Musa Anter kitabê xo “Xatirayê Mi” (Cîld 2) de qalê yew mesele keno. Vano ke Numan Menemencîoglu, Wezîrê Teberî yê Tirkîya yê serranê 1942 – 1944î, rey-rey ameyêne kantînê Apê Musayî. Reyê, Menemencîoglu yew hîkaye vano:
“Seba ke ma bikewîme ceng, Churchill û Rooseveltî 1943 Qehîre de venga ma da. Înonuyî terefgirê cengî nêbîyo. (…) Reyê, înan waşt bi meseleya kurdan ma bitersnê. Seba ke ê ameyî alemê îslamî, înan xo rê reyde çend rojhelatnasê ziwanzanî ardî. Yek de, Churchîllî Înonuyî ra va ke:
– Paşa, ti kurdkî zanena?
Îsmet Înonu şaş bî, nêzana ke se vajo. Ez desinde reşta ci mi va ke:
– Ekselans, ma kurdkî nêzanenîme. Xora ma de kurdî qesey nêbena û ziwanêdo nîyanên kî çin o.
Churchillî xo çarna merdimêde xo ser pers kerd:
– Ma nîya r’ o, mîster? Raştikên ziwano bi nameyê kurdkî çin o?
Merdimo hazir xil bî wuşt ra va ke:
– Ma senî çin o, efendîyê m’? Ziwan û edebîyatê kurdan o zaf zengîn esto. Eke şima wazenê, ez Dîwanê Cizîrî ra yew şîîre biwanî.
Churchîllî va ke ‘biwane’. Merdimekî şîîra ke ma ci ra fehm nêkerde la ahengê ci xeylê weş bî û ziwanê xo mendêne ro fariskî, ma rê wende û va ke na şîîre bi kurdkî ya. Churchîllî va ke:
– Eke henî yo, ma rê na şîîre binuse.
Merdimî nuşte. Churchîllî va:
– Biçarne îngilizkî ser.
Înan çarnaye.
Va ke:
– Biçarne franskî ser.
Înan çarnaye. Ser o kî çarnaye tirkî ser. Dima, înan mi ra va ke:
– Mosyo, hele ti bê. Nê hîrê ziwanî seba îfadekerdişê yew fikrî yê, ma qayît kerîme nînan ra kamcîn mecbur bî ke tewr zêde çekuyanê xerîban bixebitno?
Franskî de qet çekuyê xerîbî çin bîyî. Îngilizkî de hîrê-çar çekuyê esllatînkî vejîyayî. Kurdkî de çar-panc çekuyê eslerebkî ameyî dîyene. La eke ame tirkî, ‘dir’ û ‘ile’ ra teber qet çîyo tirkî nêmendo. Tayê çekuyî erebkî, tayê fariskî, tayê kî ziwananê Ewropa yê cîya-cîyayan ra ameyî girewtene. Churchillî ê çar rîpelî verê ma de nayî ro. Va ke:
– Ma eyb nîyo? Nîyadê, efendîyênê. Ziwano ke şima va çin o û ke cayê welatê şima yo girs de qesey beno, o ziwan çiqas dewlemend o.
Wextê min ê wezirîya teberî yê dergî de ez hendeyê a roje qet mehçup nêbîyêne, nêno ra mi vîr.”
