Seba şa bîyene, verênî de mizgîne danê. Vanê ke “Mizgîna mi bide, mi to ra xeberêda weşe arda”. Çimê wayîrê xebere beriqînê, benê kelecan. Bêsebr ê. Zereyê xo keyfan ra ver lercenê, meraqê xo zereyê wayîran de beno aspar. Astor o waxt sareyê xo berz keno, verba gileyê berzan bêgem, bêsarafsar, bi çar nalan fir dano. Şilîyê germî varenê, her ca beno wisar. Meraq sîndorê bendê xo dirneno. Kemera sebrî bena lete bi lete.
”De vaje xebera mi, elbet ez mizgîne dana to, mizgîna toya xeyre bo”, vanê wayîrî. Mizgîne ra dime xebera şayîye ci ra vanê.
Na zî zê xelat a.
Xelatî estê her kes şikîno bigêro, xelatî estê her kes nêşikîno minasîb bibo. Xelatê ke her kesî nêşikînê înan ra nasîb bibê, girêdayeyê kar, huner û emegê înan ê.
Ma bêrîme baeta xo ser.
Derheqê zon û edebîyatê ma de teşwîkkerdiş ra, çîyo ke ez zanena, tenya xelata “Husên Çelebî” ya. Emser ebe nayê Yewîya Wendekaranê Kurdîstanî, reya vîstîn a ke na musabeqaya xelate organîze kenê. Na, reya hîrin a ke ez zî bena endamê jurî.
Jurîtîye, zanîno ke karêde rehet nîya, la ez bi zerrîweşîye nê karî kena, çike no kar teşwîkkerdişê edebîyatê ma wo. Beşdarê ke ma rê sanik û şîîranê xo rusnêne, mabênê înan de eserê rindî estbîy. Îta de “rind”, bêşik, goreyê qîymetê edebîyatî yo. Mordem şikîno dergaderg qalê na babete bikero, la babete na nîya. Ju emeg ke goreyê xo heqê xo mevîno, wayîrê ê emegî beno ke tepîya bimano, beno ke zereyê xo karê xo ra serdin bo. No psîkolojîyê însanî yo û minasîb o. Pêro miletê ke wayîrê dewlete yê, dewletî her het ra, seba ke şar û komelî, ekonomî, edebîyat, kultur, kar, xebat raver bibo, rew bi rew munazaran, xelatdayîş organîze kenê. No derheq de, seba ke ma hîna wayîrê dewlete nîyîme, zaf tepîya yîme. La komelê ma, sîyasetmedarê ma, medyayê ma zî nê teşwîkan ra çi heyf ke hîna dûrî yê.
Ebe halê ma yê ewroyî coka çalakîya xelata Husên Çelebî zaf muhîm vînena ez. Derheqê zaf çîyan de zanîno ke medya û televîzyonê tirkan zaf programê nê teşwikkerdişan virazenê. Zaf kurdî zî beşdarê ci benê.
Medya û teşwik vajê, mevêrê ra!
Zaf muhîm o, zaf!
Teşwîk, cikewten a. Teşwîk seba emegê xo qezenckerden a. Teşwîk moral o, karê xo bikeyf raver berden a. Teşwîk xatir û qîymetê kar û wayîrê karî zaniten a. Wayîrê emeg û hunerî wazenê ke xatirê emegê xo bêro zanayene, naye wazenê bivînê.
Waxtê endamê jurîtîya mi de bêşik mi pêro eserê ke ma ra rusnêne, wendêne û mîyanê nînan de mi xo bi xo vatêne, “Filankesî ra derheqê edebîyatê zonê ma de roştîye asena”. No rast vejîya, ez şima ra vajî. Nînan ra ju birêz Alî Aydin Çîçek bî. Nika kitabê xo estê. Ju şîîra ey de ju cumlaya ey mi vîr ra nêşî. Vano ke
”Şilîye ke mevaro, guna hewrî çik a?’
Mordem ebe na alince şikîno qasê ju sanike binuso.Mesajê na alince xorî yo, mordemî fikirneno. Eger ke bivatêne “Hewr ke mebo, guna şilîye çik a”, maneya ney zaf xurt nêbîyêne. Çike ma zanenîme ke seba şilîye gerek hewr bibo. La nika hewr esto, şilîye nêvarena. Nê di alincî zaf cîya yê, maneyê xo zî cîya yê. Yanî mi tenya ju nimûne da.
Heta nika her rey na çalakîya bimana de hîrê yenê weçînitene, benê wayîrê xelate. Emser ancîna na musabeqa esta. Wendekaranê Kurdîstanî reyna na çalakî organîze kerde. Musabeqaya emserêne reyna Almanya de, sûka Bochumî de 17. aşma teşrîne de virazîna. Goreyê organîzasyonî eserî heta 15. oktobre yenê qebul kerdene. Waştişê mi zî no wo ke, wendoxê hêcayî, kedkarê zonê ma, heskerdoxê edebîyat û zonê ma, ebe eseranê xo, beşdarê na çalakîye bibê. Bawerîya mi, omidê mi, nê çalakîyê nîya muhumî, seba teşwîk kerdena zon û edebîyatê ma bibê zêde. Xo vîr ra mekîme ke na tekoşîna zonê ma wa. Ma zî gerek tekoşerî bibîme. Xelata girse, seba mi, xizmetê zonê ma wo. Çîyê rindek û hewlê ke peyda bîyê û peyda benê, mordem ke heqê înan teslîm mekero, bi nuştiş û vatiş mevajo “rindek ê”, wayîrê emegî xo tenya hîs kenê ya zî karê xo ra bene sist. No psîkolojîyê însanî yo û normal o. Teşwîk moral o, psîkolojîyêde pozîtîf o. Beno ke na dinya de en zêde ma û şarê ma rê teşwîk lazim o. Îlam ke seba zonê ma. Çîyê rehetî her kes şikîno bikero, çîyê zorî her kes nêşikîno. Asîmîlasyonê tirkan ebe teşwîk û zor, ebe zulm û îmkanê bandurîye, zonê xo welat û şarê ma rê zaf vila kerdo, xorî vila kerdo. Coka ebe tirkî nuştiş, qesî kerdiş rehet o. Çîyo ke zaf muhîm û goreyê zonê tirkî zaf zor o, zonê ma musnayene, nuştiş, qesî kerden a. Her hal ke na dinya de çîyê muhimî pêro çetin û zor ê.
Wendoxan rê vateyê mi no wo ke bêşdarê na Çalakîya Edebîyatê Huseyîn Çelebî bibê. Goreyê zanayîş û qewetê xo, ebe ju şîîre, ju sanike beşdarîya şima bi xo muhîm a.
De ma rê qewet bo!
Îlhamî Sertkaya
