tîya ma de yew çî esto
sey dej
sey hêvî
wina rojan de her çî
hem sey dej o hem sey hêvî
(Arkadaş Z. Ozger)
Uca ke ti bîyêne, yew dewê koyan bi. Ti uca de musayî dare û kerra, awe û erd, uca de mîlçikan û pepûkan. Ti uca de kewtî çeman zitbulit. Çi zano Heraklîtos, dîyalektik çi zano, eynî çem de çend rey! Ti êre ra hes kerd, vewre ra hîna zaf. Ti hema serrê hewtin de, ti hema wisarê emrî de, yew ziwanê şikiteyî, dingê verênî de, dewê estoran û qaçaxçîyan de.
“Versîyan ameyî, versîyan ameyî!”
Ew bajarê ke şima pê tren vîyartî, yew nameyî nî çin o, eke esto zî ti nêzanî. Pî to bêveng o, nameyî no bêvengî çin o. Destanê wayike to de yew hineyê sûre, nameyî no sûrî çin o. Zerencê şima pey de mendê, dayîkê to yê rê qehirîyena, semedê aye ra destê to nêtepîşena. Rojan ra pey, lêlê şodirî de şima ameyî yew bajarê gird. Uca de çimanê pî to de yew bîr. Hinê wayikê to şî. Serê dayîkê to de yew luwayê sîya, penceran de pawit, zereyê yew gozî de, îlmê dejî de, rojê de panc wext no dej xebitê.
Vanî nameyî Dîlok, yew bajar. Vanî nameyî Duztepe, yew mehla.
Ti benî pîl. Merdim beno pîl helbet. Erdê xo ra dûrî de yew gozêre bena pîl. Behr de qaqlîbaz, banan de dej, Beyrûd de Feyruz, welatan de bêwelatî beno pîl.
Wexto ke to ameyî serrê hîrêsin, ke hîrês de şima benî pîl, to yew fabrîqe de dest pêkerd xebate.
Serrê hîrêsin de to nanê verênî xo girewtî.
Serrê çaresin de ti vejîyayî serbanan, cixara xo ya verêne ti şimitî. Apê to koyan de kot to vîr. Ti koyan xo vîr ra kerdî, ti pî xo ra vatî “De vaj!”
Serrê pancêsin de yew zimbêlî tenikek, porê to de leymun, hewşê ciranan de yew kêna, yew kênayê rindek. Destê to de sabun, aqilê to de çîko eyben, ti şarmîyayî.
Serrê şîyesin de rojê roşanî de ti yew kundereyî sîya, yew paçê sipî girewtî xo ra. Şodirê Dîlokî zî benî mij u dûman, serdê no bajar sey kardî. Hewa kot zereyê to ew roj, harmê to de birînê cîletan.
Serrê hewtêsin de… Şerh bidîn, zeyl bikîn. Vaje voran de mendo, vaje apê yi merdo, Evdalê Zeynikê wa înî zî vendo.
Vanî nameyî Dîlok, yew bajar. Vanî nameyî tebaxe, yew aşme. Cê cêzî mêrde kirişenî, yew veyve. Hinî ver apê xo de, yew laj. Îlmê dejî de, yew dayîk.
Vanî nameyî merg o, yew bajar. Nika uca de her kes qersîyeno.
