Hewno Serdin… Veng Danî…

Îdeolojîyê nê wextan tarîxê ma destanê ma ra gêno, vîrê vizêrî keno pare-pare, ma bêvîr verdano. Ma ra zaf ê zanî, bêvîrî bêwayîrî ya zî. Serdestê ewroyî ma ra vanî: “Biewnîrê! Şima çiqas gunekar î, çiqas sucdar î, mexlûb û bêkes î. Pîrbavê şima ra heta nika na dinya de veng û nameyê ma esto.“

nameyê mexlûban ferhengê înan de çin o

Aye ra nameyê mexlûban ferhengê înan de çin o. Nameyê fermandaran û kedweran danî qicanê xo, aye ra nameyê pirdan, kuçeyan û bajaran… Wazenî ke eke ê çi vanî, wa ma zî bawer bikerîn. Wazenî ke ma vernîyê înan de bêrî secde. No îdeolojî neteweperwerî ra pîl o, dewletan û hudûdan ra pîl o. Ma pêro pîya bin’ tesîrê nê îdeolojî de manenî. Wext beno pare, rîyê erdî beno pare, xerîtayê tarîzulûmatî benî pare-pare. Ma yewbînî ra keno xerîb no îdeolojî, ma keno birîndar. Labelê ganî ma bizanî ke welatê bêkesî çin o, welatê merdeyan çin o. Goreyê Muavîye Hezretî Husên embazê Hezretî Îsa nîyo? Çimê Muavîyeyan de Lorca nêmaneno Qazî Mihemed?

Çend rojî aqilê mi de yew mesela esta, mesela Îsa Pêxamberî. Yew pêxambero ke guneyê na dinya girewtê xo ser, dej anto, mîyane qehir û kulî de mendo. Wexto ke çarmix kuwayeno Homayê xo ra yew çi pers keno: “Eli, Eli, lema şevaktani?” (Homayo! To çi semed ra ez tena verdaya?) No vate Încîl de zî esto, ziwanê aramkî de. Ecêb nîyo? Gama peyêne de no pers, no hêrsbîyayîş. Heta a deqa bêveng mendo, ax nêkerdo Îsa Pêxamber. Goreyê mi tîya de yew çiko muhîm esto. No vate Hezretî Îsa ano cayê mexlûban. Çunke merdim na dinya de tena yo, bêwayîr o û rîyê erdan rîyê homayanê zurekeran o zî. Îsa a game de tena mend, Îsa a game de hinî lajê Homayî nîyo, Îsa a game de newe ra beno domanê Meryeme.

rîyê erdan rîyê homayanê zurekeran o zî

Waştişê mi tîya de ne musnayîşê mexlûban o, ne zî edebîyatê mezluman o. Labelê yew tarîx esto, ew tarîx de vîrameyîş û şîyayîş esto, şîyayîş de nêagêrayîş, nêagêrayîş de huyayîşê domanan û pîran’ ma esto. No tarîx nuşte nîyo, la ma ancî zî zanî. Ma koyanê gonînan ra zanî, lorîyê dayîkan ra, zelê şiwanan ra, Xizir û Îlyas ra ma zanî. Ganî ew tarîx bêro vîrê ma. Vîrameyîş zî bes nîyo, ganî ma bîewnî pêroyê ê tarîxî.

Wext tena ewro nîyo, vîyarte domîyeno!

Şorişê Parîsî de yew çiko ecêb beno. Yewbînan ra bêxeber şorişgerî eynî game de nîşan gênî kûleyanê saete. Wexto ke saetê şorişî dest pêkena, saetê bînî vindenî. Vizêr beno ewro, hinî game de yew qule, anca ma ew qule ra eşkenî ewro bivînî, xo bivînî. Kapîtalîzm ma ra timûtim vano “Game biciwî!” Zur a, yew zure û xapênayîşo pîl.

Walter Benjamîn nuşteyanê xo de ge-ge vano: Heqê Merdeyan.

Ey ra gore serê ewro de heqê merdeyan zî esto. Aye ra Benjamîn teqwîman red keno. Benjamîn de yew wext esto, no wext pare nêbîyo. Zereyê nê wextî de vîyarte û nika û ameyox yew î. Nuşteyê xo de pers keno: “Nê vengî yenî ma, zereyê înan de vengê bêvengan zî çin o?” Qirkerdiş ra remayene yew musewî bî Benjamîn, ber’ yî çin o yew sînor de xo kişt û bî vîndî.

Vîndîbîyayîş tewr tarîyê zalimtî yo

Vîndîbîyayîş tewr tarîyê zalimtî yo, vîndî kerî û mirênayîş. Çike ew wext ti nêeşkenî merdeyanê xo ra xatir biwazî, kes nêeşkeno yew merdeyo vîndî dima biciwî. Kurdîstan de wina yo no, Şîlî de wina û Qers de û Şirnex de zî. Ez vano yew zimistano derg, ti vajî pukeleke de yew adiro berz. Ez vano Dayîkê Şemeyî, ti vajî pê beran akerdeyan de yew qefeso teng.

Theodor W. Adorno ew çiko felsefeyê Benjamînî de biciwîyeno, pê yew waştişî îzeh keno: Merdim semedê weşbîyayîşê xo ganî şîn tepişo. Yew komel heta ke şîn nêtepişo, hol nêbeno. Bêîmkanîyê şînî, bêîmkanîyê weşbîyayîşî ya zî. Aye ra nika, tena na game nîya. Eke kes heta merdeyanê xo ra xatir nêwazo, heta veng û rîyê înan ver xo nêgero nêeşkeno nika biciwî.

Belê, vengê mexlûban. Belê, şeme tena nameyê yew roje nîyo tîya de. Rast a, Dayîkê Berfo verê dayîkê Cemîlî, dima dayîkê ma pêrune ya.

şeme tena nameyê yew roje nîyo tîya de