Çêberî yake, dayê, ez ama! (Hîkaye)

Deman ra payîz, aşman ra payîza peyêne bîye. Hewa hona germ bî, la pel û puşê daran êdî rîşîyayî bî. Şandane awan cemed, hardî rewa guretê. Dewe de honde kes nêmendbî û êdî hukm bêvengîye û bêkesîye dest de bî. Zê însanan teyr û tur kî koç kerdbî û şîbî welatanê cêrî. Tayê çêyan de pîr û kalî teyna binê bonan de mendbî, zê Xalika Xeycane. Beno di serrî ke Xalika Xeycane tek û teyna binê bonanê xo de bîye. Çiqas ke xalike serranê 80. de bîye kî, hona xo ser ro bîye, kar û xizmetê xo xo bi xo kerdê. Yanî, hona motacê kesî nêbîbîye, la teyna bîyene Xalika Xeycane rê bîbîye zê derdêde bêderman, bîbîye zehr û ziqim.

Naye ra hîrê serrî raver mêrikê Xalika Xeycane, Ap Hesen, şîbî heqîya xo. Weşîyêda Xalika Xeycanê û Apê Hesenî ra juminî ra zaf hes kerdêne. Şîyena Apê Hesenî ra dime xalika Xeycane êdî xo nêdî. A û lacê xo yê qicî ra, yanî lacê xo Xerîbî pîya çêyî ser ro mendbî. Ju çêneke û di lacê Xalika Xeycane bîyî. Çêna şîbî mêrde, lacê xo ju zewecîyaybî û Mersîn de mendê, lacê xo yo qic kî merdena pîyê xo ra serrê dime beşdarê refê gerîlayan bîbî û vejîyaybî koyî.

Şîyena Xerîbî ra dime ge-gane eskeran eştenê çêyê Xalika Xeycane ser. Amêne çêyê  kokime kerde têser û têbin ra, şanitê raye û şîyêne. Oncîya rojê ameyê, çêyî kerd saye, çî-mî kerd têser û têbin ra û kokime ra pers kerd:

• Oglun nerde? (Lacê to kotî yo?)

Kokime tewr nêwaşt ke qatîyê rîyê eskerî bo, honde ke qarîyaybî û tayê ke kewtê dûrî, hona va:

• Ben bilmiyor. (Ez nêzan)

Eskero ke kokime ra cewabê xo guret, na rey kî kokime rê sarê xo hejna û

• Vay seni, ben bilmiyor, he. (Ti ya henî kena. Ma ti nêzana, he.)

vat û şî nişt ra wesayîtê xo û şî. Esker ke şî, Xalika Xeycanê bîla çêyî kewte, çî-mîyo ke  kerdbî têser û têbin ra, da arê, der û dorme kerd top û ameye nişte ro. Eskerî kokime xeylê qefelnaybîye. Hem kî zaf hêrsine bîye û tayê ke bîna xo gurete va:

• Anê domanê kelpê hamîşan ez can ra kerda. Saet rey yêne, honde zehmeto ke danê min a feqîra hêsîre. Xora ez bi xo nêşîkîna, her cayê mi dejeno, ez nêweş a.

Peyê co xalike bi nê hêrsê xo vaşte ra çogana xo gurete xo dest û verba çêyê muxtarî şana bi raye, şîye çêyê muxtarî. Şîyê ke muxtar çê de nîyo. Xanima muxtarî Gulîstane û çêna xo Berçeme teyna çê de bîyî. Xalike waşt ke hal û hêketa xo bi eskeran muxtar rê qesey bikero. Çunke xalike êdî nê halî ra zaf bîbîye aciz û zaf kî qefelîyaybîye. Şîyena Xerîbî ra dime kokime rê rehetîye çînê bîye. Çunke eskerî rehet nêverdanê.

Çand rojî ra dime kokime oncîya şîyê çêyê muxtarî, na rey muxtar çê de bî. Hal û hêketa xo muxtarî rê qesey kerde. Oncîya bi hêrs muxtarî ra va:

• Ez êdî nêşîkîna nê lacê kelpan de bêrî-şêrî. Şo qeraqol, ci ra vacê şima na kala kokime ra çi wazenê, dawaya çinayî kenê?

