Xem û Xeyal

Mi xo bi xo qerar girewtbî ke kampanyayo ke Serayê Sipî yê DYA ya ke, hedefê xo 100.000 îmzayî seba “Kurdîstano xoser” ke mereso ci, ez seba nê kampanyayî bixebitî. Mi henî zî kerd. Nas û dostan rê, welatperweran rê e-maîl rusna, qalê kampanyayî kerd. No seba mi muhîm bî. No ne herb bî, ne vêşan û têşan mendene bî, ne zî zehmet bî. No tenya cayê xo yê roniştene de, karê di deqayî bî. Se hazar kesê ke seba nê di deqayan ke waxtê xo medê na îmza, xem û xeyalê mi bîyêne ser û bin. Se hazar îmza hem zaf şenik bî, hem zî ju duruşmeyo bimane bî. Axir na saete îmzayî 100.000 ra vîyart, mi zî dest kerd nuşteyê xo ra.

Mabênê na sixletîya sîyasetê ser û binî de, nê manîpulasyon û hesabê qijkekan de na hûmare muhîme bîye. Heto bîn de zî şenik bî. No kampanya reyna musna mi ke şarê ma, wendoxê ma, qaşo roşnvîrê ma binê tesîrê asîmîlasyonî û sîyasetê entegrasyonî de ruhê Kurdîstanî de zaf dûrî kewtê. Ê ebe şanik û çîrokê rojeve ra ameybî mujxul kerdene. Coka mi xo bi xo naye vatêne: “Ti ke nê kampanyayî muhîm nêvînena, to de xeyr çin o, çike ti ebe manîpulasyon zê kengerê verê vayî goreyê vayî herekîna.”

De vajê ke rast nîyo?

“Ero biko”, vatêne ju mêrikê extîyarî, “To ra Hesen û Husênê çi lazim? Ti qayîtê karê xo bike.”

Zaf rast vatbî. Ebe “Hesen û Husênan” ma xecelnenê. Eke ma cewabê Hesen û Husênan bidîme, emrê ma qedîno. Xora ê zî wazenê ke ma ebe cewabdayena Hesen û Husênan bixecelîme.

Luzum nêkeno! Her çî zelal o. Ma zî zelal bîme. Ma vizêr seba çi cefayî antê, ewro zî seba ey ancenîme. Çîyo ke ma wazenîme, xoserîya Kurdistanî ya.

Gelo vizêr nîya nêbî? Ewro zî nîya nîyo?

Eke henî yo, ma na pila-pile çik a? Kamî na pila-pile kerde roj û rojeva ma? Zonê ma na wo binê kardîya asîmîlayonî der o, şima nêzanenê, nêvînenê? Der û dormeyê xo de reyê qayît bikerê, şima nê halê xirabî bi rehetî vînenê. Handayê roşnvîr û zanayanê ma de çend kesî zonê ma ra eleqedar ê, çend kesî musenê, wanenê, nusenê? Her cayê nînan ebe zonê asîmîlasyonî nîyê? Sîyasetê nînan bi zonê asîmîlasyonî nîyo? Xem û xeyalê nînan bi zonê tirkî yo. Teorîyanê xo de bi zonê tirkî ge-ge ke qalê kamîye û zonê ma bikerê zî, no hobîyê înan o. La zon û kamîye kar û kayê hobîyan nîyo. No handayê îmkan û sixletîye de çend û çiqas medyaya kirmanckî esta ke? Xem ke xelet bibo, xeyal zî beno xelet. Xem û xeyal hîs o. Zonê hîsan esto. Ti kamcî zonî zanena, qisey kena hîsê to ebe ê zonî yo.

Nuqteyo bîn: êyê ke xizmetê entegrasyonî der ê, ebe dezenformasyonî kotî de ke seba heqê dewletbîyena kurdan wastîş û çalakîya xo esto, bi teorîyanê qilêr û entegrasyonan wazenê ke mezgê şarê ma têmîyan bikerê, bixapnê.

Fayde nêkeno, dewleta Kurdîstanê xoserî rew-herey do bibo, dem û dewran ebe xapnayene hertim dewam nêkeno. Esas nê kesî ruh ra ney, fek û vate ra qaşo kurd ê. Seba înan Kurdîstan ney, partîye û îdelojîya înan û menfatê înan muhîm ê. Eke asîmîle mebîyêne, ruh ra kurd bîyêne, vateyê entegrasyonî caverdêne. Xem û xeyalê nînan Kurdistan ney, partî, îdelojî û menfatê înan ê.

Xemê mi, welatperwerê Kurdîstanî tayêne hîna seba “Hesen û Husênî”, seba îdeolojî û serekê xo xo xecelnenê ke Kurdîstan kenê qedayê nê mantiqî. Oxro ke Kurdîstan ney, partîyî, îdeolojîyî, serekî, “Hesen û Husênî” bibê qedayê Kurdîstanî. Kurdîstan her çî ra ver muhîm o.

