Hunermendo namdaro qoçgirij Cîhan Çelîkî albuma xoya newîye “Pag” qedênaye. Kilamê ke na albume der ê, hawayê ciwîyayîşê tarîxî, kulturî û sosyal ê Qoçgirî musneno. Xeylê deyîrê na albume anonîm ê, zafane şîn û şiware yê.
Çelîk na albume de deyîrvatiş bi kurdkî sevekneno. “Semedê terkkerdiş û asîmîlasyonî hetê kemalîzmî ra vateyê kurdkî hîna bes nîyê. Hozananê mayê namdaran zulm dî û no rî ra mecbur bîyê ke qaydê xo bi tirkî vajê. Davut Sularî, Asik Daîmî, Hudaî û Alî Ekber Çîçek kurd ê, labelê ziwanê xo de şenik vato.”
Na albuma xo de Çelîkî zaf tembur cinito, naye ser o kî hîsanê xo nîya ano ra ziwan: “Tembur komelê elewîyan de cem û cemat de enstrumanêde bimbarek o ke seyîd û pîrî cinenê. Îran de Ehl-î Haqî ra heta cografyaya ma no her ca de yeno cinitene. Kurdanê qizilbaşan ke îtîqadê xo sey ‘ra/rê’ name kerdo, vengê lawikanê xo pê nê temburê bimbarekî besnayêne. Ma kî wazenîme ke no edet raver bîyarîme.”
Naye ra kî dot albuma dewlemend a Çelîkî de di şiwaran de xoverdayîşê Qoçgîrî yeno yad kerdene. Şiwara Sebîr Birayî de dejê ke Topal Osman û merdiman ey ard Qoçgîrî ser, beno mewzû. “Sireyo ke Topal Osman û merdimê xo yenê nêzdîyê dewa Kilavuzê Zara, fedayîyê kurdî xo ancenê peyser zereyê yew eskeftî. Sebir kî werteyê nê xortan der o. Topal Osman no eskeft vîneno û dano veşnayene. Tayê şêrê kurdî uca de du û adir de canê xo danê. Tayêna kî pêrodayîş de mirenê. Waya Sebirî na şîware vana û no deyîr sey mîsalê pepûkê Qoçgîrî yeno vatene.”
Şiwara “Otuz”î de kî cengdaro kirmanc Otuz Îsmaîlî ser o vajîno. Otuz Îsmaîl Qoçgirî û Dêrsim de duştê tirkan de pêro dano û rojê hetê çete ra yeno kiştene. Waya ey kî na şiware vata.
Parçeyê albuma “Pepo Keko” de pêbestişê îtîqadê elewiyan bi zerduştîye yeno dîyene, vano Cîhan Çelîk. “Bawerîya kurdan a verêne ra xeylê unsûrî elewîyîya kurde de heta nika amey seveknayene:
‘Ya sûwarê peşiya ro welatê (Ya suwarê tîja welatî)
Ya Xizirê ser kelek û gemiyan, xwedanê bêkes û bê xwediyan (Ya Xizirê kelek û gemîyan, wayîrê bêkes û bêwayîran)
Ya melekên serê sibê (Ya milaketê şodirî)
Ya Heq ya Êlî ya Pîr (Ya Heq, ya Elî, ya Pîr)'”
