Seba aştîye doş bidê doşî

Aştîye hur dimêna hetan ra kî fedekarênî wazena, cesaret wazena, destek wazena, qewet wazena, jubîyene wazena… Seke mi naye ra ver kî ju nuşteyê xo de daybî kifşe kerdene, aştîye de tewr çîyo muhîm û ferzî: samîmîyet + nêzdî bîyene + cîddî bîyene = aştîye

Yanî, nê hîrê çîyê ferz û muhîmî raya aştîye de zaf muhîm ê. Ju kî zere û can ra ke waştene bîye, o taw na mesela kî verba çareserîye û verba aştîye rayê cêna. Ha, eke raye gurete, o taw peynîya xo kî giran-giran yena.

Hama-hama her serre ya kî nîya ge-gane vengê aştîye vecenê û omid û heyecan danê însanî û aye ra dime kî xo peyser cênê. Çi hekmet a ke, çi heyf o ke ti honde nîyadana ke ne aştîye ra ne kî omid ra eserê nêmendo.  Ge-gane nîya aştîye cênê fekê xo û zê benîştî cunê û erzenê. Nê çîyê nîyanênî kî qet bêguman dej danê însanan. Omidê însanan kenê lete-lete, kenê hurdî-hurdî û însanan werte de bêomid û bêsitare verdanê.

Eke nîya zê her waxtî aştîye û omid ra ke eserê nêverdanê, eke  însanan reyna bêomid û bêsitare verdanê, o taw bi hîsanê însanan û bi omidê însanan kay mekerê. Xora ke kayê Osî amey kaykerdene, o taw karê ma bi nê xayînan û bêbextan çin o. Nê kayanê Osî kî kes henî rehet-rehet serraşt nêkeno. Senî kayê osmanîyan yenê kay kerdene, ma kî nêzanîme, la senî kayî yenê kay kerdene wa bêrêne kay kerdene, destê ma oncîya kî ze her waxtî wa pîsîrê aştîye de bo! Karê ma bi kayanê Osî û osmanîyan nêkewto.

Seke mi cor kî kifşe kerd, eke zere û can ra wazenê, eke na mesela aştîye de samîmî û cîddîyê, o taw her kes kî zere û can ra destek dano.

Raştî kî ma ke kayanê Osî û osmanîyan hetê şanîme, omid esto. Na mana de her kes vengê xo bido vengê aştîye û bi nameyê însanetîye na dewa rê wayîr vecîyo. Bi taybetî kî hunermendî, nuştoxî, demokratî, senatkarî, roşnvîrî, welatperwerî, yanî kurd û tirk seba aştîye û biratîye endî dest bidê destî.

Hama qet nêbo ma kî bi zonê aştîye jumînî de qisey bikerîme,  bi zonê aştîye binusîme û bi zonê aştîye xizmet bikerîme. Zonê aştîye kî çekuye bi çekuyê  bêrone weçînitene û henî bêrone qisey kerdene. Henî bi rep û tep, henî bi req û teq, henî bi girmîye û zingîye ke ame qisey kerdene, o taw adirê herbî gur kerdene ra dot çîyê nîyo. Seba ke raye bidîyo aştîye, bi zonê aştîye kî gere bêrone qisey kerdene. Ancax bi no qeyde raya aştîye bena ra.

Dem demê aştî yo, dem demê biratî yo, dem demê rindî yo, dem demê destek dayen o, dem demê dişmentîye kor kerden o… No sebeb ra kî no demê aştîye de gere her kes xo het ra destek bido. Seba aştîyêda bingeyêne dest bidê destî, piştî bidê piştî, doş bidê doşî…

Nê rojan rojê xeyr û xeyratan ê, rojê cem û cematan ê, rojê mîyaz û nîzan ê, rojê Xizirê Kalî yê. Wa Xizirê şima fîraz û bimbarek bo.