Qeseyê xalika Xeycane ke qelesîya, muxtar cêra ra xalike va:

• Xalkî, hona par mi ju waştişname nusnabî û dê qereqolî. Ez kî nêzana ke nê saet rey yenê to ra çi persenê? Mi kî ci ra vato, ma nêzanîme û xebera ma Xerîbî ra çîn a.

Xalika Xeycanê oncîya hêrs bîye:

• Dolimêna ke bêrê çêyê mi têser û têbin ra kerê, wulleyî ez nexşa ana înan ser. Êdî bes o!

Muxtarî Xalika Xeycane gurete berde zere, venga xanima xo Gulîstane da:

Ma rê çayêde hewl ser ne, ma şuşêde çay bişimîme wa belkî no hêrsê min û Xalika Xeycane şoro.

Xalika Xeycane ke çayê xo şimit, muxtarî ra va:

• Rojê bê çêyê ma, xeyrê dest û payanê xo, mi rê ê çêberê man ê teberî rind ke, çêberê ma rind kîp nêbeno, nêzana qey?

Muxtarî kî va:

• Ez ke rojê a hetê şima ser ra ama, yena qatîyê ci bena.

Xerîb ke çêyî ra vecîyabî nêvecîyabî, karê Xalika Xeycane nîya mendêne û heyanî ke ju ame xeyrê dest û payanê xo xalike rê viraşt.

Xerîb xortêde des û new serre bî. O êdî bîbî gerîla û waşt seba azadîya welatê xo, seba raxelesîyena miletê xo mucadele bikero. Naye ser o Xerîb ge-ganê koyanê Gimgimî de, ge-gane kî koyanê Dêrsimî de verba zulmê zulmkaran de ceng de bî. Koyanê Gimgimî û koyanê Dêrsimî de di serrê xo bîbîyî temam. Xerîb êdî hem bîbî tersê zereyê dişmenî, hem kî bîbî felekê dişmenî. Ey dostê xo kerdê şah, dişmenê xo kî kerdê perîşan.

Ey bi hevalê xo Baranî doş daybî doşî û seba azadîya welatê xo zere û can ra ceng kerdêne. O êdî bîbî xortêde 21 serre, yanî gerîlayêde qehreman. Di serran mîyan de ey xo zaf raver berdbî û bîbî qomutanê ju grûbe.

Zulm û zordarîya ke dişmenî ro miletê ma kerdbî, roje bi roje vejîyêne ra roştîye. Ey kî no zulm bi çimanê xo dîyêne û nê zulmî rê tehamul nêkerd. Xora o kî no semed ra dakila xo ya kokime çê de teyna caverdaybî û şîbî bîbî gerîla. Qe keyfanê xo ra nêşîbî. Heto bîn ra kî hesret û bêrîya dayîka kokime zereyê ey de hukm kerdê. Dayîka kokime zaf kewtbîye ra vîrî. Xaftila venga hevalê xo Baranî da va:

• Baran, hela nata bê îta, ez to ra çîyê vana.

Baran dota bi heyecan ame kîşta Xerîbî de nişt ro û va:

• Çik o?

Xerîbî va:

• Xo hazir ke, ma meşte kunîme raye û şonîme cayê.

Baranî nêzanit şonê kotî, la henî zanit ke ya oncîya şonê çalakîyê ya kî şonê cayêde bîn. Oncîya kî Baranî meraq kerd û pers kerd:

• Şonîmê kotî, meşte, xeyrî ser?

Xerîb girs-girs qatîyê Baranî bî û ame ke çîyê vaco, oncîya kî nêvat. Zereyê xo zaf bîbî xirab, çimî bîyî pirrê hesîran û ser de şî. Ju dilope a çim ra, ju dilope kî çimo bîn ra cor de xij bîye ameye sirotan ser û bi destê xo yê çepî hesîrê xo kerdî pak. Peyê co cêbê xo ra qutîya tutînî vete ju cixare xo rê pişt têra, ju kî Baranî rê pişt têra, qutîya xo hardê verê xo de nê ro û cêbê elêga xo ra adirge vet û cixaraya xo fîşte ta. Baran şaş bî û henî motê Xerîbî bîbî. Ey Xerîb no hal de qet nêdîbî. Baranî cewabê persê xo hona nêguretbî û vengê xo kilmek birna. Zereyê ey kî bî xirab. Tifangê xo kîşta xo de na ro û cixaraya xo şimite, rey sareyê xo kerd berz û hîra-hîra ko û deştîya Gimgimî de nîyada. Şimitena cixara ra dime her dimêna pîya qasê çand deqîqan cayê xo de henî sûkit vinetî. Peyê co her dimêna pîya ca ra vaştî ra û tifangê xo guretî û eştî hermanê xo şana bi raye şîyî leweyê hevalanê xo. A şewe leweyê hevalanê xo de kerd şodir.

