Ez, nê romanê xo ser o, nêşikîna şîrove bikerî, nêşikîna binîrxnî. No, karê wayîrê kitabî nîyo. No karê nîrxkaran û şîrovekaran o.
Ez, tayê qalê plan û xebatê nê romanî wazena bikerî. No, romanê min ê didîne wo ke Kirmanzkî yo. Romanê min o verên, ‘KİLAMA ŞÎLANE’ ya. O roman ra dime, ebe ê romanî, elbet mi tayê(derheqê rastnuse û gramerî de) dersî girotî, kemasîya xo zanit, bîya wayîrê tecrubeyî. Waxto ke mi qerar da ke, ‘SOSINE Û GULÎZARE ’ ra dest cikerî, karê xo yê bînan, tepya kerd. Roj û şewê xo kerd têser.Planê romanî viraşt, Raye û rêça romanî, qehremanan û babeta romanî peyda kerd. Zor da xîyalan û fantazîyanê xo. Çîyê ke mi bi xo dîyê, çîyê ke mi heşênê, wendê, ebe fantazîyan û bi prensîbê romanî nusnêne. Kewta adapteyêde xorî. Şew û roj, ebe nê qehremanan, ebe nê bîyeran, seke ez bi xo ebe înan a, nuşta o, kewta ra, hasar bîya. Mi, ebe Gulîzare, ebe Sosine, ebe Memê Xase, ebe Silê Surî qesî kerd. Ê, ketêne hewnê mi. Henî ke, gege ez hewn de bê hemdê xo qîrêne.
Mi ra vatêne; ‘To emşo ancîna herb de bîya. Hem qîrêne, hem huyêne, gege zî seke to berbêne’.
Rast bî. Neke hewn de, ez bi roj zî waxto ke ebe nê romanî nusnêne, tayê cayan de, bê veng, hem berbêne, he huyêne. Çike nê babetan ra xerîb nîya ez.
Ma çi nêdî ke?
Ma, zaf ‘Memê Xasanê sextekran, Silê suranê masuman, hecîyê Çirikanê gonîweran’ dî.
Ma, herb dî, adir dî, eskeran dî, erişan di, gerîlayan dî, eskerê esîr giroteyan dî
Ma, dirbetîna zimistanan dî, lingê vêşayan dî, qehramanan dî, mixenetîye dî.
‘SOSINE Û GULÎZARE ’ çi nêdîy ke?
Mi, Sosinanê welatê ma, Sosinanê ke verba dişmenan û mixenetîye hard lerznêne dî.
Mi, eşqo şikîyaye yo ke, şikîyayê neweyî ra adirê xo ser o vasto ra pay dî.
Çîyê ke ver de nîyamêne aqilê ma, înan dî. Kesê ke herb de, saya qilêrîya herbî, saya mordem kiştene ser o, risq wenê dî. Nano ke gonîye ra vecîno, mi dî. Meyît, ê dişmenî bo zî, ey ra hurmet kerdene dî, la dişmenê şarê Kurdî, meyîtanê ma ra nê ‘hurmetî’ qet nêmisno mi dî. Dêrsim ra bigime, heta Gêxî, Çewlig, Karêr, Muş, Gimgim, Karnîreşe, Wan, Agirî, Bedlîs, Xarpêt, Amed, Meletî, Estenbol, Almanya, şukan, dewan, koyan, çeman ra vîyart ‘SOSINE Û GULÎZARE’. Roman de, xerîbîye û welat, hesrete û restene, xem û şabîyene sindorê xo dirnê. Modernîye û tepya mendene, sîndırê xo dirnê. Di waştîyî ke bêrê têlewe, se kenê, mi înan zî tayê cayan de nusna. Mi eşq nusna, heskerdene nusna erotîk nusna. Qey erotîk menusnî? Edebîyatê ma de, maxazîn û erotîk, hama ke çîn ê, sebeb?.Qaso ke mi beşe kerdo, ez, o fikir der a ke, mi na ‘çînî bîyene’ tayê şikit.
Seke mi va; mordem kitabê xo nêşikîno birnîrxno, şîrove bikero. Mi wast ke tayê nê romanî bidî nas kerdene.
DEMÊ ÇAPKERDENE
No roman ser o, ez ju serre xebetîya. 2010 ê asma gulande de mi dest kerd ci, 2011 ê asma gulane de qedêna. Seke mi qedêna, ruşna çapxaneyê ‘vate’yî. DENİZ GUNDUZ o ke temsîlkarê nê çapxaneyî yo, gereke hîrê aşmî de çap bikerdêne, henî vat bî. La çi hêyf o ke ‘çend hîrê aşmî vîyartî’ Tam vîst Aşme ra tepya kewt destê mi. Seba xatirê tayê nasan û dostan, ez nêwazena derg binusnî. La ez tenya naye wazena vajî ke, nusnoxê Kirmanckî, xora binê şert û rewşê çetinan û tenge der ê. Hem emegê xo, hem zî risqê xo ra birnenê, pereyê xo danê. Qet ke me bo, nê nusnoxan ra neheqîye gereke mebo. Coka ke ez ebe no hal, naye ra tepya, (heta ke no hal mevurîyo) ez xebatê xo, çapxaneyê VATE yî ra nêruşnena.
İlhami Sertkaya
N.B: Wendoxê Hêjayî; şima ke wazenê Ewropa de, nê romanî peyda bikerê, keremê xo ra e-mailo ke cêr der o, mesaj biruşnê. ( Se bikime ke îmkanê ma, zêde çîn ê. Mi ke ebe nê N.B, şima bêrehet kerdo, qayîtê qusirî mekerê)
E-mail: hesretamagirana@live.nl
ica derbarê romanê sima yew mijarê tirşikê niviştiyo.
http://www.tirsik.net/p/4650/sosine-gul-zare
Seba dazanayîşî, weş be birêz Omar Alî Handro
http://www.yazarlar.com/urun/sosine-u-gulizare/322154
Naye ra xebera mi çîn a Guluzare. Ti weş be.
weşanayîşê roman şima ra ez çiqas şayî biyo têna zerrîya mi zana. mamosteyo delal û heja ez enqara de wendakaro ez seninhawa romanê şima pêda keno ?
Birêz Welat; Tirkîya de, romanê mi, ‘wêşanxaneyê Vate’ yî de ti şikîna pêyda bikerê. Seba eleqedarî, weş be.