Bi des hezaran kurdan Dîyarbekir, Wan, Colemêrg, Bazîd, Tûx, Kop, Erdîş, Adana, Îzmîr, Manîsa, Silopî, Sêrt, Nisêbîn, Cîzre, Suruç, Qoser, Dêrika Çiyayê Mazî, Hezex, Êlih, Bismil, Şirnex, Wêranşar û Dîlok de roja înîye de îtîqadê xo bi kurdkî ramit.
Amed de no îne nimajê îne meydanê Dag Kapi de ame kerdene. Wextê, no meydan de Şêx Saîd ameybî darde kerdene. Şeş hezarî ra zêde kurdanê muslumanan uca (uza) de nimajê xo viraşt û Şêx Seîd yad kerd. No “nimajo sîvîl” de xutbeyî bi kurmanckî (kirdaskî) û kirmanckî amey wendene..
Şaristanê Wanî de kî 10.000 kurda nimajê xo yê îneyî parkê Ehmedê Xanî de girewt. Park hende pirr bîyo ke xeylê kesan kuçeyan ser o nimajê xo viraşt. Xutbe û minetî kî bi kurdkî bîy.
Colemêrg de nimajî na rey meydanê leyê banê (bonê) BDP de ame girewtene. Xeylê hezarî însanan meydan kerd pirr. Uca (uza) de kî xutbeyê îneyî tena bi kurdkî amey wendene.
Qezaya Agirî Bazîd de kî nimaj verê xeymeyê çareserkerdişî de bi beşdarîya sîyasetkar, serekê beledîya û bi seyan muxtaranê dewan ra ame viraştene. No nimaj hetê Mele Adîl Çobanî ra ame viraştene. Mele Çobanî xutbeyê xo de muhîmîya îneyê sîvîlî ser o vindet.
Polîsê tirkî nê nimajî ant (ont) kamerayan.