Roja bîne şodir şefeq ra vaşt bî ra. Xerîb zaf bi heyecan û bi coş bî. La hetê ra kî zaf xemgîn bî û dayîka kokime ci rê bîbî qisawete. Di serrî yo ke dayîka kokime nêdîbîye.

Rojê nême şewa teng û tarîye de, hîrê reyî pêser o çêberê çêyê xalika Xeycane teq, teq, teq da piro. Xalika Xeycane hewno şîrîn de bîye. Reqî û teqîya çêberî ra dime, bi hîdet heşarê serê xo bîye. Naye ra çand rey verî kî xora esker ameybî seba Xerîbî. Xo bi xo va, oncîya esker o, kam o na nêmeyê şewe de amo? Vaşte ra û pê berzînê xo ra fenera destî  gurete kinc û kole xo dayî xo ra, şîye pê çêberê teberî de vinete û goş na ro çêber ser o, veng çînê bî. Bi vengêde nerm û bi tirkî va:

• Kîm o? (O kam o)
• Çêberî yake, dayê, ez ama.
• To kam a?
• Ez a, lacê to Xerîb.
• Wuyyy Xerîbê mi, cîgera mi, ti ya?
• Heya, dayê, ez a.

Xalika Xeycane bi coş û heyecan çêber kerd ya û verê xo de lacê xo Xerîb dî. Hama hermê xo kerdî hîra û viranêda pête fîşte ra lacê xo ra û hesîran mecal re xalika Xeycane nêda. Xeylê waxt ra dime reya verêne bîye ke lacê xo amebî çêyî. Coka xalike zaf kederine bîye.

Xerîbî destê maya xo guret hîrê reyî paç kerd û na re çareyê xo. O kî zê dakila xo zaf kederin bî. Destê dakila xo reyna guretî xo dest û mîşt dayî. A şewe Xerîbî ra bi hevalê xo Baranî pîya seba dakila xo şîbî. Baran xortêde gonîgermin û cansivik bî. Xalika Xeycane rîyê xo çarna re lacê xo û pers kerd:

• No xorto delal kam o?
• No hevalê min o, birayê min o, can-cîgerê min o.
• Nameyê xo bi xeyr?
• Baran o.

Xalika Xeycane qatîyê Baranî bîye:

• Wa Xiziro Kal tey bo,

vat.

Baranî kî binê lewan ra huya û va:

• Lew nana to dest ra, Xalkî.
• Lew pîrê xo desta ne, bavê mi.

Xerîbî, waxto ke Baran da naskerdene, Baran tayê şermaya. A esna de Baran kî şî destê xalike paç kerd û na re çareyê xo ser. Hîrêmêna pîya verba odaya roniştene şî. Xerîb se kewt odaya ronîştene, der û dorme de nîyada. Oda de çîyê nêvurîyaybî. Fotografê ke duwarê oda ra dardekerde bî, qatîyê ê fotografa bî. Kokime fotografê Apê Hesenî, yê Xerîbî û yê xo kerdbî pîl û koşê hetê ser de darde kerdbî. Çimê Xerîbî ke gina fotografî ra oncîya virane fîşte re kokime û her dimêna pîya berbayî.

Werte ra ke tayê waxt derbaz bî, kokime vaşte ra çay-may na ser û ci rê arayîye kerde hazir. Xerîb şî kulinde ra sifre û xonçika nonî arde, sifre hard de fîşt ra û xonçike kî nê ro ser. Baran kî şî demlîgê çayî guretî ardî û çay kerd pirr. Hîrêmêna pîya sifre de nişt ro û nêmeyê şewe de hem arayîya xo werde, hem kî bi qeseykerdene hesreta xo berde. Xalika Xeycane zaf çî pers kerdêne. Xerîbî kî cewabê persanê kokime dêne, la kokime oncîya kî zaf meraq kerd:

• Şima çi wenê, çi şimenê, kam şima rê non-mon poceno?
• Ma bi xo kar û gureyê xo kenîme, non pocenîme, kincanê xo şunîme…
• Çimê mi şima rê kor bê, lawo. Xo rê şew û roj teber ra yê, sareyê şima kemer û dar ser o wo.

vat û peyê co kî ci rê rica kerde:

• Xizir şima de heval bo, lawo! Xizir çetine şima ra dûrî bero, destê dişmenî ra şima nêfîyo û şima dişmenî ra bişevekno!

