Verî, mordem xo bifikiro. Xo bi xo nînan pers bikero: “Ez kam a? Kamîya mi çik a? Ez çi wazena? Kamî qederê mi kerd binê bandura xo? Eke nîya yo, kêmasîya mi çik a?”

Eger ke mordem xo ra nînan pers bikero, cewaban de kêmasîya xo vîneno. Xora her çi ebe pers kerdene dest keno ci. La zaf kesî persan ra tersenê. Coka nêresenê rastîya xo. Nê kesî xo xapnenê. Nê kesî formalîte yê. Nê kesî qederê xo kerd binê qaşo raxelesnayoxan. Coka nê kesî sîyaset ra zî xo kenê murîd.

Oxro ke muridîye karê aqilkêman o. Serek û raxelesnayoxê murîdan estê. Ê wayîrê qederê xo ney, wayîrê serekan ê. Êndî ê bi aqilê xo ney, bi vateyê serekan ciwîyenê.

Ê wayîrê qederê xo ney, wayîrê serekan ê. Êndî ê bi aqilê xo ney, bi vateyê serekan ciwîyenê.

Serek ke vajo “herb”, herb!  Vajo “aştîye”, aştîye!  Vajo “bes o”, bes o! Serekî çi va, murîdî înan kenê. Êndî her kes şikîno xo ra naye pers bikero: “Gelo ez murîd a, ya wayîrê qederê xo ya?”

Ez bi destûrê şima seba xo naye vajî: Na dinya de mi xo fam kerd-nêkerd, seba ke murîdîye û tabuyî qebul nêkerdê, bîya wayîrê qederê xo. Ez rind zanena ke yew keso ke murîd bo, qederê xo û şexsê xo, kamîya xo vîndî keno. Kesê ke şexsê xo, qederê xo kerdê fekê serekan, ê xora êndî qedîyê. Xo vîr ra mekerê ke dewaya azadîye, serbestîye malê yew kesî, malê serekî nîyo. Xo vîr ra mekerê ke bi nameyê azadîye, kotî de ke tabuyê serekî bivecîyo, uca de ne xeyr esto ne zî rindekîye; demokrasîye çin a û nêbena.

Însano hemdem, însano medenî xo ver bi tabuyan nêkeno qijkek

Însano hemdem, însano medenî xo ver bi tabuyan nêkeno qijkek. Eger ke welatê Ewropa ewro restê demokrasîye, eger ke her het ra ewro raver ê, seba ke tabuyê xo şiknê. Welatê muslumanan, welatê Rojhelatê Mîyanênî yê ke ewro binê hal û merhaleyê xirabî der ê, seba ke kulturê tabuyî bandur o, coka. Nameyê tabuyî çi beno-bibo, ha sosyalîst, marksîst, lîberal, dîndar, ferq nêkeno, tabu tabu yo. Ver bi axa û paşayanê kanan, axa û paşayanê neweyan mevecê. Qederê xo mekerê çekuyê fekê şexsan û tabuyan, waxtê şanik û estanikan, efsaneyan û dêvan vîyarto.

Xo  meaznê vizêrî, biresê demê na roje.

Ne tabuyan de demokrasîye vecîna, ne zî murîdan de xeyr û silametîye esta. Xora muridî ke mebê, tabu zî nêbeno, tabu ke mebo, murîdî zî nêbenê. Murîd û tabuyî girêdayeyê yewbînî yê. Ya tabu, ya demokrasîye. Tabu û demokrasîye sey awe û adir ê, pîya nêbenê.

Êndî şıma û keyfê xo! Wazenê bibê murîd, qederê xo bikerê fekê tabuyî, wazenê bibe wayîrê şexsê xo, qederê xo bikerê destê xo. Qeder zî, aqil zî yê şima yo.

Ne tabuyan de demokrasîye vecîna, ne zî murîdan de xeyr û silametîye esta

Nuşteyo peyênWîy! Ez to rê bimirî!
Nuşteyo verênGimgim ma rê hesret, ma Gimgim rê hesret mendîme
Îlhamî Sertkaya
Îlhamî Sertaya Çewlîg ra yo. Dewa xo Pîrcan (tirkî: Adaklı) girêdayeyê Azapêrtî yo. Perwerdeyê xo Îlhamî Sertkaya enstîtuya malimî ya Çewlîgî de dî. Serranê 1970-1980 de malim bîyo, 1982 welat terk kerd û şî Ewropa. Îlhamî Sertkaya ewro nuştox o, kitabê ey hem bi tirkî hem kî bi kirmanckî û kurmanckî (kirdaskî) estê. Hîrê reyî endamê jurî yê Xelata Edebîyatî ya Huseyîn Çelebî bî. Giranîya eseranê Îlhamî Sertkayayî şîîr û roman ê.

CEWAB BIDE

Keremê xo ra şîroveyê xo binuse
Keremê xo ra nameyê xo binuse