Heywax Apê Alî rê, heywax! Na kalîye, na bêkesîye, na feqirîye û na hêsîrîye çiqas zor a. Mi naye ra çend rojî aver sosyalmedya de ju vîdeoyê Apê Alîyo ke hetê hevalan ra amebî pare kerdene, mi o vîdeo temaşe kerd. La wexto ke mi no vîdeo temaşe kerd, ez Apê Alî rê zaf kewta xo ver. Zere mi bi Apê Alî zaf veşa û zaf kî muteessîr bîya. Nêzana qey, la hal û wextê Apê Alî raştî kî zaf dej da mi.
Da ma wo Ap Alîyo, êndî bîyo kal û kokim. Goreyê vatenan, serrê xo heştay ra cor ê. Çiman ra bîyo perîşan, dest û payan ra kewto. Nê vîdeoyî de lawike bi vengêde nerm û zere ra lorneno. Destê ju de çogane, destê ju de kî ardî eştê binê çengê xo û hona çêyî rê ardan beno. Hal û waxtê apî ra kifşe wo ke ap oncîya mal û dawar ver ra yeno. Qefelîyaye yo û lerze keno ke çend deqeyî aver xo biresno çê û xo rê tayê raarasîyo û letikê nonê xo rê bi rehetîye buro, tasê awe ya kî şûşeyêde çay xo rê bi rehetîye bişimo.
lerze keno ke çend deqeyî aver xo biresno çê û xo rê letikê nonê xo rê bi rehetîye buro, tasê awe ya bi rehetîye bişimo
Heya, hal û waxtê Apê Alî oncîya bi mi “heywax û hey lêmine” dano vatene, oncîya bi mi “ax û wax” dano vatene. Kamî ke na dinya de rehetîye dîye, la henî aseno ke Apê Alî ne rehetîye ne kî heyatê xo de rojêda rinde dîya. Heyatê xo roj-mirojî mal û dawar de, çol û çolistan de, dar û daristan de vêreno ra.
Kam çi zano Apê Alî çi dîyo û çi nêdîyo! Kam çi zano Ap Alî bi çi derd û bi çi kûlan o. Belkî heyatê Apê Alî zê yew romanî yo. Yanî, romano ke hona nêamo nuştene, romano ke hona nêamo wendene. Beno ke rojê yew nuştoxo kirmanc vejîyo û hîkayeya Apê Alî ma rê binuso. Raştî kî ez hal û hîkayeya Apê Alî zaf meraq kena, beno ke şima kî nika zaf meraq kenê vanê “Ap Alî kam o?”
Ap Alî kam o?
Ap Alî (Alî Kutman) Karêr ra dewa Darebîye ra wo. Hona heyat der o û dewa Darebîye de weşîya xo rameno. Ez henî bawer kena ke xeylê kesî Apê Alî vîdeoyê YouTube “Bugün köyü basmışlar” (Ewro erzîyayî dewe) ra nas kenê. Nayê ra çend serrî aver no vîdeo edi YouTube ser o kerdîbî vila. Wexto ke mi no vîdeo temaşe kerd, ez kî zê her kesî zaf huyabîya. Ê vîdeoyî de wertê Apê Alî û xortî de bi zonê tirkî no dîyalog vêreno ra:
– Yaw vanê emşo dewe basmiş kerda.
– Eh!
– Bugün köyü basmışlar (Ewro erzîyayê dewe)
– Kim basmiş? (Kam erzîyayo?)
– Kim basmiş, bilmiyorum (Kamî kerdo nêzana)
– Helle helle!
– Köyü basmışlar (Erzîyayê dewe)
– Errr!
– Sizin evede basmışlarmı? (Erzîyayê çêyê sima kî?)
– Yaw ne basmışlar, ha? Kîm basmışsa onun anasını si… ya, tüh nalet olsun ona! (Yaw çi erzîyayê, ha? Kamî ke kerdo, de maya înan… de nalet şêro ci!)
– Diyorlar Vadin amcamın evini basmişlar (Vanê ke erzîyayê çêyê apê mi Vadînî)
– Basmişlar? (Erzîyayê ci?)
– Heee
– iyi iyi, o misteheq dir iyiki basmışlar, neden basmışlar? (Rind o, rind o, o misteheq o, rind o ke erzîyayê ci. Çira kerdî?)
– Sizin evi basmadılar? (Erzîyayî çêyê şima?)
– Yox yaw, hella hella sen onlarin… Yaw ben sana birşey nasihat ediyorum, sen buraya kıdıkları getırırsen qafanda olsun o benim bostan, daha … almamışım, alırım daha serbest birak nereye giderse gitsin. (Ney ney! Helle helle ti nînan… Yaw, ez to rê çîyê nasîhat kena, ti ke kidikan bena qafika to ser o bostanê mi bo, hîna… mi nêgirewto. Ezo bicêrî, hema caverde, kata ke şono wa şêro.)
– Dikkat et! Bugün gelmişler gece köyü basmışlar (Diqet ke! Ewro ameyê peşewe erzîyayê dewe)
– Errr!
– Ya, Kekil gilin evini basmışlar (Ya, erzîyayê çêyê Kekilîyan)
– Kekilede qoymuşlar? (Dayê Kekîlî ro?)
– Ya (Heya)
– Tüh nalet gitsin sana sen ne adamsın yaw, hella hella (Tuh! Nalet şêro to, ti senî merdim a yaw! Helle helle!)
– Gitmişler Hezima gilin evinide basmışlar (Şîyê erzîyayê çêyê Hezîmayîyan)
– Hezîma Haşimî?
– Heee
– Yaw o zavalıdır yaw, keşke ona basmasaydılar… (Yaw a belengaz a, kaşkêna ci nêerzîyayêne…)
