi: “Nê meymanê ma yê ciwanî şîrikê barê ma yê kirmanckî bî. Nê ciwanî do siba barê kirmanckî wegêrê û ro qonaxî berê.”
Mi hetanî peynîya kombîyayîşî bi nê xem û xeyalan temaşê nê meymananê xo yê rumetinan kerd û înan goştarit!”
Wexto ke ma hela nêmrojî aşxaneyê “Cîxercî Muharem Usta” ra vejîyê û ma reyna amey Parka Sumerî parq sey koyanê ma bibi rengîn.
Wendekarî amebî. Çend grûbî çayiran ser de bibî lole û roniştibî. Çend grûbî pay ra bî. Çend grûbî zî xo rê geyrêne. Destê hemine de defter, qeleme, çante û kitabî bibî. Heme zî sey ke roşan bikerê kincanê xo yê tewir-tewir rengînî dayêbî xo ra. Sey gedeyê ke roşan bikerê winî xemelnaye û pank û delalî bî. Merdim po vetêne ke nê meymanî zî na roje sey rojêka taybete vînêne û bi girêdayîşanê xo (xoradayîşanê xo) qedr û qîymet dayêne nê kombîyayîşî.
Pêro pîya qasî vîst hebî bî. Heme zî ciwanê ma kurdan yê zazayan bî. Sey ke herefanê de bê wîna keyfinî bî. Dima ma û înan kewtê têmîyan sey ke ma embazê yewbînan ê vîst seranî bî, o tewir samîmî, kîbar, zerrîweş û zerrezîz… Ma bi keyf xêrameyîşê yewbînî kerd, hal-xatir û keyfê yewbînî persay. Lingan ser de dîwanêko kîlmek ra pey ma heme pîya şîy salona kombîyayîşî.
Ma salon de bibî çewres kesê yê ke zerrîya înan semedê “Kirmanckî” gurme-gurm kerdêne û sey defê meterbîyan dayêne piro! Keyfêko belek, heyecanêko bêsînor hewayê na salone piştibî. Herkes zûq bibi bi rîhuyayîş ewnîyêne yewbînî ra.
Mîyanê nê hîsan de Mamostayê înan û amadekarê kombîyayîşanê ma mamosta Malmîsanijî sebebê na meymanîye û ameyîşê têhetî îzeh kerd. Dima ma endamê Grûba Xebate ya Vateyî yew bi yew xo da naskerdene. Embazo ke xo dayêne naskerdiş namê xo û bajarê xo vatêne. Meheme Selîm, Malmîsanij, Netîce…Lîcê, Pîran, Dêrsim, Xarpêt, Çewlîg…
La çîyêko balkêş, ma goreyê nê meymanan hina biemr asaynê. Û seba ke ma rew ra yo sereyê xo kirmanckî ser o dejnenê, telafuzê ma ra, qal û qisey ma ra hîna zelal fehm bîne. Nê warî de tecrubeyê ma zî bibi.
Gama ke dore ameye wendekaran înan zî sey endamanê grûbe dest pêkerdî nameyê xo û nameyê bajaranê xo vatî: “Fatma, Gulsum…Sêwregî, Çewlîg, Lîcê, Pîran, Çêrmuk, Dêrsim, Xarpêt… .
Qalkerdiş de tayê tera vêşî heyecaninî bî qisey înan parçe-parçe û lerzikin înan fekî ra vejîyêne. Qisey tayêne zî fekê înan ra sey awa çeman bifesal herekîyêne, qet nêawiqîyêne (nêlengêne). Goreyê telafuzê dewa xo qisey kerdêne. Kesê ke qijî xo ra, keye de, dewe de kirmanckî qalî kerdo belu bîne.
Badê ke her kesî xo da şinasnayîş êdî wextê dîwanî (suhbet) ame. Meymananê birumeten ra çend tenî dest pêkerdê derheqê xebata Grûba Vateyî de hîs û fikrê xo vatê. Pesmê xebata Grûbe day. Çend tenan zî grûbe ra waştişanê xo û lomeyê xo va.
Demêk ra dima dore ameye persan. Wexto ke Malmîsanijî wendekaranê xo r a va: “Nika dor-dora persan a,” qasî çend sanîye bêvengîyêk virazîya. Dima sey ke hewn ra werizê nê wendekaran ra çend tenî destê xo da we û hewa de bilezkanî hejêna. Înan ra Çêrmûge ra Hacer hîna heyecanin-heyecanin sey turê awe destê xo têşana, têşana û Serekê kombîyayîşî M.Selîm Uzunî ra heqê qalkerdişî waşt. Badê ke serekî heqê perse da ci cayê xo ra werişte û zûq bî ewnîya Denîz Gunduzî ra. Va:
-Persê mi mamoste Denîzî rê yo.
Gama ke wîna va her kes huskut-huskut matê aye û yê Denîzî bîy. Ma ge ewnîyê Hacere ra ma ge ewnîyê Denîzî ra. Va:
-Mamosta Denîz! Mi çend rey bi wasîtayê înternetî to ra tay çî persay. To qey cewab nêda mi. Heee, de wajê to qey vewab nêda mi!?
Hema-hema ma pêro cay xo de peşmîrîyayê, hetanî ke bîye tîqa-tîqa ma çend tenan ma huyayê. Dima ma heme zûq bîy û ewnîyê Denîzî ra. Bi rastî mi zî sey zaf embazan meraqê cewabê Denîzî kerdêne.
Denîz zî bibi sûr hem zî sûrêko tarî. Verê ke dest bi cewabê aye bikero tay qelqelîya, xo nata-weta da û cewabêko maqul û rastekîn da aye. Ma goştarîtoxî û wayîra nê persî ma pêro pîya nê cewabî ra îqna bîy.….
