Mi ‘Soro’yê Denîz Gunduzî wend. Firsend ke bivinî, qalê ‘Soro’yî kena, nirxnena. Ma nika beme ‘tek-tek’ê Erdoganî.
Roja verên a serra newîye, sodir zaf fireqet bî. Fireqetîya sodirî de vengêde zelal û nerm ameyêne. Ju laceko qij berbayêne, ju kutik lawayêne. Maye verê keyberî de qayîtê înan kerdêne. Dot ra çend domanan bikeyf kay kerdêne. Seba ke lajekî ‘teqteqokê’ xo yê şewa serra newîye vîndî kerdîbî, berbayêne.
Neheq nêbî. Teqteqê ey seba her kesî bikeyf bî. La ‘tek-tek’ê Erdoganî tenya seba nîjadperestê tirkan bî. Ez teqteqê domanan ra hes kena, çike zerarê xo kesî rê çin ê. Domanî balonan teqnenê, benuşt û şekiran teqnenê, no kesî nêkişeno.
Ma ‘tek-tek’ê Erdoganî? O beno sebebê xirabîye, sebebê gonîrişîyayîşî, sebebê herb û veşayîye. O beno sebebê kiştişî, sebebê meyît û mezelan. Eke to ra ‘tek-tek’ (ka ti tenya ‘biaqil nîya’!) welatê ma de kî beno ‘req-req’. ‘Tek-tek’ê to beno sebebê req-reqî.
Oy, serxoşê Uskudarî û heşê Marmarîsî yo kelp, qedayê to bê. Oy, ‘one minute’ û new kesê ke to ruşna Îsraîl û awan de kişîyay, quretîya to ya ke nême de mend, qedayê to bê. De can weş bo!
Ala reyê no ferhengê kurdî û tirkî destê şaredarê Amedî Osman Baydemirî ra serekkomarê to Abdullah Gul bigêro, Homa ‘tek-tek’ê şima û ma ra kerîm o. Kerîm o, cîgera mi, kerîm o, sareyê xo medejne. Zurekerîye û înkarê şima çend nefşî emrê ma tirt. ‘Efendîyê xo ra vajî’, na raya ke bi req-req, reyna nutuqanê ‘one minute’yan bidê kî, faydeyê xo çin o.
Ez hîna ke nê xîyalan de bîya, teber de vengê lajeko ke berbeno, ameyêne, kutik hîna lawayêne. Mi vengê lajekî kerd zereyê xo, uca de ez berba.
“Kotî der o teqteqokê mi?! Ma no kutik qey laweno?!”
Şima zanenê vengê kutikî mordemî qey bêzar keno? Miqam û mantiqê xo ‘tek’ o, coka. Bêrê na hekmete ke ma zerar kutikan de ney, însanan de dîyo. Eke henî nîyo, şima vajê. Kutikî zon û kamîya kamcîn şarî înkar kerdê? Welatê kamî veşnayê, ware û dewanê kamî wêran û talan kerdê? Haşa kutikan ra guna kutikan megîme. Çewt ronişîme, hama rast qisey bikîme. Ez dizdê rastî ya. Çimê heran û mangan, şima kî zanenê, zaf rindek ê. Hama şima ke ju rindeke ra vajê ‘Çimê to henî rindek ê ke ti vana çimê heran ê’, o wext qahrînê, hêrs benê. Şima ke vajê ‘Çimê to zê xezal ê, ya kî zê varek a’, nêqahrînê. Ma kutik, her heywan o. Xezale, vareke heywan nîyê? No psîkolojî ya.
Rastîye ra metersê, eger ke rastîye kerdê qedexe, rastîye bitirê, bibê dizdê rastîye. Memur û alimê înkar û zurekerî karê xo kenê, ez karê xo… Ez bi zonê xo nusena, bi zonê xo qisey kena, gonîwerê dilingî vanê çi, wa vajê, xemê mi nîyo. Ne vateyê înan, ne qanûn û manûnê înan, leweyê mi de panc quruşê xo nêkenê. Di mordemîye, di rastîye çin ê, yew tenya yo. Ya seveknena, beno mordem, ya ‘teveknena’, bena ‘zurdem’.
De çi sareyê şima bidejnî ez, mi waşt ke ez lajekî bikerî virana xo, hes bikerî, ci ra ‘teqteqokan’ bigêrî. Eke mi lajeki hes kerd, ci ra bivatêne, “Cîgera mi, teqteqokê to çimanê mi ser, la, ‘tek-tek’ê Erdoganî, belayê neway serran o, sebebê xan û xirabî yo.” Mi ke naye bivatêne, bêşik lajek şaş û mat mendêne û mi ra pers kerdêne,
“Erdogan kam o? ‘Tek-tek’ê ey senîn o, çitur o?”
Mi gerekê çi cewab bidayêne? Seba ke lajek rehet fam bikero, mi ci ra kilmek vatêne ke,
“Cigera mi, ti doxina xo rone, cêr de k…ê xo, cor de zonê xo vece derg bike, o ‘tek-tek’ o. Wexto ke Erdoganî va ‘tek-tek’, ti kî henî bike.”
Beno ke lajek mi ra vajo, “Ma mi ke nîya kerd, no çik o”?
“No kî duştê vateyê ‘tek-tek’ê Erdoganî de ‘req-req’ê to yo.”
Ma, ‘tek-tek’ê Erdoganî esto, ‘req-req’ê ma çin o? Wexto ke Eînsteînî zonê xo vetîbî û derg kerdîbî, şima vajê çi mesaj daybî kamî? Her kes goreyê xo nê zonê Eînsteînî şîrove keno. Homa bo, Xizir bo, Eînsteînî zonê xo seba pêro Erdoganan derg kerdo.
Se bikîme ke ‘tek-tek’ û Erdoganê zaf welat û şaran qedîyo, yê ma hîna mendo. Seba ke ê ma hîna mendo, zonê xo vecîme teber. Xora ma zonê xo de qisey nêkerd û nêvet teber, coka ‘tek-tek’ê Erdoganî dewam keno.
Îlhamî Sertkaya
