Çaxê ma çaxê têkoşînî yo. Êyê ke no tawî de ameyê dinya, nêşênê xo na rastîye ra bipawê. Bi weşîya ma şiro yan zî meşiro, ganî ma têkoşîn bikerê. Naye ra dot teba çin o. Her kes biwazo mewazo, neçar maneno, dekewo têkoşîn mîyan. Yan hetê zilmkarî de yan zî hetê merdimîye de, la bi neçarî her kes dekeweno nê têkoşînî mîyan. Eke tayê biwazê xo bipawê, ancî têkoşîn înan anceno xo mîyan.
Tarîxê merdimîye de qonaxê winasî estê. Xora heme çî nê qonaxan de beno zelal. Yan xirabîye peyser kewena, merdimîya aver şina yan zî xirabîye aver şina, merdimîye peyser kewena. Peynîye bi têkoşînê hetan dîyar bena. Kam senî têkoşîn bikero, badê cû cuyayîşê ci zî winî rengê xo gêno. Xirabkerî serkewte bibê, xirabîye serder bena. Viraştoxî serkewte bibê, cuyayîşêde newe yeno ronayene. Bêguman merdimîye se ra se vindî nêbena û xirabîye zî se ra se vindî nêbena. Çîyo girîng o yo ke mefhûmê merdimîye serkewte bo.
girîng o ke mefhûmê merdimîye serkewte bo
Wextê praktîkê wisarê şaran (wisarê ereban zî yeno vatene, la eslê xo de wisarê şaran o) de awankerdişê El Nusra, DAÎŞ ûsn. ver meridimîye şoke de ya. Serecikerdişî ver çimê merdimîye ters û xofî de mendê. Teknolojîyo ke ameyo aver vistene, ey ra hem şarî hem zî xirabkerî fayde vînenê. Labelê komelan ra zîyadêrî teknolojî kewto binê xizmetê rijnayoxan. Çaxê ma de xeylê çî laboratuwaran de yeno ceribnayene. Cerebeyan şaran ser o praktîk kenê. Êyê ke nê gureyê winasî kenê, karê xo de bîyê pispor. Netîceyê holî zî gênê. Coka merdimîye çim û fekakerde şoke mîyan de mendo û veng-veng, bêmana çîyan ra ewnêno û destebere ra zî teba nêno. Sayeya teknolojîye ra xirabkerî şênê sîya seke sipî bo, bimojnê. Terorîstê tewr pîlî bi xo yê, la şênê têkoşerê ke qandê merdimîye têkoşîn kenê, sey wehşî û nerind bimojnê. Naye ver têkoşîn ewro zehmet o.
Gelo ma se bikerî?
Xo perwerdekerdiş, xo rêxistinkerdiş, çalakîkerdişî ra dot çi çîyê ke ma bikerê, çin o. Reyayîşê merdimîye, averşîyayîşê ci ma dest de yo. Eke ma no wezîfeyê xo ca ard, ma ra pey domanî do weşîye û rindîye mîyan de bicuyê. Eke wina mebo, rijnayîş û çinbîyayîş do dewam bikero. Heme wextan ra vêşî no wext de hewcedarîya ma bi hêvîye esta. Ganî ma xo bi îrade bikerê. Xora êyê ke têkoşîn kenê, bêhêvî nîyê. Êyê ke têkoşîne nêkenê, bêhêvîye cuyenê. Destê ma de nîyo, ma nêşênê vajê “Çira cuya mi asan û asayî nêravêra? Ez cengî mîyan de ameya dinya û wexto ke ez bimirî, ez do cengî mîyan de bimirî.” Wina nêbeno! Qet nêbeno! Çi bedelo ke ganî yo, ganî ma bidî. Na yew rastîyêda pêt a. Ne ma şênê naye ver biremê, ne zî şênê xo bidê kîşte. Paygiranî, bêhêvîye, bêîradeyî, bêtêkoşînî tena emrê têkoşînî û xoresnayîşê azadîye peyser dano. Coka têhetameyîş, doşdayîşê yewbînî, avervistişê têkoşînî çîyêde stratejîk o.
Ma ke no wezîfe ca ard, domanî do weşîye mîyan de bicuyê.
Êyê ke rayber, serek, doman û cinîyanê ma pêgenê, dekenê zîndanan, aleqnenê, bazaran de roşenê, şênê her rojî tecawizê heme erjaya ma bikerê.
Tewr peynîye
Kamcîn şar beno wa bibo, eke dost û dişmenê xo baş meşinasno, serkewte nêbeno. Kamcîn şar, partî, rêxistine bena wa bibo, eke xayînê mîyanê xo mevîno, meşinasno, ceza mekero, qet û qet serkewte nêbeno. No het ra tarîxê ma zaf zengîn o. Çi heyf! La ma ci ra derse nêgênê. Ancî çi heyf! Kurdêno, xayîn û merezanê xo baş bişinasnê. Nêke, na gonîya ke ameya rokerdene, yena rokerdene, do bêro rokerdene, ci rê hezar heyf!
Merdimîye bi modernîteya sermayedaran rijîya, do bi modernîtîya demokratîke bireyo. Bi hêvîya cuyayîşêde mîyanê modernîteya demokratîke de.
şaro ke dost û dişmenê xo baş meşinasno, serkewte nêbeno
