Hes kena bi vatene bo, hes kena bi kerdene bo, peynîya peyêne de zorbazîye çîyêde zaf xirab o. Her babetê zorî xirabin o, pîs o.
Ez bi xo qet zorbazîye ra weş nîyo. Mi emrê xo de çi dî, çi vinît, mîyanê têdîne de zor bî. Say ke, eke zordarîye nêbo, qet çîyê nêbeno. Say ke, eke zordarîye nêbo, qet çîyê rayîr ra nêşono.
Ez bi xo zorîye ra pitikî beno. Ge-ge xo xo de vano: “No çi hal o ma teder îme? No çi emr o ma pilosîyayîme piro şonîme?” Destê kamî çû girewt, dano xo ra, cêrênî ra. Heq û huqûqê xo ra qelsî, paymal keno.
Destê kamî de hebê selahîyet bî, xo hukimdar zano. Ewro teyna nîyo ke wextê verî ra hetanî ewro zordarîye hertim bîya hukimdare. Bê zorîye qet çîyê nêbîyo. Labelê ez zorî tewr wext kî meqbûl nêvîneno û nêwazeno. Mi va ya, ez zorbazîye ra pitikî beno. Ez vano ke bê zorî kî çî benê. Bê zorî kî her çî yeno viraştene. Emr bê zorî kî yeno derbazkerdene. Ê madem ke bê zor kî her çî sey vatena însanan yeno ca, o wext no zor çik o? Qey hona ma bi zor gurê xo anîme ca? Qey ma bi zor xo însan zanenîme? Qey hebikê selahîyet ke kewt ma dest, ma pîyê xo bîle benîme lakê dardekerdene ver?
Aqilê merdimî vindeno. Qey zor? Qey bindestîye? Madem ke zafê însanan zorî ra pitikî beno, qey verê zorîye de sere nano ro? Qey duştê zordarîye de sereyê xo tîk nêcêno?
Ez vajî çi. Eke bi berbîş her çî biameyêne rayîr, merdim niştê ro berbayêne. Eke bi huyayîş her çî biameyêne rayîr, merdim niştê ro huyayêne. E, nêbeno, birayê mi, nêbeno. Qet nêbeno.
Ganî merdim zorbazîye rind nas bikero. Ganî merdim her babetê zorbazîye ra pitikî bibo. Duştê zorbazîye de sere berz bikero. Kamo ke selahîyete destê xo bi zorbazîye ano ca, merdim ganî selahîyetê destê ey derhal dest ra bicêro. No çik o, no çi hal o?
Mi vat ya, çend babetê zorîye estê. Ge-ge yew hevalê însanî beno zorbaz, ge-ge yew îdarekerdoxê merdimî beno zorbaz, ge-ge kî pîyê merdimî beno yew zorbaz. Babetê zorî çi beno wa bibo, naletî şoro ro her babetê zorî.
Doman, zorbazê xo ra qijan o. Xort, zorbazê xo ra bêqewetan o. Pîl, zorbazê selahîyetê destê xo yo. Camêrd zorbazê cînîyan o. Qudret kamî de bo, o beno yew zorbazo namdar.
Pîya di çekuyan nêano pêser, ya kî çend çekuyan zano, labelê selahîyet girewto xo dest, vano mi ra rindêr qet kes çin o. Ne şerm zano, ne edeb zano, ne kî çîyêde bîn zano. Esto, çin o, ez o, vano. Selahîyet destê ey der o ya, êndî pîl o yo, êndî muteber o yo, êndî persa mîyanê di lewanê ey her çî yo. O, êndî xo Xizirê deşt û koyan zano. Rind û xirabî qet pers nêkeno. Çi dest ra ame, qet pey de nêdano.
Vateyêde kurdan esto, vano: “Çi kena bike, labelê tede tayê kî para Heqî verde.”
Zorbazanê nikayinan de a kî çin a.
Alî Beytaş
