[wide][/wide]Destê Edîtorî ra:
Ma ke netîceyê weçînitişî analîze bikerîme, Kurdîstan de BDP û Tirkîya de AKP raver amey. Duştê têde hîle, teda û tersî de şaro kurd no weçînitiş de serkote vejîya û netîceyêde tarîxî xo rê girewt. Barajê 10% nêbîyêne kî, BDP 36 ney, wa nêzdîyê 70 wekîlî bigirewtêne. Şaristanê tirkan de partîya lîberale AKP bi serkotişêde girs reya hîrêyine Tirkîya de hukmat nana ro. Partîya kemalîste CHP no weçînitiş de kî duştê AKP de giran kerd vîndî. Kiliçdaroglu û partîya xo tena Dêrsim û hewt qezayanê bînan de besekerd ke serfiraz bê.
BDP wekîlê xo 60% kerdî zêde û pêro pîya 36 parlamenterî vetî. Xeyrê polîtîkaya newî ya BDP ra ke koalîsyon bi partîyanê bînanê kurdan rono û îtîqad û sinifê sosyalî yê pêro kurdan rê ehemîyet bimusno, no weçînitiş de kurdî serfiraz vejîyay. Tena Dêrsim de namzedê kirmancî Ferhat Tunçî besenêkerd ke duştê Kiliçdarogluyî de qezenc bikero.
Perîyodê parlamentoyê neweyî de gerek BDP seba heqanê kurdan jê (sey) perwerdeyo zarurî yê kurdkî, parlamentoyê cayî û xoserî ya kî otonomîya Kurdîstanî bigurîyo. Weçînitoxanê kurdan destekê xo da BDP û BDP gerek no şanş rind bixebitno ke sozê ke weçînitiş ra raver day kî bêrê ca. BDP nê 5 serranê ameyoxan de duşt û muxalefetê AKP ya kî CHP de ney, wa seba heqanê miletê kurdî sîyaset bikero. AKP bi netîceyê xo ra xora otorîte yo, gerek BDP naye qebul bikero. La, heto bîn ra kî gerek AKP hêzo newe yê BDP qebul bikero.
No weçînitiş ra tepîya destê AKP û BDP de kartêde pêt seba helkerdişê mesela kurdan bi raya demokrasî esto. AKP ke BDP nas û qebul bikero, BDP kî êndî sîyasetê îndeksîya partîyan caverdo û AKP nas û qebul bikero, na stratejî ra di partîyî besekenê ke mesela kurdan rê fikr û dînamîkê lazimî seba çareserkerdiş bivînê. Gerek merdim (mordem) bivîno ke heq û mesela kurdan dewlete ser o hel benê, la mesela partîyan nîya, no problem sirf dewlete ra pîya çareser beno.
AKP dîzaynkerdişê Rojhelatê Mîyanênî de seba Ewropa û Amerîka faktorêde zaf muhîm o. Henî aseno ke AKP des serrî hukmat de manena, eke naye BDP ra pîya bikero, bingeyê helkerdişê mesela kurdan nana ro.
30 serrî yo ke CHP hukmat de nîya û henî yena dîyene ke bi no ekîb û sîyaset kî îstîqbalê xo rind nêaseno. Tena Dêrsimî bawer kerd ke Kiliçdaroglu beno serekwezîrê Tirkîya û weçînitiş de bikuyo ser. Program, tarîx û ekîbê CHP na partî kenê bêhêz û qijkeke. Bêguman bawerîya dêrsimijan ke Kiliçdaroglu bibo serekwezîr ke problema înan hel bikero û naye ra destekê Dêrsimî seba CHP qet nêgureya. CHP duştê her çîyî de dorê 26 % de mend.
Dêrsim de kî Ferhat Tunçî besenêkerd ke duştê vayê Kiliçdarogluyî de pay ra vindero. Çi heyf o ke Tunço ke wekîlêde tebîî yê Dêrsimî bibîyêne, nêameyo weçînitene. Dêrsimijan ke bizanitêne ke Ferhat Tunç zon (ziwan), îtîqat û kulturê Dêrsimî rê wayîr bivejîyayêne, beno ke îstîqbalê Dêrsimî kî tenêna roşn biasayêne.
Serkotişê partîyan, bitaybetî yê BDP û AKP bimbarek bo. Hêvîya ma ya ke no tabloyê netîceyan ra mesela kurdan parlamento de bi aştî û demokrasî çareser bibo. Partîyê hukmatî ke demokrasî rast bixebitnê, kurdî kî do biresê heqanê xo.
Qemer Genc, lao ke vılè Sey Rızay de, uyo. Çiyo ke tècavuzè dewleta Tırkiya ra peyser-artıx mendo, uyo. Dewlete qetliamè hirıs u heşti kerd ke, mordemè zè Kemal Kılıçdaroğlu u Qemer Genci peyda bıbè. (Qemer Genc, kındıre ku dı estuyè Seyid Rızay de, ewe. Çiye ku jı tècavuzè dewleta Tırkiya paşve-artıx maye, ewe. Dewlete qetliamè si u heşti kır ku, mırovè weki Kemal Kılıçdaroğlu u Qemer Genci peyda bıbıne.)
Heq kenȇ, vacȇ, demeqrasi nao.
Vırastox u nustoḡȇ Dersiminfo se vano?
Sıma ney qebulkenȇ
Öte yandan Tunceli (Dersim değil) kara bir yara olarak karşımıza çıktı. Dersim’in oğlu
Ferhat Tunç’u, düşmanlarına karşı başı eğik gönderdiler.
Ama bu kara deliğin, kara yarası Ferhat’ın kişiliğiyle ilgili değildi. Yılların bikimiydi. Düşmüşlerin hüzün saçan darbesi ona rastladı. Babasının katili, anasının tecavüzcüsüne aşık, efendisine tapınan köle ruhlular, yıllardan beri „Pirus zaferine” hazırlanıyorlardı. Kamer Genç’in „biz Kürt değil, Türk oğlu Türküz” demesi, herkesin bir Orta Asya’dan gelmeyi „asıl Türk” övünmesi yaptığı bir yaşama biçiminde, ötekinin „biz Horasan’dan geldik” bağırtısı da boşuna değildir.