[wide]
[/wide]Tawo ke mi cu (heyat) ra derba virêne gurete, tawo ke cu dest û payê mi şikitî ra kerdî mi ver ro, bawer kena ez hona des û di serre û birayê mino qicî kî hona hewt-heşt serre bî. Ma heşt way û bira yîme. Xora na derba cu ra dime kî ma xo serraşt nêkerd. Xo mîyan de bîme lete-lete, bîme parçe-parçe. Her yewê ma nîşt ra cayê. Werteyê min û birayê minê qicî de çar serrî estê. Tawo ke ma cu ra lapaça virêne gurete, birayê mino qicî hona doman bî. Hona ne raye, ne rêçe, ne zar, ne kî zon zanitêne. Seba mi o hona domanê dergûşî bî. Teze de çimê xo kerdîbî ya. Hona zonê xo rind nêcêrayêne ke qisey bikerone. Teze de-teze de zonê xo kewtîbî ra ser “dayê” vato.
Her çiqas ke ez çar serrî ey ra pîl bîya, kî o mi rê hertim heval bî. Ma pîya kayî kay kerdêne. Ma ke kay kerdêne, teyr û turî kapa destê ma ra fir dayêne. Sareyê ma ju berzîn de bî. Yanî omidê mi û ê birayê min saeta tenge bîye. Mi birayê xo ra zaf hes kerdêne û hem kî ci ra can dayêne. Ey kî mi ra zaf hes kerdêne. Can û ruhê xo mi de bî. Coka zereyê mi bi ey veşayêne û gonîya mi bi ey zaf girîyayêne. Çunke o canê mi, gonîya mi, ruhê mi, omidê mi û birayê mino qicî bî.
Serran ra serra 1980 û deman ra kî êndî hamnan bî. Rojî sey sacîya sûre tanî dayêne. Germê hamnanî êndî her ca guretîbî binê hukmê xo. Cize-ciza temûzîya ke werteyê vaşan ra ameyêne, ma goş û kerikan ra fîştîbî. Germê perojî ver, mîyanê sûran kûye guretêne. Kûya mîyanê sûran, bi sîya biza Taqe û biza Have dime bîyêne derg û şîyêne. Dakila mi nameyê yew biza ma “Have” naybî pira. Nêzana qey nameyê bize Have naybî pira. Have yena çi mana, ez kî rind nêzana. La biza Have raştî kî bizade have bîye. Dakila mi biza Have musnaybî non. Tawo ke mal ameyêne berîye, a hertim virêndîya birra mal de bîye. Biza Have sareyê xo kerdo berz û kîp-kîp ameyêne leweyê dakila mi. Dakila mi kî dest kerd sareyê aye ra û non dayêne ci. A serre ez bawer kena dewa ma de çar-ponc birrî mal û naxire de dawarî bîye. Nameyê şiwaneyê birra ma kî Ewdiraman bî. Ewdiraman dewanê hetê ma ra nêbî. O feqîrîya xo ver, hesîrîya xo ver ameybî û hem kî zaf dûrî ra ameybî.
Heya, seke mi vatîbî. Germê hamnanî ver êndî kûya mîyanê sûran ne bi sîya biza Taqe, ne kî bi sîya biza Have derg nêbîyêne. Dewijan êndî giran-giran tedarikê xo yê şîyena waran dîyêne. Her çê ra roje de hîre-çar malbatî şîyêne ware de holîkê xo viraştêne û ameyêne. Hetanî ke dewîjan pêrune holîkê xo viraştî û qedênayî Hewteyê derbaz bî nêbî, dewîjan êndî bargiranîya xo kerde bar û verê xo şana ra Koyê Bîngolî. Çiqas ke germê hamnanî dewe de hukim bikerdêne kî, no hukmê ey leweyê rindekîya gul û çîçeganê mircor û kinkoran de, leweyê awanê zelal û serdinan de û leweyê honikîya Koyê Bîngolî de ponc quriş pere nêkerdêne. Êndî dewran dewranê Koyê Bîngolî bî.
Dewîjan bargiranîya xo şewaqê şewe ra bi çarpan, bi astoran, bi ga û gamêşan bar kerdê û berdêne waran. Roja ke dewe êndî şîyêne waran, her çêyî mîyazê xo potêne û cinîya kî a roje xo rind xemelnayêne. Kincê xoyê xas û gulxasî dayêne xo ra û xo rind pîştê tera. Desenê fistanan, pêşmalan û zendikanê canûkan kî sey baxçeyê gul-sosinan reng bi reng bî. Şewaqê şewe ra ma berxvanî kî înan de vaştê ra û selxê xo kerdê teber û honikê şodir de bi çiraynayene berde ware. Warê dewa ma kî xora honde dewe ra dûrî nêbî. A serre oncîya ez selxê man ê çêyî ver de bîya. Koyê Bîngolî de di hewtêye ma bî temam, nêbî temam, a ma honde nîya da ke bîye girmîya zîngîya hewran û şilîye û şepelîye mecal ro Koyê Bîngolî nêda. Dereyê waran bi awa şilîye û şepelîye ser de şîyêne. Zinge-zinga awa dereyî bîye. Girmîya zîngîya hewran xof û ters kerdîbî zereyê ma. Koyê Bîngolî de êndî selx çiraynayene rê kezebe ney, pîyê kezebe biameyêne kî fayde nêkerdêne. Şilîye û şepelîye ra dime ma êndî selx şana ra xo ver û ard dewe.
Xora na şilîye û şepelîye ra dimê kî dakila mi kî xo êndî nêdî. Neweş kewte û a kî ma dime ameye dewe. Oncîya sey her wext kuxika malî guretîbî. Kuxika serxûre emanîye rê dakila mi berdîbî. Na dolime zaf xedar kuxayêne. A şewe hetanî şodir, kuxike ver ne a ne kî ma rakewtîme. Kuxika xo ke ge-gane vindete, dest bi lornayîşî kerdêne û lornayêne. Ge-gane kî nêweşîya xo ver xedar nalayêne. Roja bîne şodir pîyê mi gurete berde doktor. Doktorî muyane kerdîbî û tayê îlacî-mîlacî daybî ci. Hîre-çar rojî dewe de nê îlacî guretî nêguretî, germê perojî de şanit ra raya waran û şîye. Her ciqas ke birayê mino pîlî seba mal-çî şîybî ware kî, oncîya kî aye rê bîbî qesawete. A bîla nêweşîya xo nêkewtîbî, bîla waran kewtîbî. Vate, “vinderê ez xo rê şorî, nêzo holika ma, malê ma… se bî?”
Werhasil dewe de nêvinete û tekite şîye.
Wusênê Gestemerde
