Her serre xeylê dêrsimijî şonê welato delal û uca (uza) hamnan û wisar manenê. Her rey musnayîşê xo yê Ewropa bi (ebe) xo tay benê. Raver de şarê ma teyna şîyêne dewa xo, may û pîyê xo dîyêne. Uca ra kî şîyêne ware, tenê gureyayêne, di-hîrê hewteyan ra tepîya ancîya (onca) racêrayêne şîyêne.
Hema nika êndî (êdî) wext wexto kan nîyo, vurîyo. Şarê Dêrsimî sey (jê) turîst nika xeyle aşmeyî şono Dêrsim, uca de şono awe de ajne keno, voleybol kay keno, vozeno, koyan de fetelîno. Eskerê tirkî yew (ju) het de, dêrsimijî yew het de weşîya xo ramenê.
Kila hamnanê Dêrsimî de her ca de însan girînê. Pulur û Mazgêrd ra heta Qisle û Pilemurîye. Raye ra her kes huyayîşê xo der o, însanî bîyê zafî. Nêzdîyê Pilemurîye de leweyê awa Mizurî de 6-7 plajê qijkekî amey viraştene, înan het de kî warê voleybolî. Qij û pîl, cinî û mêrik, pêro pîya şonê zereyê awe, xo danê tîj ver, kam ke binê tijî de besekeno xo bilewno, o kî voleybol kay keno. Awa Mizurî pak û zelel a, serdin a. Na awe de ajnekerdiş sey werdişê qurbanê zîyare (jîyare) yo.
Teyna dêrsimijî ney, game bi game kî hemwelatî mintiqayanê Kurdîstanî ra yenê Dêrsm de tatîl kenê. Dêrsimijî kî welatanê cîya-cîyayan ra yenê. Yew dêrsimijo hollandayij hîrê hewte welat de maneno, vano: “Bira, tîya (îta) de serê sereyê însanî de hewr çin ê, paka yo. Ez hardê (erdê) ma ser de ameyêne xo ser. Eke nê eskerî tîya ra def bibê şêrê, pêro dêrsimijî biameyêne weşîya xo ya ke mende, hardê kalikanê xo de biramitêne.” Yewo bîn kî vano, “Miletê ma hîna terseno, nêno Dêrsim. Gerek ke ma bê ters linga xo welat ra nêbirnenîme. Eskerî zaf ê, hema şarê ma kî zaf o, silayîya dêrsimijan bidê, pêro bêrê. Pêro bêrê ke nê eskerî kî şêro.” Yew lajek, 13 serre der o û Îstanbul ra ame noca (naza), bi kirmanckî qisey keno vano: “Ez ameyo leweyê kalikê xo. Embazê (alvozê) min ê mektebî şîy Ege, mi waşt ke bêrîne Dêrsim. Dêrsim ra ez zaf hes kena.”
