seba yadkerdena pîrika mi…
Homik Karêr de mezraya dewa Pîrcan a. Na mezra de çar keyeyî estbîy. Heya, estbîy. Nika tenya ju keye wazeno ke pay ra vindo. Verê keyanê na mezra de vîyalê dergî bîy. Ê vîyalî her roje honikîya xo û ebe vayê xo ma ra kilamî vatêne. Her roje asmên ke kewetîya xo serê Karêrî de vila kerdêne, na mezra de vengê ju xanime kewtêne lêlê sodirî. Ez ebe vengê na xanime hasar bîyêne. Virara na xanime cayê domanîya mina qemerîye bîye. Emrê domanîya mi henî musaybî ke na virare, ê destî, ê çimê belekî, o veng ke ez meheşnî, mevînitêne, mi xo zê domanêde sêwî, zê domanêde bêwayîr hîs kerdêne.
Non, destê na xanime de zaf weş bî, berbayene, huyayene virara na xanime de ebe hazar rengê domanîye de beriqîyayêne. Dinyaya domanîya mi, sitara hêlîna mi, ustina xanê mi na xanime bîye. Rengê fîstan û pêşmala na xanime ebe rengê domanîya mi neqişîyaybî. Na xanime nêwerde, nêşimite, da mi. Her tim şîyena mi de, dima mi de çimê xo rayan de, goşê xo seba mi vengan de bîye. Zimistan eskij û tutin kerdêne sandiqe ke rojade wisarî ke ez ameyêne, dayêne mi. Aşman bi aşman seba mi pistina xo de turik de tutin çarnayêne.
Na xanime pîrika mi, Nufrîya Xanim a…
Waxto ke ez kewta rayanê dûrî, waxto ke ez bî o fîrarê koyan, na mezra de visîya, Nufrîya Xanime zî zê mi bîye fîrarê emrê xo. Nufrîya Xanime na dinya de ne zerbaînan waste, ne fîstanê renginî. Aye ne morîyê gerdanî waste, ne merasanê beriqînî. Aye na dinya de tenya mi wastêne… Ebe hesreta mi koyan de qisey kerdêne, zêv û zîyaranê Karêrî de minete wastêne…
“Ya Heser Baba, ya Duzgîn, ya Karêr, Îlhamiîyê mi biresnê mi, ez bivîni, miradê mi bibo.”
Miradê na xanime tenya na dinya de na bîye. Zaliman de heqeret dîye, derbî werdê, kewte rayan, vecîya koyan, şilîyan de, şuyanan de pers kerde. Miradê xo ra gêrayêne… Tayîne vatê, “Na xanime bîya xêxe”, tayîne vatê, “Na xanime sareyê ma kena bela.” Tayîne aye ra hêrs bîyêne, qîrayêne… Rayan de rêbîyan dayêne vindetene, miradê xo ra pers kerdêne.
Rojade germe Nufrîya Xanime warê Pîrcanan de êndî pê emrê xo nêşikîya…
Zaf qefelîyaybî na hesrete de… Cilan de cendekê xo bîbî sûr û sîya. Balîşna aye de êndî rengî xo helênaybîy. Sodirî, rojî, şewî, cîranî, rayî, neqebî, asparî, mizgînî, vengî sareyê xo girewt û şîybîy. Her çî bê tahm, bê mana bî. Nufrîya Xanime a roja germe merde…
Ê sandiqî, o keye, o kewer, o “teber”, bî ser û bin, xerepîya, bêwayîr mend. Vîyalê mezraya Homikî pel û gilê xo, veng û rengê xo girewt, vîndî bîy şîy… Ax Nufrîya Xanime… Çend domanan sareyê xo daybîy sênê to? Çend hewnê belekî, çend hêsîrê çiman virara to de derbaz bîy? O ca de rêça domanîya mi menda…
Menda…
Mi merdena to birranê Dêrsimî de heşna. Baya hêşinîya birr û kemeran ebe baya heşnayena merdena to kewtî têmîyan. Ez usta ra, mi birranê Dêrsimî de qayît kerdena xo verba Karêrî çarna. Derga derg, raste rast qayîtê Karêrî kerd. Çend dilopî çimanê mi de amey nêamey, ez nêzanena. Zereyê mi gizgêlekan de bî…
Çend şewe û çend rojî eskeran dormê mezela to de xo dardîbîy we ke beno ke ez yena mezela to. Ez nêama, dayê… Ez bi zanayîş, seba ke miradê ê bêmiradan mekerî, nêama… Mi fam bike û ef bike, dayê…
Ti zê zerbelekîya wisarî zereyê mi der a… Ruhê to şad bo, dayê…
Îlhamî Sertkaya
Mordem qayil beno ke nusteye sima bivano. Xizir simara wes bo. Sima bizoneke ajiye ke zerya sima parce keno, zerya maderok. Ebe bireziye
Nuşteyêko zaf hîsdar bi kekê Îlhamî..Bi no nuşteyê to ez zaf xemgîn bîya..Homa cayê prîka to beheşt biko…
Meymanê Usar u Saleh;
şima weş bê birayê min…Zaf çîyî nênusîye hîna.