(Resim: Ap Elî (heto raşt de), Wusênê Gestemerde)
Ma bixeyr dî, Gestemerdeya mi, ma bixeyr dî!
Ez reyna bertengê to de amo, ez reyna çêberê to de amo, ez reyna to rê demêde kilmek meyman amo. Ez na rey bi derd, bi dej û bi kederanê xo amo. Nêzana êdî bixeyr ama, nêzana bêxeyr ama, la bi barêde giran, bi dejêde bêderman çêberê to de amo. Yanî, na rey meymanêde bêwaxt a. Êdî meymanî qebul kena, qebul nêkena, merhametê to ser o mendo, Gestemerdeya mi. Ez zê nameyê xo rind zana ke ti wayîrê merhametî ya, meymanê xo rê merda û xaneyê to kî zê xaneyê Xizirî yo. Gestemardeya mi, kes caran xaneyê to ra bêxizmet, bêazete, bênon û bêawe nêşîyo. Ez bi qurbanê to, to zê nameyê xo merda, merd.
Serrê ra tepîya oncîya dewa baw û kalî der a. No şîyayîşê ma qet hesab de çînê bî. Çiqas ke hesab de çînê bî, kî oncîya kî ma xo şîyayîşî rê kerdbî hazir. Çunke Apê mi Elî nêweş bî û nêweşxane de bî. Êdî ma bêomid bîyîme, dest û pay re ma girêdaye û teselîya ma êdî Apê Elî ra kewtbî. Ha ewro, ha mrşte… Werasil çand rojan ra dime xebera sîyaye şodir şefeq ra reşte mi û ez a saete de kar de bîya.
Heya, xebera sîyaye mîyanê çand deqîqan û çand saetan de bîye vila. Apê mi Elî êdî şîbî heqîya xo, yanî merdene oncîya çim şikit re ma û ma ra ju canêde bîn guretbî. Qet bêguman her merdene mordem ra ju parçe visnena û cêna bena. Mordem kî verê merdene de henî bêveng, henî bêvac û henî destpaygirêdaye maneno. Ne şîkîno çîyê vaco ne kî şîkîno çîyê bikerone.
Cîranê xo de cîran, hevalê xo de heval bî
Helbet her merdene dejî dana mordemî û vace-nêvace kî her merdene re zereyê mordemî veşeno, kezeba mordemî veşena. Na rey zereyê ma seba pîlê ma, emegdarê ma, apê man o qedirgiran, Apê man o hêca Elî veşe. Yanî, Apê man o hêca Elî edi Berlin de şîbî heqîya xo. Heya, waxt se amebî û se derbaz bîbî, ma kî tewr ferq nêkerdbî. Waxt zê ju hewnê şewa bêvenge amebî û derbaz bîbî û şîbî. La oncîya kî cuye dewam kena.
Apê mi raştî kî mordemêde zaf hêca bî. Her kesî de haşt bî û kes de pêrodayîşê xo çînê bî. Mordemêde melayîm û qulêde Heqî bî. Birayê xo de bira, cîranê xo de cîran, hevalê xo de heval, mordemê xo de mordem, nasê xo de nas û dostê xo de dost bî. Oncîya Heqê xo de yar û raya xo de raşt bî. Caran heqa kesî nêwerda û heqa kesî kî xo ser o nêverdêne. Zaf bi merhamet bî, bi rame bî. Yanî, mordemêde zaf mert bî. Destyakerde bî û desto ju ra gurete, desto bîn ra kî dêne.
Welatê xo ra zaf hes kerdêne. Bi keyf, bi eşq û bi coşî ameyêne welat. Serranê 1986-1987 de bi kameraya xo amebî welat. O dem de her kesî kî nêşîkîyêne kamera bicêrone. No dem de apê mi dewe de bi keyfweşîye xeylê kamera ontbî. Ê vîdeoyî nika arşîvê apê mi Elî der ê. Her çîyê xo bi dîqet dêne we û kerdê arşîv. Ma kî ge-gane nê arşîvî ra îstîfade kerdêne.
Bi kilmek, apê mi Elî kam o?
Apê mi Elî 1938 de edi dewa Gimgimî Gestemerde de yeno rîyê dinya. Maya xo Zurîya û pîye xo Qemer bî. Ponc way û birayî bîyî. Mektebê dewe de hetanî sinifa hîrêyine waneno. Wendene û nusnayena xo bîye. Domantîya xo dewe de vêrena ra. Beno xort û şono eskerîya xo keno û yeno. Eskerîye ra dime serra 1967 de zewecîno. Hardlerzê 1966 ra çand serrî dime zê tayê kesan o kî serranê 1970-1971 de yeno Almanya û Berlîn de weşîya xo rameno. Da-vîst serrî Berlîn de xebetîno û nêweşîye ver rew teqawut beno.
Apê mi Elî roja poncşemîye. 12. temmuze 2018 edi Berlîn de şî heqîya xo. Ez kî apê xo bi hurmet yad kena, wa dewrê xo daîm bo, cayê xo werteyê gul û nurî de bo!
To rê oxir bo, Ap Elî! Ma to xo vîrî ra nêkenîme!
