Xora, şima ke binê tesîrê medyayê tirkan de bê, nêşikînê ‘tesîrê xo’ virazê. Tesîr bi zon virazîno.
Rastîya ma serê bingeyê zonê ma de berz bena. Yanî bi vatê na rojeva ke reyna dewleta tirkî kerda verê ma, ez vacî. Denîz Baykal, Kiliçdaroglu, ‘dendik û mendikî’ mi eleqader nêkenê. Ê ebe nê ‘dendik û mendikan’ rojeve kenê verê ma, eskerê înan vecîyê koyanê Kurdîstanî de gonîya xortanê ma rişnenê.
Kes qal nêkeno.
Ju dêrsimijo aqil ra reben (Kiliçdaroglu) kenê vîtrîn, dormeyê ey de pukeleka naylone visnenê, wa kurdî ebe na rojeva naylone bixecelîyê, esker şoro hêriş bikero, kes qal mekero, şaş bibê. Mêrikan ra ‘helal bo’!
Ez qalê çi bikerî?
Şima çend kesî nuşteyê Roşan Lezgînî yo ke nameyê xo ‘Îslamîstîye, Kurdîstîye, Tirkîstîye’ wendo? Hama şima nuşteyê Ahmet Altanî yê ‘Baykal’î wanenê. Eger nuşteyê Roşan Lezgînî, mesela Ahmet Altanî binuştêne, şima biwendêne, xo mexapnê. No, ju nimûne wo tenya.
Qa ez domanê nê hardî, nê welatî ya’. Ez xo û ‘ma’ nas kena. Qey ma nîya kenîme, qey ma rastîya xo û hesasîya rastîya xo ra dûrî mendîme, manenîme? Kamî ma nîya ‘ma ra’ dûrî kerdîme?
Şima ke nêzanê ez şima ra vacî. Sebebê nê felaketê ma ‘zon’ o. Mêrikan, ma, zonê ma ra zaf visnê. Ju kes ke zonê xo ra bivisîyo, hesasîyetê rastîya xo ra kî visîno. Zonê xo ra ke bivisîyo ju kes, rojeva xo ra kî visîno.
Willayî, billayî, şima bi zonê tirkî çiqas qalê ‘faşîzm û maşîzmî’ kenê bikerê, ebe no hal ma nêvînenîme ‘mecal’. Seke o mêriko ke dewa ma de ge-ge qarîyayêne vatê:
‘De caverde, lo!’
‘De caverde, lê!’
Rojê ez Parîs de, seba ke may û pîyê ju hevalê mi welat ra ameybî, ez şîya seba ‘çim roştîye’. Ma qalê welat û sîyasetî kerdêne.
Zereyê mobetê ma de pîyê hevalê mi seba zalim u zulmê tirkan ebe fekê Çewligî va: ‘Willayî Homa bela xu dan yînun.’
Maya hevalê mi çîta sareyê xo bi hişk rast kerde û mêrdeyê xo ra vate ke: ‘La ti Homa ken xwi r’ cixarê xu bişim!’
Ma huyayîme… Vateyê na xanime ame mi vîr. Ez qalê çi bikerî? Qalê Baykalî, Kiliîdarogluyî, Sarigulî, ‘beyazgulî’? Ya qalê filankes û bêvankesî’ û qalê ‘anayasa û babayasa’ bikerî? Emrê ma ebe nê ‘dendik û mendikan’ qedîya lo!
‘La şima Homa kenê xwi r’ cixarê xo bişim!’
Hîhîhî…
Way, emrê to derg bo xaltîya delale.
Îlhamî Sertkaya, 28.05.2010
