Ju (yew) dewe de di teneyî lazekî bîyê. Na dewe de ke çi bî, înan ra pers bîyo. Eke tawayê (tebayê) bî vîndî, ju cam şikîya, ju doman berba, sarê (şarê) dewe zanitêne ke na sebebê nê di lazekî yo.
Ju rozê maya ju domanî êndî vana “Bes o!”, ey ana bena leweyê rayberî, yanî pîr. Pîr nîya qayîtê lazekî keno û pers keno ci ra: “Cigerê m’, mi ra vaze, Heq kotî yo?” Lazekî ra qet veng nêvejîyo. Pîrî onca (ancîya) pers kerdo ke Heq kotî yo. Lazekî henî qayîtê verê xo kerdo. Tepîya pîr êndî qahrîyo, bi (ebe) hêrs onca pers kerdo, “Lawo! Êndî mi ra vazê ke Heq kotî yo?!”
Lazekî kî tersayo û çêber ra rema şîyo teber. Uza (uca) de lazekê bînî ey ra vato, “Bira, se bîyo, çayê nîya vozena?” Lazekî kî ters ra vato, “Bira, ma çi werd, se kerd, na rey Heq bîyo vîndî û dewe naye ma ra zanena!”
