Bi munasebetê serrgêra dardekerdişê Şêx Seîd û 46 hevalanê ey, serekê beledîyaya Dîyarbekirî Osman Baydemîrî resepsîyon de bi kurmanckî qisey kerd û va: “Bêguman ma rojê mezela Şêx Seîdî û pêro hevalanê xo vînenîme û kemera gorrê înan kî do estbo.” No resepsîyon kî de Hamît Geylanî, Altan Tan, Leyla Zana û xeylê sermîyanê komelanê sîvîlan beşdar bîy.
Baydemîrî qiseykerdişê xo yê kurdkî nîya dewam kerd: “Eke ma jê (sey) miletêde mezlûm nêşikînîme Rojhelato Mîyanên de mezelanê vîndîbîyayanê ma rê wayîr bivejîme, tersê min o ke ma kî nêşikînîme îstîqbalê xo rê wayîr bivejîme. (…) Ma wazenîme ke heqanê Şêx Seîd û hevalanê xo bêrê peyser dayene.
80 serran ra ver Şêx Seîd, Seyîd Riz û Saîdê Nursî bê mezele mendî. Înan waşt ke wayîrê herre bê, wayîrê fikran ney. Ma veng danîme ke mezela Şêx Seîdî eşkera bo. Ey xo rê û hevalanê xo rê ju (yew) gor, ju kabristan waşt. Bi destê Heqî ma na weşîya xoya peyêne bêrîme ca û mezela xo vînenîme. (…)
Şêx Seîdî zaf waşt ke şaro kurd ju (yew) bo, pîya bo. Ewro şikirê Heqî ke tornê Şêx Seîdî ci ra hişyar ê. Zanenîme ke juyîye (yewîye) bingeyê raxelişîyayîş, çareserî, aştî û azadî yo. Ewro juyîye (yewîye) bîye daha girse, kî bena daha girse û pête. (…) Ruhê Şêx Seîdî, Seyîd Riza, Vedat Aydin, Necmettîn Buyukkaya û Orhan Doganî şad bê.”
Altan Tanî kî qiseykerdişê xo yê kurdkî de fikrê xo ard zon (ziwan) va ke: “Înan waşt ke Ehmedê Xanî, Şêx Seîd û Saîdê Nursî nasnameyê kurdan ra dûrî fîyê. Bitaybetî zaf gureyay ke Saîdê Nursî kurdan, kurdkî ra dûrî bikerê, vîrê ma ra pak bikerê. Pêro pîlanê kurdan de tena nasnameyo dînî çin o, tede hertim kî nasnameyêde mîlî, ê netewî esto. Şima ke nê qehremanê namdarî bê neteweyê xo nas kerd, nêbeno, nîya xelet o. Şêx Seîd û hevalê xo, înan reya verêne duştê kemalîzmî de sereyê xo dard we. (…) Ewro tayê wazenê ke ma rê dîn salix bikerê. La înan ra çîyê çin o ke ma çîyê bimusîme.”
Peynîye de seba Şêx Seîd û 46 hevalanê xo minet û duayî amey wendene.
