Bawo, mi ra pers kenê ke “Elqajîye çik a, kam a?” Ez înan ra vana, “Na dinya de qet Elqajîya şima çîn bîye? Eger Elqajîya şima nêbîya, xo rê keyf bikerê.”
Elqajîye o eşq o ke çiman keno kor, o yo, heval û hevale! Elqajîye pî kena zalim, maye ra razî ya. Derdê yare her çî yo, derdê şarî çik o ke? Kilamanê ma de çi hekmet a, hama ke tenya seba yare tema esta. Yar çin o. Ti zen kena ke tenya pêro xortî bîyê eşqê azeban. Ney bira, zur o. Leyla ke bibo, Mejnun kî esto. Elqajîye ke bibo, ez kî esta.
Kes meheşno, mi xo rê leqî kerd, bextê şima der a! Na dinya camêrd o lajê camêrdan de, sareyê mi na saete ra tepîya mekerê bela. Seke Yilmaz Odabaşî yew şîîra xo de vano, “Ma ez nêzana Ferîdeya her kesî esta?” Ma ez kî nêzana.
“Ferîdeya” Tayîp Erdoganî “velevkî” zurekerî ya. Yê Kiliçdarogluyî heramzedetî ya. Yê Husnî Mubarekî qedîya. Ma yê Şivanî? Ez şima ra çîyê vaji, no Şivan qey nîya kewto fekê şima? Heta ke dore bêro Şivanî, tew! Ma çi Şivanan vînitî! Çewt ronişîme, rast qesî bikîme. Mezgê welatperwerîye xerepna, cîgera mi? Naye Şivanî nêkerd. Şivan no xerepîyayîş de xo rê “para xo” gêno. Tenya Şivan o? Wa xwezîla tenya Şivan bîyêne!
Loryo, loryo!
Bêrê, ma pîya “Elqajîye” vajîme. Kêneka Leman Samî kî “Elqajîye” weş vana. Orkestrayê xo virazîme, hakan bome, vengê xo zelal bikîme, mabênê ma de ju “Şivan” miheqeq vejîno. Eke vejîya, efendîyê xo ra vajî, tayê ke bî namdar û populer, ci ra bitersîme. Kam ke sayeya şarê ma ra bî namdar û populer, ci ra bitersîme, cîgera mi! Yew xelatîya zaf ecêbe esta, hama çik a? Ma ez nêzanena, Ferîdeya her kesî esta?. Mi xo şaş kerd, gerek mi bivatêne, “Ma ez nêzanena, na xeletîye çik a?.”
Na xeletîye mezgê ma yê welatperwerîya ke xerepîya, a ya. Hîş xurt nîyo, heyecanê welatperwerîye xurt nîyo. Şima qayît mekerê, tirkê biaqilî û tayê qaşo-demokratî seba kurdan vanê “milliyetçi” (miletperwer) yê.” Tew, wa xwezîla kurdî “milliyetçi” bibîyêne. Eger kurdî henî bibîyêne, na dewleta “oynesîye” heta nika welatê ma ra rew ra vecîyayêne. Ney keko, ney! Kurdî “milliyetçî” nîyê.
De derdanê mi têra mekerê, bêrê ma pîya “Elqajîye” vajîme. Willay, ez ne maya to ra, ne kî pîyê to ra razî ya, Elqajîye. Ferîdeya şarî to kerda vîndî, Elqajîye. Mezgê ma xerepîya, Elqajîye. Bomê! Ti se kena derdê şarî? Cîgera mi!
Mi rê ju kitab birusne, wa tede “eşqê ma yo ke vîndî yo” bibo. Ez biwanî, biwanî, biwanî… Heta ke Tunceli bibo Dêrsim, Bingol bibo Çewlîg, heta ke qilêrîya kayê dewleta tirkan mezgê ma ra bivejîyo, biwanî ez. Dime ra ez ney, ma ney, Bulent Arincê şarî mecbur bo bêro leweyê ma. Wa ê vajê, “Ma wazenîme televîzyonê şima de orkestra virazîme.” Çarçeweya sîstemê tirkî de, maaşê sîstemê tirkî de, televîzyonê sîstemê tirkî de çekuya serbestîya ma, heqê serbestîya şarê ma, nameyê welatê ma, beno “Pîîîmmm!” Şima zanenê “Pîîîmmm” çik o? Wusênê Gestemerde, cîgera mi! Hîna ke ti geste ver ra nêmerda, hîna ke ti nêbîya namdar û populer, ma rê qalê “pîîmmm”î bike! Bira, ma ez se bikerî? Kam ke bî namdar û populer, verba “pîîîmmm”ê tirkan şonê. Ma înan “pîîîmmm” nêkenîme, ê ma “pîîîmmm” kenê.
Of! Vindê, ez tasê awa serdine bişimî! Dime ra “Elqajîye” vajî ez. Analîz-manalîz yê şima bo!
Îlhamî Sertkaya
Şivan wasto ke Sezen Aksu yakî Sertab Erener ey de pîya kilamu vazo. Informasyon ra gore, Bülent Ersoy, Sivan Perwer ra herediyo u vato ke Siwan caye mi niceno löye xo ke sono löye Sezen Aksu.
Sivan rind bizono ke kam ke kemalistude, AKP iyzde flirt kerd, xo keno rejil. Ti xo bî na flirtiya xo jü serre de qedena Sivan. 40 serre de ama na gil, jü serre de shiya bine hard.