Çimê kokime oncîya bîbî pirrê hesîran. Bi leçega serê xo hêsîrê çimanê xo kerdî pak û Xerîbî ra vat:

• Mi rê ju çayêde bîn pirr ke ez destê lacê xo ra çayêde bîn bişimî. Ha wo bi xeylê waxt ke mi destê lace xo ra çay nêşimito.
• Raşt a dayê, xeylê waxt o ke mi kî destê to ra çîyê nêşimito û nêwerdo. Ez kî ax û întîzar menda, dayê!
• Tenga şima mi rê bêro, lawo, law. Xizir wa dejê cîgere nêdo mi.

Xalika Xeycane xeylê duwa û rica ra dime hermê xo cêro ant we û va:

• Mi rê kî Xizir êdî wa bêro rahme, mina feqîre desta ver nêkero û çêberêde xeyr kî mi rê yakero.

Na qeseykerdena kokime ra dime non gula kes ra nêşîyêne. Hîrêmêna kî xo rê çay şimit. Sifre ke hard ra kerd berz, Xerîbî qatîyê saete bî û Baranî ra va:

• Ma êdî giran-giran ravazîme.

Çand saetî roniştene ra dime, Xerîbî waşt ke înan kes mevîno û êdî şorêne. Tarîya nêmeyê şewe de ameybî û oncîya waşt tarî de kî raye kuyê û şorêne.

Kokime cayê xo ra vaşte ra û şîyê kulinde, ju çuwala têlisine arde non-mon, tayê çî-mî û ersaqê werdene kerd çuwale û fekê çuwale kîp girê da û venga Xerîbî da:

• Mi şima rê tayê non-mon û çî-mî kerdo çuwale, bêrê to bi hevalanê xo pîya burê! Êdî nîya ge-gane bê çê, xo rê awe-mawe xo ra ke, kincanê xo bîya to rê kinc-mincanê to bişuyî, berxê mi!

Êdî Xerîbî ser o dinya bîbîye teng û tarîye. Waxtê xatirwaştene amaybî. Xerîb ver ba kokima maya xo şî, virane arde ra kokime û hesîran mecal re Xerîbî nêda. Xerîbî hem hesîrê xo kerdê pak, hem kî virane pêt ardbî ra kokime û vat:

• Seba mi qet meraq meke, rind qatîyê xo bike û ez oncîya seba to yena, dayê!

Halê Xalika Xeycane rê kî Pepûk wendêne. Bi vengêde berbîşî va:

• Ez se meraq mekerî? Mi qidayê berxê xo guretê, Xizir şima ra xirabe dûrî bero, lawo! Xizir wa şima bişevekno!

Xalika Xeycane û Xerîbî ra ke jumînî ra xatir waşt, na rey kî Baran şî destê xalike û xalike kî Baran paç kerd û xatirê xo waşt.

Baranî meqapê xo kerd pay, çi-mîyo ke kokime kerdbî hazir, guret eşt bi piştîya xo û vecîya teber. Xerîbî kî meqapê xo kerd pay û dest eşt pê vilê kokime û reya peyêne  çareyê kokime hîrê reyî paç kerd. Êdî desta şodirî bî, la hona tarî û dîkanê şodirî veng nêdaybî. Baran û Xerîbî ra kewtî raye şîyî. Xalika Xeycane kî balkone de vinetbî û pey ra qatîyê înan bîyêne, hetanî ke şîbî vîndî.

Şîyena Xerîbî ver oncîya kul û birînanê Xalika Xeycane jan dêne. Kul û birînanê kokime xo kerdbî teze. Oncîya tek û teyna binê bonan de mendîbî. Derdê tek û teyna bîyene kesî qasê Xalika Xeycane nêzanit. Teynabîyene ju xalike zanitêne, ju kî Heqî zanitêne.

