‘’Çimê eşqî kor nîyo, eger ke şima kor mekerê’

Mi naye vatbî.

Sixletîya şeher û şukan de, rayê dergê ke mi pê xo de, zê resenê sîyayî cavırdabî, çemê ke ez vîyarta, şewê ke koranîya tarîyan de ez  ancîya sodiran, mi pê xo de cavirdabî. Zê  kengerê verê vayî, gina sîndorê welatanê xerîban ra, gina neqeban û birran ra, waxtê pars kerdena mi û tanya adiranbî. Cayêde germ, destêde bi şewqet û nerm, mi ra hesret bîy. Hesretanê kanan ser o, hesretê neweyî, sêneyê mi ser o hukmê xo nayîbî ro. Seba ke şîyena mi, bê xatir wastene bî,sîndorê amayena mi çîn o.

Ma zerreyê mi?

‘Ax zerreyê mi, zerîya mi, zer’yam’!

Teberikê ke binê linganê famkoran de, fîrazîya xo ra nalenê, tî ya. Vanê ke; dîyaxê waştîyan,mordemî kenê adirê xo, şunê, hît û zuya kenê . Rêça înan ra, şênatîya bê venge, xo xemilnena. Gileyê daran de, çend wisarîyê ke vîyartê,to ra bê veng û melûn, benê mêyman.

Serran ra tepya, mordem  ke rêça ke zerreyê xo de çarno, eke rastê ci bêro, qeseyî ‘şaş’ benê, serrî  vindenê, waxtî lerzenê.

O xort, serran ra tepya, rastê waştîya xo ya ke xo vîr ra nêkerdo, amebî. Mi ra qal kerd;

‘Bira, ma şaş mendîme, ne aye, ne ez, ma nêşikîya qesî bikime. Ti vana ma pîya bîme lal. Birayê mi bî, pîyê mi bî, waştîya mi bîye, mi nêzanitêne’

Ey mi ra qesî kerd, mi goşdarîye kerdêne. Beno ke çîyo nîyanên sarreyê mi ra zî vîyarto, beno ke ez tayê ‘eşqî’i nas kena. O eşqo ke, romanan û kilaman de, derg a derg  porê xo şane keno, qayît kerdena xo, şanika xo vila keno.  Coka ke mi hîsanê nê xortî xorî bi xorî wend. Se ke ez qesî kena, o goşdarê mi bî. Asmen ra hewrî dirîyayî, tîja ke pê hewran de xo û mi vîr ra kerdbî, vecîya, ame sodirê min o, serebut. Lêlê sodirî şerm kerd, adir kewt zonê koyanê bê vengî, payîzê zerbelekî, wisarê renginî, tê dime kilmanê xo mi ra vatî.

Xem û hesrete, şa bîyene û zerbelekîye, mi ra kilaman vatêne. Ê kilamê ke miqamê xo de visîyabîy, vengê xo de rişîyabîy. Serrî, dem û dewranî vinetebîy,eşq amebî zon.

Eşq ke bêro zon, şîyene vindena, trênî vindenê, awe vindena, eşq qesî keno, ti vindena.

Eşq ke bêro ra zon, domantîya to ya ke şewan de rengê xo vîndî kerda, ebe hesreta serran yêna verê çimanê to. Çimê to birqîne, zerreyê to lerzeno. Ti, xo aznena tarixa emrê xo yê vîyarteyî. Sêneyê to ra teyrê mizgînî fir danê,’şilîyê belekî’ to ra varenê.Yêno to vîr re ke, dewê  ke zerreyê to der ê, pêro vêyveyanê xo  nême de mendê. Pêşkîra çiftexase yêna vîr ra to, araqê eşqî tanya xo, sêneyê to ra vila keno.

Eşq de bêro ra  zon, rayî şerm kenê, vayî  xo xemilnenê. Pêro durîyî  binê bandura nêzdîyan de , ruyê xo yê sîyayî vîndî kenê.