Xeyalê mi xoserîya Kurdîstanî ya. Seba naye pêro welatperwerî bê şik, bê xof bibê ju. Na dinya kesî rê nêmanena. Ne serekan rê manena, ne partîyan rê! La Kurdîstan maneno. Xeyal, seba ke bibo, rast virazîno. Kurdîstan ke mebîyêne, xoserîya Kurdistanî ez qey xeyal bikerî ke? Gelo seba ke Kurdîstan xoser nîyo, seba ke dewleta Kurdîstanî hîna çin a, nê cefayan ma nêancenîme? Miletê Kurdîstanî heta ke îdareyê xo o bi xo peyda mekero, şima înam kenê ke demokrasîye bena? Kamî ke nîya vanê, zurî kenê. Êyê ke nîya vanê, nîyetê înan xirab ê. Piştî medîme înan, şarê xo ra xirabîye mekîme. Sîyasetê kurdan de çi heyf ke rexne ney, rîq esto. Rexne beno rîq. Ebe rîq sîyaseto normal qet nêbeno. Qaşo hetkarî zê murîdê îslamê fanatîkan zeleqîyê partîyan û serekanê xo ra. Her çî ê zanenê, tenya fikrê înan rast ê! Axir çi beno bibo, binge û esasîya dewaya xoserîya Kurdîstanî ra ke ju kes, ju partîye mevecîyo, xeletîya înan fikrê înan çimanê mi ser o bo. La eke dewaya esasîye de ke vecîyo, êndî goreyê mi bîyo hetkarê dewleta tirke û kewto xizmetê înan.

Sîyasetê entegrasyonî xizmeta dewleta tirke der a. Ebe mîlyonan hetkarê xo bibê zî, na rastîye nêvurîna. Rastîye wayîrê xeletan ra tuj a. Rew-herey tujîya rastîye xeletan birnena. La çimê felekî kor bo ke tayê waxt zî vîyareno. Xora dewleta tirke zî ebe nê planê entegrasyonî wazena ke çiqas ke waxtê kurdan girewt, vîyarna, handayê ci ra kar manena, emrê xo kena derge. Pêro welatperwerê Kurdîstanî seba xoserîya welatê xo mecbur ê ke bêrê têlewe, qewetê xo, karê xo,  barê xo pîya bikerê. No tenya teorî û waştîşê vateyî, tenya nîyet û pêşnîyaz nîyo. Tarîxî naye ma rê mecbur kerdo.

Nuqteyo dîyin: DÎÎŞa gonîwere hêrişê şarê Kurdîstanî kena, pêşmergeyî zî verba nê gonîweran bi can herb kenê. Herb de ge-ge beno ke tepîya zî ancînê, raver zî şonê, rastê zaf astengan zî benê. Pêşmergeyî ke rastê astengan bibê, ge-ge tepîya zî biancîyê, kamî keyf kenê? Helbet dişmenê şarê Kurdîstanî keyf kenê. Ma tayê medyayanê qaşo kurdan de qaşo tayê nuştoxî (!) naye ra keyf kenê? Qey PDK û pêşmergeyan zê “xayînan” musnenê û nusenê? Gerîla hîris serrî ya ke herb de ge-ge kewtêne bin, tepîya ancîyêne, kamî keyf kerdêne? Kilmek, tayê medyayanê qaşo kurdan de, tayê qaşo nuştoxî bi nameyê qaşo welatperwerîye de nîya rolê bê oxirî kay kenê. Nînan nas bikîme, bizanîme. Nê qaşo nuştoxan de xeyr çin o. Xora derdê nînan ê Kurdîstanî çin o.

Nuqteyo hîreyin: Ma ne îslam de xeyr dî ne soysalîzm de. Şarê ma ke tersanê Omerî de roja ke bî îslam, a roje ra nata DÎÎŞ û MÎÎŞ, Hîzbullah û mîzbullahî şarê ma qir kenê. Serran ra tepîya welatê urisan bî sosyalîzm, sîndorê Kurdîstanî de bibo zî, tarix de ma qet ci ra xeyr nêdî. Înan piştî daye dewletanê Tirkîya, Îraq, Sûrîye û Îranî. Mebîme qedayê çekuyan! Sîyaset de emperyalîzm, sosyalîzm, biratîye-miratîye çin a, menfeat esto.

Êndî rastîye bivînîme!

Nuşteyê mi her hal ke tayê bî derg, hîna ke mi babete vila nêkerda, biqedênî. Seke ez nênusena, derdê mi nusenê. Xemê mi Kurdîstan o, xeyalê mi xoserîya Kurdîstanî ya. Kamê ke naye nêwazenê, ez înan welatperweranê Kurdîstanî nêvînena, xora welatperwer zî nîyê.  Lam û cimê naye çin o.