Xerîb û Baran ke şîyî, xalike şîye zere û hem xo rê lornêne, hem kî cil-corê xo kerdî rind û rîyê cilan eşt ser û ameye şîye kulinde qab-qacaxî şutî. Êdî binê bonan de pepûkî xalike rê, xalike kî pepûkî re wendêne.

Êdî rojê tîjînê payîzê peyênî bî, tîjîya payîzî tabîet guretbî binê şewlê xo. Xalika Xeycane rewna tevdîrê xo yê zimistanî dîbî. Ar-dûyê xo kî guretbî. Zimistan êdî çêber de bî. Vara verêne êdî koyanê berzan ser o varaybîye. Zimistanî roje bi roje xo nêzdîyê dewe kerdê.

Rojê şodirî xalike hewn ra vaşte ra ke her ca vare ra sipî keno. Êdî zimistanî rîyê xo yo nerm û sipîyin musnaybî. Qasê boste vare varaybîye. Serra parî honde vare çînê bîye, la emser rew varaybîye. Êdî zimistan se derbaz bîyêne, kesî nêzanit.

Xalika Xeycane aşma çeleyî bêqisawet vetbî û êdî aşma gucîge de bîye. Aşma gucîge zê aşma çeleyî rind derbaz nêbîyêne. Xalika Xeycane êdî ge weşe, ge nêweşe bîye. Zê serra parî weşîya xo ca de nêbîye. Êdî roje rojeyê Xizirî bî. Xalike her serre rojeyê Xizirî hîrê rojî guretê. Emser durumê xo honde rind nêbî, la oncîya kî waşt rojeyê Xizirî bicêro.

Kokime çiqas ke rewşa xo rinde nêbîye kî, roja dişemeyî dest bi guretena rojê Xizirî kerd û heyanî roja çarşemeyî hîrê rojê xo guretî. Roja poncşemeyî mîyazê xo pot û hem şîye Hewşê Kurêşan ser, hem kî şîyê mezela Apê Hesenî ser. Xalike kêla mezela Apê Hesenî ra keleyê xo birna û destê xo eşt kêla mezele:

• Xizir, mi rê kî êdî bê rahme, mina kokime desta ver meke û kesê mi çîn o

vat û xeylê mezela Apê Hesenî ser o mende û berbê. Mezele ser o mîyaz kerd lete û parî kerdî hazir û şîye tayê cîrana ra mîyazê xo kerd vila, tekite şîye çê. Durumê xalike honde rind nêbî. A şewe hewn çimanê xalike nêkewtbî, nêweşîye ver hem lornêne, hem kî zîbêne. Kes çînê bî ke xeyrê xo ju tasê awe bido kokime. Kokime êdî nêşîkîyêne cila xo ra ravazo. Rojê-di rojan ra dime muxtarî nîyada ke ne xalike cayê asena, ne kî veng û vacê xalike esto. Şana bi raye şî çêyê xalike ke xalike nêweş a û cile der a. Muxtar şî destê xalike guret, xalike bêkes-bêkes nalêne.

Muxtarî pers kerd va:

• Berzînê xeyr bo, kotîyê to dejeno, xalkî?
• Wulle ez kî nêzana ke kotîyê mi dejeno. Leşa mi zê adirî vêşena.
• Ma to berîme doktorî, no nîya nêbeno.
• Ney, mi meberê doktorî, ya mi rê venga Gulîstane de ya kî venga Berçeme de wa bêrone şûşê çayê lîmoninî bidero mi, hela Heq se keno, vat kokime.

Da-ase deqeyê bînî muxtar şî çê û Gulîstane ra va:

• Kokime zaf nêweş a, halê xo hal nîyo. Şo ci re tayê xizmete-mizmete bike, hetanî ke ma berde doktorî.

Gulîstane karê xo nême de caverda û bi lerze şîye. Şîyê ke xalike ha wa binê orxanî de nalena. Gulîstane bi vengêde berz:

• Xalika Xeycane, Xalika Xeycane, se bî to rê, kotîyê to dejeno?

