Vizêrî peroj ra pey, saeta 15:00 de verê Beledîya Deryaya Sipîye de (Mersîn) şarê ma bi hezaran kom bîbî. Ewro di rojî yo ke şarê ma serê ningan bê hewn, vêşan, têşan, mutesîr û reaksîyon nîşan dano.
Rastîye ser şar zaf mafdar bî. Serranê verênan de vênitbî ke mewzîye ke qezenç kerdbî, ê mewzîyî bi hîlê û xurde hetê dewleta bêhuqûqe ra amebîy gurewtene. Coka şarê ma bînaya beledîya nêtereknêne.
Netîce, saeta 15:00 de xebera xeyre ameye, îtîrazê partîyanê dewlete amebî redkerdiş. Ma bi coşêde pîl û kefweşîye xebera xeyre gurewtbî. Labelê a girsahîya ke werteyê şarê kurdî de amebî hole, hêcayê vênitene bîye, hêcayê pesandayişî bîye…
Kal, doman, veyvik, cinî, xort… Pêroyê dînan bi hezaran amebî têlewe. Govende û dilane gurewtbî, sloganî ardêne zon, mesajî dêne: “Ma heq û emegê xo nêdanîme kesî. Kurdî kurdê verî nîyê!” Yanî, şarê ma heqê xo waştêne û heqê xo jî gurewt. Henî texmîn kena ke ma verva nê şarî de deyndar îme û vileçewt îme.
Şarê ma wo ke amebî uca, mi xeylê-xeylê piro temaşe kerd. Labelê mi vênit ke kesê ke îta ame kombîyayîş, pêroyê dînan kurdê bêdar û feqîr ê. Ê Kurdê bêdar û bêmilkî bi eşqêda henêne heqê xo ro wayîr vecînê ke merdimî şaş û mat kerdbî.
Ez vana êdî çimê kesî pey de memano lo! Ey şarê ma wo hêca û rûmetin, ti hertim weşîye û saxîye de be, selam û rêz. Labelê wele ro şarê kesê ke dimayê qelpezan û sextekaran ê, reyna wele ro şarê dînan bo.