Zonê zerreyê to ‘yêno zon’, eşq ke bêro ra  zon.

Eşq ke bêro ra zon, kelecanîye xo ,zê vêyvika di rojî, nazdarîya xo, heneyê destan ra ,germê helmê xo vila kena. Şerxoşê nêmeyê şewe ra dot, şuka zerreyê xo veceno, bêkesîye, ginena awe ra. Xezeb rişîno, xem dirîno, kîlitê bertengê sewda to, şikîno. Kaxetî resenê sipêtîya xo, qelemî benê ‘surela’.

Surela eşq o, eşq surela wo.

Gimîye ginena rengê poyayî ra, pelax beno kesk,cemed helîno.

Çi ra dime ti vênena ke, xorto ke to ra qal kerdena eşqî ardbî, çiman ra bîyo vîndî, rêça şanika eşqî menda. Endî ‘ez û rêça eşqi’!

Ez nêşikîna ke eşqî ra biqîrî vajî;

‘Ti şîya, na şanika to mi ra mende,ya ti bi xo bê, ya na şanika xo bige bere’.

Eşq, ju azeba ke qet pîr nêbena, ju xorto ke  xortîye de maneno,çimê înan de, tilsimê dewranan her tim wisar o.

Eşq ke bêro ra zon…..

Her ca beno sur û surela.

Surela, ju azeb a, ju xasxatun a ke vengê to dima aye de, çend dewran bîyo vîndî, o vengo vîndî, zê domano ke maya xo ra newe ameyo Dinya, ti ê vengî heşênena. O waxt, xaxê to, ebe ê vengî lerzeno. Çi ke ruyê Surela yêna verê çimanê to, eşq yêno ra zon.

Eşq ke bêro ra zon, ti tersena ke, reyêna vengê to  xîyalan ra mevirdo, meşoro. Çi ke ti xîyalan ra zaf qefelîya  eşq zî qefelîyo. Beno ke to ra ke va ‘ma bixêyr, ez a’, ti cuwabê ‘bixêyr amayena’  aye ra ver, vana ke;

‘Surela, reyêne meşo’!

Meso, surela!

Mi çimê to ra hes kerd, ‘kor nêkerd’ çimê to surela!

Meşo û endî zerreyê mi reyêna meçarne maxa derdan.

Eşq ke bêro ra zon, zon bi kincanê eşqî xo xe milneno.

Eşq ke bêro ra zon, zon zî yêno ra eşq.

Eşqo bê zon mordemî bê veng hêlêneno, zono bê eşq, mordemî  bê veng, qedêneno.

İlhamî Sertkaya

10- 9-2013

Nuşteyo peyênHerbê qilêrînê Surîya ra ju vîdeo
Nuşteyo verênLand Rover ame Kurdistan
Îlhamî Sertkaya
Îlhamî Sertaya Çewlîg ra yo. Dewa xo Pîrcan (tirkî: Adaklı) girêdayeyê Azapêrtî yo. Perwerdeyê xo Îlhamî Sertkaya enstîtuya malimî ya Çewlîgî de dî. Serranê 1970-1980 de malim bîyo, 1982 welat terk kerd û şî Ewropa. Îlhamî Sertkaya ewro nuştox o, kitabê ey hem bi tirkî hem kî bi kirmanckî û kurmanckî (kirdaskî) estê. Hîrê reyî endamê jurî yê Xelata Edebîyatî ya Huseyîn Çelebî bî. Giranîya eseranê Îlhamî Sertkayayî şîîr û roman ê.

2 ŞÎROVEYÎ

  1. Ma ez çi bizanî? De vanê ‘çimê eşqî esto, kor o’)))) Eşq, derbaz beno, heskerdene manena.

CEWAB BIDE

Keremê xo ra şîroveyê xo binuse
Keremê xo ra nameyê xo binuse