Ez, qey niya,dem u dewranan, roj u seran kena têmiyan?
Sarê mı, kıtab u wendene ra, defter u nusnayene ra se ke zeleqiyo. Ferqê germ u serdi, nerm u hışki, hit u zuyayi biyê tenık.
Çeqer u sur, sıpê siya, kesk u gewr, biyê tenık.
Xiyalê mı, biyê gıran, wer ra, şımıtene ra, vısiya ez.
Ez doman a, domanê de budela, domanê de ‘dızd’!
Eşq tırena, adır tırena, heskerdene tırena.
Aspar a, astorê mı têşan o, awe tırena ez. Şewan de vêrena ra, şewan ra kılaman vana. Mabênê roştiye u tari de, cayê de ra.
Ne roşti de ra, ne tari de.
Azmen u hewri kewtê têmiyan, şıliye u pukeleke, verê çımanê mı de hunê.
Ju kêneka kıjkeke mı ra veng dana, ez nêheşênena.
A kêneke biye azebe, ez hina doman a.
Rengê eşqan, vengê kılaman, şukan ra xo vıla kenê.
Vare heliya, koyi biyê zelal.
Ya na şuke mı ra zêde wa, ya ez na şuke ra zêde wa.
Xem kewto zerê mı.
Serxoş u berdoşê na şuke, koti de rê?
Kotiyo şênatiya şewan?
Kotiyê manqul u baqıli?
Kıtabi kotide rê, koti de rê alım u malımi?
Tenyatiya mına belengaze qey bena zêde, bena gırse?
Ez biya ‘Seusen’!
Mêydan de kesi nêvênena ez.
Ne veng, ne vac.
‘Nêro kotiya lacê mı?’
‘Ero şıma se kerd mıletê ma?’
Muzıri qey vengê xo bırno?
‘Ero’ na bendawe çık a, ‘bıko’?
Lomê mı seuseni ra est o, ma se bıkeri ez?
Qey niya rew mı cavırda şi?
Qey mı mabênê ‘baqılan de’! cavırda şi?
Vındê, ez nê penceran, nê çarçewan bışıkni, kaxetê ke nusnê zuri tede rê, bıdırni.
O lacek qey berbeno, a çêneke qey nalena?
Mı zerê xo vet, serê masa de na ro, çı bıvêni?
Bawo-bawo..!
Tede ju domano çım sur, hezar sere wa ke berbeno.
Tayê Dêrsım, tayê Çewlıg, tayê Amed, tayê Lice u Gımgım.
Lacek mı ra hêrs bi, qira, va ke;
-Melewne! Ez zonê şıma wa, şıma mı bê wayir vırdayi!.
Ez berba.
Dılopê mı rışiya serê balişna, hitiya balişna de, ez hasar biya.
Hasar biya ke, ne şuke, ne tewer, ne ‘zere’, ne veng, ne şewe, ne roj.
Mı çımanê xo mışti kerd, cılan de veciya, vengê kêneka mı ame;
-Sodırê to be xêr, ewro germ o baba
Mı qaytê penceri kerd, tije veciya, tewer zelal o.
-Rast ke ewro germ o delala mı, roja to be xêr
-Usar o baba, usar o.
Destê mı cemediyêne, kıncê mı germ nêbiyi.
Bınê tesirê hewni de veciya, fıkıriya ez, rêyna qaytê teweri kerd, tewer germ bi.
Ma ez qey cemedina?
OXRO KE USAR AMO.
Xortiya mı ame vira mı, a xortiya mına ke mı ra tırtê. Serê kursiyê qawanê Çewlıgi de ra, gege Zerê şuka Dêrsımi de ra. Sıxletiya şuka Amedi de, bınê dês u daran de derbaz bena. Namê astora mı, ‘Xiyal o’. Ez asparê xiyaliya.
Xerbiye u xiyal kewto para mı. Welatan, sindoran, çeman derbaz biya ez. ‘Şıliyê gewri’ rışiyê serê mı ra. Mı tasê awe şımıt, dest u ruyê xo şut, vengê domanan tewer ra amêne. Astora xiyal u hewnan ra pêya biya, mı reyna qaytê teweri kerd.
Heya, rast o.
Tije bırqina, domani kıncê tenıki pay kerdê. Ez hina famila qalınde pay kena. Ewro juyê asma nisane wa, vanê na roje,’ roja leqe’ wa. Wıle no karê leqe niyo
OXRO KE USAR AMO
İlhami Sertkaya
1-4-2010