Xalika Xeycane ra qet veng nêvejîya. Gulistane orxan kerd berz û destê xo berd na sareyê xalike ser ke sareyê xalike zê adirî vêşeno.Gulîstane xablîye gurete berde awa serdine de kerde hît û arde nê re sareyê xalike ser û bi no qeyde çand rey xablîye kerde hît û arde nê re sareyê xalike ser. Şîye na fay kî çay na ser, ci rê çayo lîmonin ard û xalike bi zorê Gulîstane di şûşê çay şimit. Çay ra dima şîyê ci rê tayê tuy û basmecî kerd ron û tayê kî most kerd tase û na tebsîya non ser û kerd hazir, Gulîstane amê bîye destê xalike ra, xalike cile ra kerde berz û ozne re balîşna û va:

• Wurze xo rê tayê non-mon burê, belkî to tayê rinde bê.

Xalike nêşîkîyêne ke çîyê vaco, halê xo qet çînê bî. Gulîstane şîye kulinde ra tebsîya nonî arde verê xalike de cile ser o nê ro. Xalike oncîya bi zorê Gulîstane çand koçîkî tuy û basmecî, çand koçîkî kî most werd.

A şewe Gulîstane nêwaşt ke kokime teyna a hal de caverdo. Tekite şîye çê û merîkê xo ra va:

• Xalika Xeycane qet rind nêasena. Meşte berê doktorî, hela doktor se vano?

Peyê co kî Gulîstane çênaya xo Berçeme ra va:

Çênaya mi, emşo şo leweyê Xalika Xeycane de rakuye, hetanî ke meşte pîyê to berde doktorî.

Berçeme nê vatişê maya xo ser o va:

• Dayê, to şo emşo lewe de rakuye, ez teyna leweyê xalike de tersena, na fay kî xalike rê çîye bibo.

Gulîstane nîyada ke çênaya xo nêşona, vaşte ra û tekite şîye a şewe leweyê Xalika Xeycane de kerd şodir.

Çiqas ke kokime mewaşt şorone doktorî kî, roja bîne muxtarî kokime gurete berde doktorî. Doktorî kokime muane kerde û kokime rê tayê îlacî nusnayî û reçete de bi muxtarî. Muxtar şî darûxane ra îlacê kokime guretî ardî û kokime qet sûke de nêvindarne û gurete peyser arde çê. Muxtarî kokime arde reyna kerde cile û kokime ra persa va:

• Tawa bîya rinde?
• Nê wulle, qet rinde nîya, hela xeyrê xo koçikê awe bide mi, fekê mi bîyo zip-zuya.

Muxtar şî awe ci rê arde, kokime misqalê awe şimite. Gulîstane kî ame wel-mela soba vete û ar-dû ard soba kerde pirr û fîşte ta. Muxtar û Gulîstane pîya ardî îlacê ke doktorî dabî kokime, zê vatena doktorî dayî ci. Gulîstane nîyada ke hale kokime hal nîyo û merîkê xo ra va:

• Hona ke rew o, xeberê bide lacê dayê Mersînî û çênaya dayê, wa xo rê bêrê maya xo hona ke weş a, bivînê.

Ke Gulîstane nîya vat, Xalika Xeycane çimê xo kerd ya û qatîyê Gulîstane bîye û hem nalêne û hem kî va:

• Şima ke şîkînê, xeberê bide Xerîbê mi, wa Xerîbê mi bêro bes o.

Gulustane kî êdî xo rê seba ke xalike rehet bikerone va:

• Ma venga hîrêmêna domananê to kî danîme wa bêrê to bivînê.

Na rey xalike qet veng nêkerd û sareyê xo hejna û ju het ser vilê xo kerd çewt û hetê camê oda ser ro qatî bîye.

Soba rind vêşêne û zere rind bîbî germin. Cîranê dewe pêro pêhesîyaybî û seba Xalika Xeycane amaybî. Sermîyana çêyî êdî Gulîstane bîye. Kar û xizmet Gulîstane û muxtarî ser o mendbî.

Şewî derg û teber ra guve-guva vayî bîye. Dewijan kî çay şimit û xo mîyan de qalê rojanê Xizîrî, cem û cematanê verê coyî kerdê. Şewe xeylê verdbîye ra, dewijî êdî giran-giran vaştê ra û Xalika Xeycane ra hem xatirê xo hem kî ci rê şîfayê xeyrî waşt û her kes şî çêyanê xo. Gulîstane û muxtarî kî der û dorme da are, xalike rê awe kerde bardax arde nêzdîyê cila xalike de sepa ser o nê ro û Gulîstane venga xalike da:

• Ma na wo êdî şonîme çê, awa to na wa îta sepa ser ra wa. Zobîna çîyê wazena?

