“Baba no sîya û sotê tu ya.”
Waxtê naye ra ver Bulgarîstan ra tirkî koçber bîyê amey. Dewlete berdê Amed-Bismîl de ca musno ci, arazî do ci. Uca ciwîna xo ramenê. Ebe keyfê xo xebetînê û kar û gureyê xo de nîyadanê. Rençberîya xo ebe îlmo zanayî zîret de anê ca. Qezencê xo zof rind o. Rehet û asane der ê. Ebe perwerde zav-zêç çîyanê newîya musenê. Her çî ra aver ne tirkî şarane bînan ra zêde desta ser o gêne. Çimke nîjadîye ser o çîyane newîya awan kerdene armancê dewlete bî. Û asîmîlasyon kî na hesab ser o yo.
No şaro tirk hazar û new sey û çewres û ponc ra tepîya amaybî Tirkîya. Bê Amedî sûkanê bînan ê Tirkîya de kî kerdîbî vila.
Dewe de dorme pêro kurd ê. Înan mîyan de jubînî ra mordemî dê war o. Gonîamayîş kewtîbî kar. Eşîra xeylê mordemî kîşîyê. Xo mîyan de dawa gonî dewam kenê. No semed ra xo jubînî ra seveknenê, xo danê we.
Eşîra ra çend çêyî (keyeyî) malbata xo kenê bar yenê werteyê nê tirka de nanê ro. Cuya xo pîya dewam kene. Gede wendegeha de keykelebut de roniştene û rawayştene de têlewe der ê. Pîya nîgar kî anitî.
Çêna Wusivî Mabupe rojê nîgaranê kananê pîyê xo de ke nîyadana. Ey hevalê pîya aye pêro sîso borê, xutr ê. La pîyê aye sîya û zayfêk be hal aseno.
– Baba no ti ya.
– A taw ti çînî bîya. To se zana ez o?
– Baba no sîya û sotê tu ya. Bê to kes zayfêk be hal nîyo.
