Xatirayê welatî kuçeyanê şaristanî de
Sey mixode jengin
Ameyêne kuwayene mezgê mi ro
Çi heyf ke ez nêşîkîna
Serran apey de bigêyrenî ra
Nê destê mi de, sey demê verênan jû çîyode tilsimin
Nê zî sey demê fîlmanê nikayînî
Mîstîk û fantastîk jû qewetade bêhemde esta
Zaf şenik tede çend temeneyî ameye werdene, nê kuçeyan de
Gencî ameye dinya û gencî şîye…
Nasî, nenasî û dostî, pîr û kalan dinya vurna
Emrdergîye û hîrayîya mezelan têvirane de rakewtî ya
Ax! Nê usare zureyînî, ax no meşîyayîşo qelebelix
Nê laserê însananê zurekeran
Nê kuçeyan de herdişa min a sîyaye bîye sipê
Rîyê kuçeyan zî bî kehen, eynî rayîrêk de
Xemgînîyîyade giranê pirozîyayêne alişkanê mi ra
Ax! Nê kuçeye xeribî
Ax! No qelebelixe merdimananê murizinan
Ez berkenî bena, mîyanê nê hende însananê nenasan de
Hêsîrê çimanê mi bêwaştişê mi
Axme bîyêne nê kuçeyan
Çimanê jû candoxê ra, seke ez bermena
Mîyanê na bêkesîye de
Vîrameyîşê welatî candox bîyêne
Û ez dejnenê na vîstike de
Û ameyêne war hêsîrî
No demode kilmek dilop-dilop
Çilkîne, çilkîne…
Ez ha yo bi beçika nîşangehe asena
Mîyanê nê qelebelîxî de, mi lingê şanita re erd
Di-hîrê gamî û yew zengu
Û ez to pawena, sey vîrameyîşode weşik…
