Resim: Zvaella

Çenteyê kitabanê xo verê dêsê banî de na ro û bi lerze verba solanê sûran şîye. Solê sûrî verê berê keyeyê Sultane de sey zerrn bereqîyayêne. Tîja rojê şodirî rengê înan kerdîbî pizil.

Virnîye nat-dotê xo de rind nîyada. Qet kes çin bî. Linga xoya raşte nê pêlikê nêrdîwane ser û zaf hêdî verba berê keyeyî  şîye. Pêlikê didîne de vinete û  qayîtê berê keyeyî kerd. Nîyada ke ber cada yo. Pelikanê nêrdîwane ra hêdî-hêdî oncîye we şîye û xo resna solanê sûran. Solan de rind nîyada. Peyê cû bîye çewte destê xoyo raşt verba solanê sûran berd. Yew dolime destê xo solan ser o hêdî-hêdî çarna. Zerrîya xoya bele pirtêne. Bi lerze destê xo solan ser a pey de ont û cayê xo de payan vinete. Hona çimê xo solan de bî. Her di çimê xo pa şîy. Xizîka xo arde we û bi desto raşt porê xoyo çakil nat-dot kerd pan. Peyê cû pey de cêrê ya û bi lerze şîye leyê çenteyê xo. Bîye çewte ke çenteyê xo bicêro, hîstirê çimanê xo yew bi yew ginay erd ro. Lakê çenteyî  eşt re vilê xo û hîstirê çimanê xo bi kefa destê raştî kerdî pak. Pira-pira uca ra kewte dûrî. Çend gaman ra dime pey de cêrê ya, reyna  girs-girs solanê sûran de nîyada.

Solê sûrî tîrijanê tîja şodirî mîyan de sey yew krîstal bereqîyayêne. Sultane ber kerd ya û  solê sûrî kerdî pay. Çenteyê xo eşt pîşta xo û veng da vat:

– Erê Eyşêêê, hela meşo hetanî ez amo.

Eyşe vinete û peyê xo de nîyada. Qet veng nêkerd. Çimê xoyê hîtî kerdî pa û cayê xo de henî çik bîye vinete. Çimê xo hona solanê sûran de bîy. Sultane yew linge ver de, yew linge kî  pey de eştêne û reqesîyayêne. Bi reqesîyayîşê xo ameye reşte Eyşe.

Eyşe û Sultane reqesîyay û zuzaqî mîyan de xo resna birayê Eyşe Bêşîrî. Bêşîr ke Eyşe leyê xo de dîye, destê xo kerd berz û bi bêçika xoya pîle nîşan da vat:

– Ti zana, ez vizêr şîyo uja.

Eyşe lewê xoyê berbonikî kerdî ya verba Bêşîrî şîye.

– Ma ti qey şîya uja?

Bêşîr binê lewan ra huya.

– Vizêr mi uja ra tam ponc kîloyî asinî ardî. Pey cû kî berd rot kangirewtoxî. Pereyê xo kî dest de girewt.

Eyşe qet veng nêkerd. Çimê xo solanê Sultane de bîy. Bêşîrî ke solê sûltanê dîy, o kî bî çewt û solan de nîyada.

– Nê solê sûrî kamî to rê girewtî Sultê?

Sultane vilê xo kerd çewt solanê xo de nîyada û xo reqesna:

– Pîyê mi.

Bêşîrî her di destê xo solanê Sultane ser o hêdî-hêdî çarnay. Peyê cû sereyê xo kerd berz rîyê Sultane de nîyada:

– Errrik, çiqas rindek ê.

Xaftila vengê zengilê wendegehî zereyê zuzaqan kerd pirrê vengî. Eyşe û birayê xo Bêşîrî yew dolime çimanê yewbînî de nîyada û wendegeh ra kewtî dûrî. Bi vaştiş xo resna  der-dorê qişla leşkerî. Hilke-hilka înan bîye. Eyşe cayê xo de vinete û vat:

– Ero Bêşîr, to vat mi vizêr îtya ra asin berd, to asin kotî ra berd?

Bêşîrî bi bêçika xoya pîle kemera pê qişla leşkerî de nîşan kerd vat:

– Erê Eyşêêê, erê verê a kemere de hawo çîyê bereqîno. Bê ma şîme hela çik o.

Eyşe qet veng nêkerd. Destê yewbînî girewt şî leyê kemere. Asino gilor, tîrija rojî ver de çuliskîyayêne.Virnîye der-dor de nîyada. Peyê cû  rîyê yewbînî de nîyada. Bêşîr bî çewt asino gilor erd ra kerd berz.

– Errrik, çiqas rindek o, Eyşê.

Eyşe reyna nat-dotê xo de girs-girs nîyada û vat:

– Hela bide mi.

Bêşîrî qet veng nêkerd, hama asino gilor dergê waya xo kerd. Eyşe asin girewt û bi lerze kerd zereyê çenteyê xo. Bêşîr û Eyşe yew linge ser reqesîyay û verba dewe şîy. Zengilê wendegeh reyna der-dor kerd pirrê vengî. Eyşe huye:

– Ero Bêşîr, no zengilê dersa peyên o. Êdî dersa ewroyî qedîya. Bê ma şîme keyeyê xo.

Bêşîr huya:

– Heya wule, çi rind, de bê ma şîme.

Zuzaqanê dewe mîyan ra vêrdî ra û kewtî zuzaqê verê keyeyê Sultanê. Sultane o şop pelikê nêrdîwananê keyeyê xo ra şîyêne cor. Xo resna ber û venga maya xo da:

– Dayêêê, mi rê ber yake.

Eyşe ke vengê Sultane heşna, verê xo çarna ra ci û nîyada. Çimê Eyşe solanê Sultane de bîy. Bi lerze çenteyê xo ra asino gilor vet û qîraye:

– Erê Sultêêê, min û Bêşîrî no asino gilor roşenîme kangirewtoxî. Bi ey peran kî sey solanê to mi rê citê solanê sûran cênîme.

Bêşîrî destê xo verba asinê gilorî berd ke Eyşe dest ra bicêro, xaftila asin gima. Vengê asinî mîyan de qet çîyê nêame heşnayîş û vînitiş. Nat-dot bî pirrê dumaxê wele. Zelemele mîyan de her kes verba Eyşe û Bêşîrî  şî. Her cayê Eyşe gonî mîyan de sûr kerde. Yew het ser dêmdîyaybî, berê keyeyê Sultane de nîyadayêne. Çimê aye hona solanê Sultane de bîy. Xaftila qapaxê çimanê xo bîy qapan. Dest-payê xo bîy sist-pist. Nale û vat:

– Bêêêşîîîr, ma solanê sûran çi wext cêêênî…

Alî Beytaş

1 ŞÎROVE

  1. Destê to tern bî, to zaf weş nuşto, ma to ra nuştişî roman û sanikan pawenê.ez bawerkena bi no xeyal û fikrê nuştenê to ra wendekarê ma yê kirmancî zaf keyf genê.

CEWAB BIDE

Keremê xo ra şîroveyê xo binuse
Keremê xo ra nameyê xo binuse