Eke merdim yeno dinya, may û pîyî benê şa. Kesêk bi xo bermeno. Gelo çira nêhuyeno? Wexto ke kesêk pîl beno, çend serrê destpêkî nêyenê vîrê kesî. Labelê çend serran ra tepîya mezg heme çîyan qeyd keno. Keno, la serranê dergûdilayan ra pey heme çî nêyeno vîrê kesî. Çîyê girîngî ca gênê mezgê her kesî de. Nînan ra tewr girîng zî heskerdiş û nefretkerdiş o. Heskerdiş, nefretkerdiş! No yew dîyalektîko yeman o. Eke heskerdiş raver bibîyêne, hende cengî bîyêne û do bibîyêne?
Wexto ke pîlkerdişê gedeyan de ge-gane hêrs benê, may û pîyî. Badê cû, seba ke hêrs bîyê hêrs benê, may û pîyî. Bi kilmî, poşman benê. Gede serranê destpêkî de pê nêhesneno ke maye yan zî pî hêrs bîyê. Wexto ke may û pî gedeyî sînenê, gede fam nêkeno ke bi çi zerrîweşîye reyde sînenê. Pê şa benê.
Pîlbîyayîş
Wexto ke serrî ravêrenê û gedeyî pîl benê, o wext fam kenê sînayîş çik o. O wext fam kenê hêrsbîyayîş çiqas nerind o. Bi kilmî, hewna gedeyîya xo de her gede fam keno heskerdiş çik o û nefretkerdiş yeno çi mana. Labelê her keso/a ke pîl beno/a, heskerdişî nêweçîneno. Nefret keno heme çî ra û xo ra zî. Qandê cû bajaran veşnenê tayê kesî. Çekanê atomî û kîmyayîyan teqnenê, her keso/a ke verê çimanê may û pîyê xo de sînayoxo tewr rind o, benê merdeyê atom û kîmyayî ver ameyê kiştene. Ha ho gidî.
Yew Serebûto Sosret
Çend rojî verî bî, yew cayê welatê ma de qeraxê yew çemî de des sînayoxê may û pîyan batanîyan mîyan de, doşan ser o kirişîyayî goristanan. Kamî kiştî? Çend pîlotê teyarayanê tirkan. Çira? Ya ya, çira? Ne ê ke kişenê kişteyan şinasnenê, ne zî ê ke kişîyayî kiştoxê xo şinasnayê. Beno ke kiştoxan ra yew, wexto ke keye de cinîya xo ra xatir waşt, lew na lewanê ci ra û bi zerrîweşîye keye ra şî, heskerdişî reyde. Pîlotî, gelo pîlotî senî xatir wazenê cinî û gedeyanê xo ra? Bêguman xo pîlvînayîşî ya xatir wazenê. Wexto ke nişenê teyarayanê xo ra, perenê û asmênî ra gêrenê; her hal xo hakîmê dinya vînenê. Eke wina mebo, kamcîn kesê ke xo rê vanê, “ez merdim a”, şenê huyayîşî reyde hende merdiman bikişê ke her yewê ci sînayeyê may û pîyanê xo yê.
Merdiş
Serrî ravêrenê, tayê gedeyî wextê gedeyî de mirenê. Tayê gedeyî benê ciwan û mirenê. Tayê kesî benê nêmemr û cuya xo vindî kenê. Tayê kesî benê kokim û mirenê. Tayê kesî derg û dila cuyenê, hende cuyenê, cuyayîşî ra bêzar benê, wazenê bimirê. Bi no hewa her çî sey xo bi rengê xo peynî beno. Xora no hukmê Homayî yo. Labelê wexto ke kesan bi dest û îradeya xo mudaxele kerd, çi çî halê xo de peynî nêbeno. Heme çîyî serûbin benê. Gelek kesî vanê: “Werrekna ez nêamebîya na dinya. Werrekna peynîya cuya mi wina nêbîyêne.” Werrekna! Eke cayê, kesê na çekuye xebitnaya, o ca de nefret pîl bîyo, coka na çekuye xebitnenê.
Heskerdiş-Nefretkerdiş
Wexto ke gedeyî pîl benê, benê genc, hewna zî heskerdiş vernîya nefretkerdişî de yo. Labelê pey ra şenik-şenik heskerdiş û nefretkerdiş kewenê cengî mîyan. Nefret ser keweno mezg û şexsîyetê gelek kesan de. Eke wina nêbîyêne, na dinyaya rindeka feza de, ma cengan mîyan de nêmendêne. Eke wina nêbîyêne, her kesî do baxçeyê xo de gul û vilikî biresnayêne. Gul û vilikî, nê her di çekuyî çi weş yenê goşanê mi rê. Her fîşek, roket, fûze, wexto ke ginayî, o wext vilikan akerdêne, na dinya çi weş bîyêne. Leşker û şervanan darî biresnayêne, dara mazî, çi weş bîyêne. Wexto ke çekanê kîmyayîyan ra boya sayan û sîrikan vila benê, ê cayan de çinarêre kewe bibîyêne, çi rind bîyenê. Dumanê çekanê atomî ra varan bivarayêne gul û vilikan ser, çi weş bîyêne.
Ciwanîye ra tepîya dinya nerind o. Dinya beno sey cehnem. Ma ma emr ciwanîye de vindarnê, nêbeno? Ciwanîye ra tepîya kes pîl nêbîyêne, çi weş bîyêne. Ma hertim yewbînî ra hes bikerdêne, ge-gane zî nefret bikerdêne. Gelo rindêr nêbîyêne? Heskerdiş zerrî ra, nefretkerdiş qestîka bîyêne, çi weş bîyêne.
Dagîrkerî nêbîyêne, kurdî pêameyî bîyêne, mi cuya xo gedeyî ra dest pêbikerdêne, çi weş bîyêne.
