Hukmê lajê pîyê xo yê gonîwerî,yanê hukmê Esadî qedîno!
Dima ey ra, Erebê Sirîyayî, demokrasîye anê ?
Ez, Ereban û demokrasîye, zê ‘awe û adir’ vînena.
Se ke dima Saddamî nê, serkewtena Kurdistanê bakurî, mi eleqedar kerdêne, nika zî şîyena Esadî û serkewtena Kurdistanê rojavayî mi eleqedar keno.
Zaf kesî, qalê zaf çîyanê bêmuhuman kenê, nusnenê, xo qefelnenê.
Rojeva ‘înan de, çîyêde zelal, alternatîfêde ‘delal’ çîn ê. Beno ke nîya musê, nîya zanenê sîyaset.
O zî mi eleqedar nêkeno.
‘Filankes nîya vano, bêvankes nîya qal keno’ qet mi eleqedar nêkeno.
Dawa ma û çareserîye, alternatîfo zelal mi eleqedar kerd û keno.
Vizêrî, waxto ke Amêrîkayî erişê Saddamî kerdbî, reyna zaf çiyî nusîyêne. Tayîne vatê ‘antî emperyalîzm’, tayîne vatê verba Amerîkayî vindime’.
Ez, înan ra huyêne. Mi, Kurdistanê bakurî û serkewtena o cayî eleqedar kerdêne.
Kurdistano bakur, kewt ser.
Teorîyê ‘çilo-viloyî’, ebe Saddamî qedîyayî.
Çar kardîya ke serrê sêneyê Kurdistanî de bîy, ju şikîya, leteyê bakurî xelesîya ra.
Nika Rojava!
Nika kardîya didîne, serrê sêneyê leteyê rojavayî de şikîna.
Ez şima ra neye vajî, şima bawer kenê-nêkenê şima zanenê; kardîya didîne ke serre sêneyê welatê ma de bişikîyo, bivejîyo, endî na Dinya de qet Kurdistan nêşanîno û teluka kuno bine.
Nika, no mi eleqedar keno.
Nika çimê mi, verba rojavayî der o, goşê mi ê vengan der o.
Çiyo ke ez tayê xof kena, kayê dişmenan o. Kay, zaf bi tewîr ê.
Eger ke Kurdî partî û îdelojîyanê xo mekere serrê dawa serbestîya Kurdistanî, eger ke Kurdi hesabê qijkekan û hesabê ‘hukumat bîyena partîyanê xo’ mekere serre dawa Kurrdistanî,kayê dişmenan o waxt fayde nêkeno.
Ez, bi vengêde berz û qîrayê pêro velatperzan ra naye vana;
‘BEXTÊ ŞİMA DER A! NA ŞAŞÎYE MEKERÊ!!
Ma, (ez, ti, o, a,) pêro rojê mirenîme, Kurdistan maneno. Partîyi vurînê, serrekî mirenê, Kurdistan maneno. Tarixe, her tim firsendo nîya weş û nîya tale û şans nêdana ma.
Bakur de KDP û YNK yî miyamêne têlewe, Bakur de serbestîye nêbîyêne, xo vîr ra mekime.
Nika rojava!
Rojava de ke Kurdî mêrê têlewe, tehamulê juminî mekerê, na kardîya ke vejîna, reyna kuna serrê sêneyê rojavayî.
Ya ma Kurdî seba welatê xo fedekarîye kenîme, ya zî fedekarîye ma ra hêrs bena şona.
Ya ma Kurdî, seba welatê xo, partîyan û îdelojîyanê xo kenîme qedayê welatî, ya zî, Kurdistan beno qedayê partîyan û îdelojîyan.
Ez reyna vana;
‘BEXTÊ ŞİMA DER A! WAXTÊ SERBESTÎYA ROJAVAYÎ YA, SEBA JU KEKE, ORXAN MEVÊŞNİME!’
Ez şima ra nîya kilmek vajî, kilmek binusnî.
Zerreyê mi, ebe rojavan, nika kelecanîye der o. Waxtê teorîyanê dergî nîyê. Rojê ju mordemî mi ra ju şanike vat. Şanike zaf weşe bîye.
Şanike de, di kesî zaf zamet û perîşanîye antê ke biresê miradê xo. Axir şanike de restîy miradê xo. Yanê miradê înan bîyo.Ez ebe ê hîsan, mi xo kerd hurendîya înan, se ke ez biresî mradê xo henî bî. Mordemî ke şanike qedêna, bêveng mendena mi ra va ke; ‘Ti qey çîyê nêvana’? Mi ci ra kilmek naye va; ‘Ez vajî çi?
Vinde ez nika miradan der a, şanike zaf weş bîye’.
Zaf çîyî kilmek zî vajînê.
Ez naye zî zanena ke, zaf kesî nê nusneyê mi fam nêkenê, çike zonê ma nêzanenê.
Bibo!
Ez kelecanîya xo, ebe zonê xo vana, nusnena. Ê kesê ke ewro mi fam nêkenê, meşte herêy bibo zî fam kenê.Seba ke ê kesî mi fam nêkenê, gereke ez zonê xo de menusnî?
Babete mevurnî ez, NİKA ROJAVA!
İlhamî Sertkaya
30-7-2012
