Nesêmîye Abasî, waxto ke ma reştîme ci, hawtay serra ra zêde pîl bî. Ma ke famberê xo bîme, o taw o vatenanê era tayê de xo ma vîrî de mende. Înan ra juyê kî na bîye:
- Rew bo herey bo, ma gere kîloyê şekirê xo bîyarîme.
Ver de adet bî. Toreyî bîyî. Ne adet û tora ra juyê kî cênî waştene bîye. Ewilî, xort û azebe ebe qeyde jubînî ra bîyêne eşqê ra. Heskerdene û eşqê înan çiqas xo mîyan de û dizdênîya bo kî, bado beno hînî ser o, bêrîya malî de, warêka wer de, sola malî û solêsan de, raya wara de bîyêne eşkera. Naye ra dime kar kuno hetê may û pîyanê xort û azebe.
Hetê xortî ra temsîlkarî xwendî desê mordemî kom benê çêberê çêyê pîyê azebe de şonê. Demo ke şonê, kîloyê şekirê xo tey benê. Na mîyan de binê destî ra xebere danê çêyê pîyê çêneke, raya çêyî cenê. Pîyê çêneke destûr ke da, naye ra vanê “raya çêberî gureta”. Xwendî şan ra şonê çêyê cîrananê pîyê çêneke. Mexsed cîranê ke leweyê pîyê çêneke de xatirê xo esto, sencê xo ser o ro, hetanî înan dest ra ameyî, ê cîrana rê benê meyman. Saeta xo ke ameye, meymanî de wayîrê çêyî xwendî de şono çêyê pîyê çêneke.
Emrê heqî dekerîno qal beno ya. “Ma ameyîme emrê heqî qewlê pêxamberî çêna to falanê lajê falan kesî rê biwazîme…”
Waştene ke xelesîye, şekiro ke ardo ey ra şîranîye yena viraştene. Na şîranîye pîyê xort û azebe şimenê. Nê serranê peyêna de xort û azebe huzbar de na şîranîye ra her go ju bardaxê şimenê. Bado xwendî û pêroyî miletî şimenê.
Tore û adeta de şekir biqîymet bî. Her kesî nêşikîyêne şekir biherînêne. Le se bikerdêne gere kîloyê şekirî biardêne.
Ap Nenêmî vate lajê to ke esto “Rew bo herey bo gere kîloyê şekirê xo bîyarê.”
