No keyepelê DêrsimInfoyî de ju şîrovekar esto, nameyê xo Meymanê Usarî yo. Roja ke mi linga xo eşte no keyepelg, a roje ra nata Meymanê Usarî ebe şîroveyanê ey vînena. Bala mi ante û anceno. Zereyê ey de adirê zonê ma, sareyê ey de kila zonê ma esta. Milayîm qîreno, milayîm qarîno, milayîm hes keno, ebe zonê ma berbebo, huno.
Ez ey vînena.
Ê hîsîyat û a pukeleka zereyê ey giranîya xo dano keyber û pencereyê mi ra. Pêro nuşteyê ma keyepel de, hama ke kilm, derg, îlam ke nuseno, şîrove keno. O Mecnun o, zonê ma Leyla wa. Mecnun seke dimayê Leyla xo de fetelîno, gêreno, şew û roj xîyalanê xo de aye çarneno, Meymanê Usarî zî henî yo.
Kam ey fam keno, kam ey vîneno?
Ez!
Qey ez? Çike ez wayîrê hîsîyatê zonê ma ya, coka hîsîyatê Meymanê Usaran vînena. O bi vengê serran, bi rengê usaran qîreno. Vêşan o. Vêşanê zonê ma yo. Qesaskar o. Qesasê zonê ma, înkaran ra, tepîyamendiş ra wazeno bigêro. Seke ju dergûş tarîya şewe de seba ke vêşan o, berbebo, la vengê çilo-piloyan de nêno heşnayene, henî yo Meymanê Usar. Ju budelayê Heqî, mabênê nê vengê çilo- piloyan de, seke nê vengê dergûşî heşneno, fam keno, ez zî henî ya.
Coka ez zî zê nê dergûşî berbena, huyîna, qarîna, vêşan a. Ma destê juminî gênîme, hard ra urcenîme ra, tarîyan de verba roştîye şonîme. Mi ancîna zî Meymanê Usarî nêdîyo, la ez vînena. Porê xo, bejna xo, dest û hermeyê xo, çimê xo se benê bibê, ez ey vînena. Mi ra mevajê “no kam o”. Şima ke pers bikerê, ez naye vana:
Meymanê Usarî mîrazê zonê ma de vecîyo, ey nê mîrazî de zê mîyonan visnê, nika bi na vêşanîye verba zonê ma şono. Verba mîrazê xo şono. Wazeno bireso roştîya zonê ma. Destê ey de leteyê roştîye esta, ebe na roştîye tarîya înkarî de lete bi lete raver şono. Wazeno bireso şodirê zonê xo. Coka qîreno, lom keno, hêrs beno, şa beno. Meymanê Usarî verba asîmîlasyonê tirkan de ju kifir û ju nifir o. Girmika ey de şidênayena pukeleka usarî esta. O şima ra, ma ra vano: “Mi fam bikerê, ez reng û vengê şima wa”. Vano, “Xeletîye ra metersê, binusê, biwanê”. Şîroveyê ey de no mesaj esto. Mesajo bimane, mesajo muhîm.”Çimanê xo nuşte û wendişê zonê tirkî ra, wendox û şîrovekarê zonê tirkî ra biancê” vano. “Derdê mi, zonê ma fam bikerê, xo ebe ‘geldim û gitim’an mexecelnê” vano. Rast vano, weş vano. Xeletnuştişê xo de nêterseno. Çike derdê ey zonê ma wo. Di çekuyê Meymanê Usarî, gorê mi, bedelê hazar nuşteyê qaşo entelektuelanê ke bi tirkî nusenê, yê. Ez ê di di çekuyan de kamîya ma, rastîya ma vînena, la hazar maqaleyanê tirkî de qet naye nêvînena.
Seke ez Meymanê Usarî fam kena, şima zî mi fam kenê?
Mi Meymanê Usarî nêdîyo, la ez ey rind fam kena, rind nas kena.
Ti weş be Meymanê Usar, ti weş be bira! Xem meke, çar çimê ma estê. Nika ma vila bîyena xo ser o hîsîyatê xo, zonê xo vila kenîme, hîra kenîme. Vila bîyena ma endî nêbena sebebê vîndî bîyena ma. Kotî de, kamcîn welat de benîme, bibîme.
Np keyepel de Meymanê Usarî wa zêde bibê!
Bira tu zaf raşt vana, na dewleta tirk ma werd ebe jürane xu.
Ez şere dorme xu kon sare me pere kerdo qer u lal na dewleta tirk.
Ez nustî tu her roj vanon pere neşkon fam bikere, wertede tene qesey nas nekon. Mare ju ferheng lazimo nu ferhende pere qese wertede bibe. Mi Ferhenge vate guret, qese pere çîne. Mordemke ebe zone xu neşkînose buwano u nuştî bikero nu hal zaf zere mi keno teng. Na hal ra şer keno am ma zaf pesîmît bî, hemen cavirdame qe daway nekeme. Nuk qe rind nebeno. Ez xo re jü hedef guret, giran giran jü dame son.
weşîyede bimane,
Eylas bira;
To ra reca kena, waxto ke to nusneyê mi wend, kamcîn çekuye, ya zî cumla(alince) fam nêkerd, keremê xo îta de binusne, ma pîya bivênime,ser o vindime. Weş bimane
Ez nika se vajine birez Ilhamî, sima nustoxê yewîne dînya ye ke serre ju Şîrovekerdox nusne kene. Îye ma tesanîya zonê mayo. Zof tesan mend me, zof wesan, labelê na zonê bimbarek ra nîverdîme. Ok ma germ de, sodir de, tarî de, hewn de necaverda. Sima bizoneke mozaîke zone ma giran û giran yeno cayê xo. Ezîk ju parçeyê no mozaîk ne. Je sima vanê ne biratîya sarrî, ne çepgirene, ne dewlemendîye, ne Cumhurîyetê demokratîke betemel zerya made ju ca di. Tepîya ma fehm kerd me ke be zon, sekene bikere, thomo xo çino. Be kirmanckî venge qalîkune ma nîno gosune ma. Yanî vijerra ewre, ewre ra meste heyat tena Kurdkî yo. No gama mayê verina, make na game este, game bînîk giran û giran yene 🙂
Sima var û vers be birayemine delal Ilhamî. Be sima mak ewre besenikerdene ke no çekuy nusne kerime. Sima pewre wes be, simayeke no zone wes de melodîyê welate ma çend serrî ra tepîya onca ane gosune ma!
Mêymanê Usar;
Çi ke, kamî eleqedar keno, o çî, rojeva ê kesan o.Rojeva Tirkî û Trikîya, rojeva hazar şîroveyê înan, rojeva filan kes û bêvankes ê înan, mi eleqedar nêkeno. Nê pêro kay ê. O kayo ke ebe zonê asîmîlasyonî, rastîya ma, ma ra durî kenê, ê yê? La ez kamî ra se vajî? Di çekuyê zonê ma, bedelê hazar nusne û ‘çilo-pilo’ yê înan o. ‘Çilo-Piloyê’ bi zonê Tirkî, canê ma werdî. Şima weş bê.
Ju apemyê kokim bî, ju reye Med Tv de ju fîlmê domanen de luye kirmanckî qisey kerdo, ame berba vake, a luyeke zone ma qisey kerd çimanê mira heris çart bî. Yanî luye endî zone ma qisey kena, endî însanê mak no zon bîyare xo virr!