Xalike ra veng nêvecîya. Binê orxanî de nale-nala xalike bîye. Gulîstane şaş bîbîye mendbîye. Qatîyê mêrikê xo kerd va:

• Bê ma xo rê êdî şîme, hata şodir kî Heq kerîm o.

Gulîstane û muxtarî ra çêberê teberî kokime ser o kerd kîlit û kîlit guret xo ser û şî çêyê xo. Kokime tek û teyna binê bona de verdaybîye. Gulîstane û muxtarî ra xeylê qefelîyayî bîyî. Se şîyî kewtî cile, hama henî her dimêna kî şîyî hewn ra.

Roja bîne şefeqê şodirî ra Gulîstane se cila xo ra vaşte ra şana bi raya çêyê Xalika Xeycane. Şîyê se kewte verê çêberî ke çêberî yakero, la çêberê teberî kîlit bî. Kîlitê çêberî kerd bî xo vîr ra û reyna peyser şîye kîlit guret ard. Çêber kerd ya û bi ters kewte zere û sukit şîye verê cila xalike de vinete.

Bi vengêde bêveng va:

• Xalkî!

Gulîstane reyna va:

• Xalkî!

Ters kewt zereyê Gulîstane û orxan kerd berz û qatî bîye ke Xalika Xeycanê şîya Heqîya xo. Gulîstane hama henî ca de bîye cemed û vinete, nêzanit ke se bikero. Bi o telaş lerze şîye çê û xebere dê mêrikê xo, va:

• Ravaze Xalika Xeycane merda. Xeberê bide cîrana û domananê dayê, wa bêrê!

Muxtar vaşt ra kincê xo dayî bi xo ra û bi telefonî xebere dê lac û çêna, na fay kî şî xebere dê tayê cîranan û ame huy û zengene guret şî mezelan. Raşta-raşt virendîye şî bi leweyê mezela Apê Hesenî de qatî kerd hela ca esto ya çîn o. Vare zanî de û huşkayîye bîye. Cayê mezelan kîfşe bî. Muxtarî kîşta mezela Apê Hesenî vare ra kerde pak. Êdî cîranî pêhesîyabîyî ameybîyî mezelan û dest bi kinitena mezele kerd. Cîranan her kesî xo het ra karê kerd. Weşîye de kî cîranan xatirê Xalika Xeycane rind zanit. Xalika Xeycane kî cîrananê xo pêrune ra hes kerd û cîrananê xo de haşte bîye.

Muxtar ke cîranan de tayê mezele kinite, şî çê û xizmeto bîn de qatî kerd. Gulîstane û Berçeme kî di deqeyî nêvinetê, xizmet û azeta xo de bî.

Cîrana êdî mezele kinitbîye û her çî kerdbî hazir. Muxtar û cîranan kî derheqê ameyîşê domananê xalike de xo mîyan de qesey kerd û muxtarî va:

• Gelê cîranan, ma ewro ceneza wenêdanîme, meşte ke domanê xalike ameyî, hona ma ceneza danîme we.

Ceneza a şewe çê de mende, roja bîne peroj ra tepîya lac û çêna ameybîyî, la xebera Xerîbî çîyê ra çînê bîye. Xebera Xerîbî ke bibîyêne, ey qet çîyê ra minetê nêkerdêne û nika rewna ameyêne cenezaya dakila xo. Xerîb zê domananê bînan nêbî, o zaf zerrîvêşaye û zerrîtenik bî.

Ceneza wedardayene rê êdî sebeb nêmendbî û her çî temam bî. Ceneza ke çêyî ra vete çênaya xalike, Gulîstane û Berçeme zaf berbayî. Çiqas ke Xalika Xeycane kokime bîye û serranê xo de merde kî, cîranan aye ra zaf hes kerde. Kokime kî zereyê kesî xo ra nêverdaybî.

Ceneza arde teber nê çar dara ser a û cîranan eşte hermanê xo ser û berde goristanê dewe de kîşta Apê Hesenî de dê we.

Merdena kokime ra hîrê rojî dime domanan xeyr û xêrate maya xo da û çêyê maya xo da arê, cil-cor pêmit tê û çêber kerd kîlit, kîlit da bi muxtarî û şî.

Çîyo ke bî, çimê kokime na dîna ra yakerde şî, kokime ne wisar dî ne kî dolimêna lacê xo Xerîb dî.