Bîya nêbîya, zu (yew) dewa Erzinganî de cinîyê bîye. Yê na cinîye tawo domananê xo de zaf çinê bîyo, feqirîyênî onta (anta). No semed ra cinîke zaf bîya girgite. Hem cîran û mordemanê (merdimanê) xo ra, hem kî kê (çê) û domananê xo ra girgitênî kerdêne. Her çî sindoqa xo de, kîlerê xo de dardêne we. Kilît (mifte) kî kerdêne mîya xo ver ra. Zav-zêçî vêşan mendêne. Kê ra zu lacê qicî vera xo kerdêne. Kêberan şanitêne kemeran ver, maya xo kemer kerdêne, vatêne “Nûn (nan) bide mi, ez nûn biwerîne, vêşanîye ra miren.” Maya xo de pêro dayêne ke tikê nûn zêde biwero. Yanî zav-zêçî nîya hesreta nûnî şîyêne.
Tabî axiro peyên şarê kêyî, zav-zêçî goreyê xo çare dîyo. Mesela key ke tendure de nûnî pocenê, veyve û çênekan nûn tayêna zêde potêne, cinîke ra dizdênî dardêne we. Badêna kî dizdênî werdêne, xo kerdêne mird. Şarê kêyî şîyêne koyan de rençberîye kerdêne, mergan çinitêne. Na cinîke kî peroz zu pirtik nûn guretêne berdêne înan. Tabî be (bi) nûnê cinîke kam mird beno? Ey kî peroz ra ver nûn dizdênî poto werdêne, bîyêne mird. Key ke cinîke nûn ardêne, domanan qet vengê xo nêvetêne, no nûn kî ey ser werdêne. Rind bîyêne mird.
Veyvanê na cinîke kî ge-gane kilîtê cinîke tirtêne, şîyêne kîler de meywe, kakil, gunce werdêne. Badêna kî ancîya (onca) dizdênî kilît kerdêne hurend, dangê aye ra girê dayêne. Cinîke qet hişyar nêbîyêne. Fehm nêkerdêne kî ci ra kilît tirenê. Ancîya zu roce veyvî kiler ra sayan tirenê wenê. Aye ra dima leweyê vistewrîya xo de maneyan vanê. Vanê ke, “Ma bazar ra herînayîme zu saye, to ra zerrî ra hes kenîme, dayê.”
Wa bo, yê na cinîke zu warezayê xo bîyo. No layek (lajek) şaristanê Îstanbulî de ciwîyayêne. wext amo, wext vêrdo ra, zu roce tekito ameyo dewe. Ameyo leweyê xalika xo, yanî leweyê na cinîke. Siro kî maya dewe, xalika xo, aşxane de bena, tîya (îta) de karê kêyî kena. Xoşebere kenê. Aye ra dima layek aşxane de nişeno ro. Xalika xo kî dest be demkerdişê çay kerdo. Hama ancîya zu pirtike çawat eşto çaydane. Çay kî na cinîke dem kena, zafine zê (sey) awa lîmone akerdîye (rakerdîye) bena. Tabî layek xuya xalika xo rew ra zaneno. Mabên de teberê aşxane de zu karê cinîke bîyo. No semed ra cinîke vecîya teber şîya. Na fay layek nişka ve ra şono leweyê çaydane. Zu lape çawat gêno (cêno), erzeno ci. Ey ra dima kî şono cayê xo de bêveng nişeno ro. Cinîke kî her çî ra bêxeber tepîya yena. Badêna kî şona, çaydane gêna, ana masa de nana ro.
Çitur kî bardaxan pirr kena, şaş bena. Xo xo de vana, “Na çay çira honde demine ameya?” Aye vata, belkî aye be xo nîya dem eşto ci. Ey ra dima kî cinîke rîyê xo çarnena hetê warezayê xo, ci ra vana, “Biko biko, zu kî mi ra vane girgite. To kî bi çimanê xo dîya, ez qet girgit o?” Xo nîya goynena. “Raşt a kî ez zaf camêrd o, tenê îsraf ra hes nêken. Hama şar gurayîşê mi nêonceno (nêanceno). Na fay kî mi ra girgite vanê.”
Verdo Nemerem
